Σε ό,τι αφορά στην [[επιστήμη]], η θεωρία είναι τρόπος εξέτασης ενός πεδίου με ερμηνευτικά και προγνωστικά επαγωγικά συμπεράσματα. Ως στοιχειώδες καθήκον της φιλοσοφίας της επιστήμης θεωρήθηκε συχνά η οριοθέτηση των καλών ή επιστημονικών θεωριών από κακές, μη επιστημονικέςrefεπιστημονικές<ref>Βλ. Ανάπτυξη ορισμού από τον Popper.</ref> . Στο απόγειο του λογικού θετικισμού, η ιδιαίτερα φορμαλιστική προσέγγιση στη θεωρία τη μεταχειρίστηκε με όρους αξιωματικών συστημάτων. Οι θεωρητικοί όροι αυτών των συστημάτων συνδέθηκαν στενά με ένα ιδιόμορφο λεξιλόγιο, που υποτίθεται ότι θα παρείχε το θεμέλιο για την εμπειρική έννοια. Μια λιγότερο φορμαλιστική και περισσότερο [[εννοιολογικό πλαίσιο|εννοιολογική]] προσέγγιση επιχείρησε ο [[Τόμας Κουν]] με το έργο του, δίνοντας έμφαση στην ανοικτή φύση της επιστημονικής δραστηριότητας, στην ευριστική αξία αναλογιών και μοντέλων, καθώς επίσης στην ελαστικότητα και τον [[ολισμός|ολισμό]] του συστήματος, θεωρώντας ότι η αυστηρά φορμαλιστική προσέγγιση οδηγούσε σε διαστρέβλωση το υποκείμενο<ref>"theory", ''The Oxford Dictionary of Philosophy''. Simon Blackburn. Oxford University Press, 2008. ''Oxford Reference Online''.</ref> .
