Τρίλοφο Ημαθίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Harkoz (συζήτηση | συνεισφορές)
+Γεωγ. Συντεταγμένες
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 43:
 
Μέχρι και μετά την απελευθέρωση του 1912 ( 16 Οκτωβρίου ) από τους Τούρκους το χωριό ήταν τσιφλίκι και το μισό από αυτό ανήκε στους αδελφούς Εμμανουήλ Μπέλλα από την Νάουσα.
 
Οι Γερμανοί κατέλαβαν την περιοχή της Βέροιας και φυσικά τη Νέα Κούκλενα ,όπως μετονομάστηκε το χωριό, τον Απρίλιο του 1941 και παρέμειναν μέχρι τον Οκτώβριο του 1944.
 
Πολλοί είναι οι κάτοικοι που εντάχθηκαν σε αντιστασιακές οργανώσεις εναντίον των κατακτητών .
 
Η απελευθέρωση της περιοχής εντάσσεται στο ευρύτερο πλαίσιο της αποχώρησης των Γερμανών από τη Βόρεια Ελλάδα, εξαιτίας του φόβου αποκλεισμού της οδού επιστροφής μέσω Γιουγκοσλαβίας. Στις 27 Οκτωβρίου 1944 ξεκίνησε να εισέρχεται στην πόλη της Βέροιας ο ΕΛΑΣ και ο εφεδρικός ΕΛΑΣ, ως απελευθερωτές, ενώ η αποχώρηση των Γερμανών συνεχιζόταν. Σύμφωνα με κάποιες μαρτυρίες το απόγευμα της 29ης Οκτωβρίου εισήλθαν στην πόλη με οργανωμένα τμήματα το 16ο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ και ακολούθησε η πρώτη συγκέντρωση της απελευθέρωσης. Στις ίδιες ημερομηνίες απαλλάχτηκε και η Νέα Κούκλενα από τη ναζιστική κατοχή .
Στην απογραφή του 1913, η Διαβόρνιτσα, που ανήκε στην Υποδιοίκηση Βερροίας του Νομού Θεσσαλονίκης, είχε 223 κατ. ( 119 άρ. , 104 θύλ. ).Η Διαβόρνιτσα της Υποδιοίκησης Βερροίας του Νομού Θεσσαλονίκης στην απογραφή του 1920 έχει 242 κατοίκους( 121 άρ. , 121 θύλ. ).
 
Ευεργετική στάθηκε για τον τόπο η άφιξη των προσφύγων της Συνθήκης του Νειγύ ( Νοέμβριος 1919 ) με την Βουλγαρία και της ανταλλαγής των πληθυσμών που ακολούθησε. Το 1924 μία αρχικά μικρή ομάδα από 40 περίπου οικογένειες εγκαταστάθηκε στο χωριό. Το 1928 οι προσφυγικές οικογένειες που είχαν αποκατασταθεί στη Διαβόρνιτσα ήταν γύρω στις 105 και αριθμούσαν περίπου 505 ψυχές. Με καταγωγή από την [[Κούκλενα]] (σημερινή Куклен) της Ανατολικής Ρωμυλίας αύξησαν τον πληθυσμό της Νέας Κούκλενας ,όπως μετονομάστηκε το χωριό, της Επαρχίας Βερροίας του Νομού Θεσσαλονίκης, που το 1928 φτάνει τους 665 ( 330 άρ. , 335 θύλ. ) κατοίκους , και έφεραν μαζί τους τις ιδιαίτερες συνήθειες, την λαλιά και τις παραδόσεις τους.
 
Οι απογραφές που ακολούθησαν έδειξαν τον πληθυσμό (το 1940 κατ. 644 -331 άρ. , 313 θύλ. -, το 1951 κατ. 675, με την νέα ονομασία Τρίλοφος το 1961 κατ. 834, το 1971 κατ. 666, το 1981 κατ. 687, το 1991 κατ. 818, το 2001 κατ. 661 και το 2011 κατ. 615). Στο χωριό πλέον οι κάτοικοι έχουν κυρίως καταγωγή ντόπια, θρακιώτικη , βλάχικη ( υπολογίζονται σε 30 περίπου οικογένειες ) ,ποντιακή κ.ά. Επίσης κατοικούν μετανάστες από άλλες χώρες.