Μάχη της Πέτρας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

}}

Η '''Μάχη της Πέτρας''' ήταν η τελευταία πολεμική συμπλοκή της [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|επανάστασης του 21]].

Λίγες μέρες μετά την λήξη της [[Δ' Εθνοσυνέλευση Άργους|Δ' Εθνικής Συνέλευσης του Άργους]], το φθινόπωρο του 1829, τελείωσε και η [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|Ελληνική επανάσταση του 1821]]. Η παρέμβαση του [[Γαλλία|Γαλλικού]] στρατού με την [[Εκστρατεία του Μωριά]] των 13-15.000 στρατιωτών που έδιωξαν τον [[Ιμπραήμ Πασάς|Ιμπραήμ]] και τα στρατεύματά του τον προηγούμενο χρόνο και η προέλαση των [[Ρωσική Αυτοκρατορία|Ρώσων]] στην [[Αδριανούπολη]] κατά το [[Ρωσοτουρκικός πόλεμος (1828–1829)|Ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1828–1829]] ανάγκασαν τον σουλτάνο να απομακρύνει από την [[Ελλάδα]] όλο τον στρατό. Ο Αρχηγός Ασλάν βέης διατάχτηκε να συνοδεύσει όσους Τούρκους παρέμειναν στην [[Αττική]] και [[Βοιωτία]]. Ο Ασλάν επιστρέφοντας από την [[Αθήνα]] ήταν αναγκασμένος να πορεύσει μέσα από το στενό πέρασμα της [[Πέτρα Βοιωτίας|Πέτρας]] μεταξύ της Λειβαδιάς και των Θηβών. Εκεί τον περίμενε ο [[Δημήτριος Υψηλάντης]], έτοιμος να υπερασπιστεί την διάβαση, και έτσι στις 12 Σεπτεμβρίου ο Ασλάν υπέστη δεινή ήττα και υπέγραψε συνθηκολόγηση. Με την συνθήκη αυτή (την πρώτη σε όλη τη διάρκεια της ελληνικής επανάστασης, στην οποία υποχρεώνονταν τακτικές τούρκικες δυνάμεις) οι Τούρκοι δέχτηκαν να εκκενώσουν την Ανατολική Ελλάδα, εξαιρούμενης της [[Ακρόπολη Αθηνών|Ακρόπολης των Αθηνών]] και του φρουρίου Καραμπαμπά.

==Πηγές==

*{{Cite book