Κάρολος Φαβιέρος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

== Βιογραφία ==

Σπούδασε στην [[Πολυτεχνική Σχολή του Παρισιού]] και συμμετείχε στους [[Ναπολεόντειοι Πόλεμοι|Ναπολεόντειους Πολέμους]]. Σε ηλικία 30 ετών ήταν συνταγματάρχης, και είχε τιμηθεί με τον ''Ταξιάρχη της Λεγεώνας της Τιμής'' και είχε πάρει τον τίτλο του βαρόνου. Το [[1809]] στάλθηκε στην [[Κωνσταντινούπολη]] και το [[1810]] στην [[Περσία]] για να οργανώσει τον περσικό στρατό. Μετά την [[παλινόρθωση των Βουρβόνων]], αποτάχθηκε, όπως και οι περισσότεροι αξιωματικοί του [[Ναπολέων Βοναπάρτης|Ναπολέοντα]] και κατέφυγε στην [[Αγγλία]]. Το [[1823]] κατέβηκε στην Ελλάδα για να βοηθήσει την επανάσταση με το ψευδώνυμο ''De Borel''. Επέστρεψε στην [[Αγγλία]] όπου συγκέντρωσε εθελοντές και το [[1825]] γύρισε στην Ελλάδα όπου ανέλαβε την διοίκηση του τέταρτου τακτικού στρατού στο [[Ναύπλιο]].

 

Το [[1828]] μετά από διαφωνία του με τον [[Ιωάννης Καποδίστριας|Καποδίστρια]] έφυγε από την Ελλάδα για την [[Γαλλία]] όπου πήρε μέρος στην [[Ιουλιανή Επανάσταση|επανάσταση του Ιουλίου]] του [[1830]], οπότε διορίστηκε φρούραρχος του [[Παρίσι|Παρισιού]]. Το [[1839]] έγινε γενικός επιθεωρητής στρατού, και το [[1845]] ομότιμος της Άνω Βουλής. Η [[Γ' Εθνοσυνέλευση Τροιζήνας|Γ’ Ελληνική Εθνοσυνέλευση]] της Τροιζήνας τον ανακήρυξε επίτιμο Έλληνα πολίτη και του απονεμήθηκε από τον [[Όθων της Ελλάδας|Όθωνα]] ο ''Μεγαλόσταυρος του [[Τάγμα του Σωτήρος|Τάγματος του Σωτήρος]]''. Με τον θάνατό του απο προβληματα υγειας το[[1855]] κηρύχθηκε τριήμερο πένθος στον Ελληνικό στρατό και η [[Ακρόπολη Αθηνών|Ακρόπολη]] φωταγωγήθηκε πένθιμα.

{{commonscat}}

{{Authority control}}

{{DEFAULTSORT:Φαβιερος Καρολος}}

[[Κατηγορία:Γάλλοι στρατιωτικοί]]

[[Κατηγορία:Θάνατοι το 1855]]