Απαλλαγή από το μάθημα των Θρησκευτικών στην Ελλάδα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το μάθημα των Θρησκευτικών από καταβολής του ελληνικού κράτους είναι, για λόγους ιστορικούς, κοινωνικούς και πολιτικούς, μάθημα ομολογιακό της ορθόδοξης χριστιανικής πίστης. Η συνταγματική ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης, παρέχει την δυνατότητα απαλλαγής από το μάθημα των Θρησκευτικών για λόγους θρησκευτικής συνείδησης. Όμως ο τρόπος με τον οποίο μπορεί κάποιος μαθητής να πάρει απαλλαγή από το μάθημα των Θρησκευτικών όπως και το ποιοι δικαιούνται απαλλαγή είναι ασαφή και για αυτόν τον λόγο καθορίζονται με εγκυκλίους του ΥπουργείουΥπ. Παιδείας που εκδίδονται σχεδόν κάθε χρόνο. Οι εγκύκλιοι αυτές κάθε τόσο δημιουργούν διαμάχες ή και ρήξεις ανάμεσα στα εμπλεκόμενα μέρη.

Οι εγκύκλιοι του [[Υπουργείο Παιδείας|Υπουργείου Παιδείας]] (στο εξής ΥΠΕΠΘ ανεξάρτητα από τον ακριβή τίτλο του) μέχρι το 2002 αναφέρονταν αρχικά σε συγκεκριμένες περιπτώσεις μαθητών ή μαθητριών και ανέφεραν ότι η απαλλαγή από το μάθημα των Θρησκευτικών μπορούσε επιτευχθεί με την κατάθεση υπεύθυνης δήλωσης των γονέων (ή του ίδιου του μαθητή ή της μαθήτριας εφόσον ήταν ενήλικος/-η) στην οποία δήλωναν σε ποιο δόγμα ανήκαν. Για παράδειγμα η εγκύκλιος 144483/13-01-1956<ref>ΥΠΕΠΘ. [http://union.atheia.gr/wp-content/uploads/2013/04/144483-1956.pdf Εγκ. 144483/13-01-1956]. 13 Ιαν. 1956. (ανακτήθηκε: 7 Νοε. 2015)</ref> αναφέρει ότι οι [[ευαγγελικοί]] μαθητές είναι ετερόδοξοι και δικαιούνται απαλλαγή από τα Θρησκευτικά σύμφωνα με τον N. 4862/1931<ref>Ν. 4662/1931 (ΦΕΚ Α’ 2/1931). [http://www.et.gr/idocs-nph/search/pdfViewerForm.html?args=5C7QrtC22wGf7A-arYFBsHdtvSoClrL8b_ZA7TCnzh8pCCmqt4mgGEHlbmahCJFQEmRQwePEviF8EeCoaT0MAHMVkXOQVPXqTQp5NpHIuBzWM72Ih0YMiWSlFGfv33Sorr-eaQYUSpg. «Περί των ξένων σχολείων»] (άρθρο 6), ''Εφημερίδα της Κυβέρνησης'', 7 Ιαν. 1931. (ανακτήθηκε: 7 Νοε. 2015)</ref>, τον Ν. 2329/1953<ref>N. 2329/1953 (ΦΕΚ Α’ 68/1953) [http://www.et.gr/idocs-nph/search/pdfViewerForm.html?args=5C7QrtC22wFluEIlbBWzpXdtvSoClrL8fyrq-mVMtyLtIl9LGdkF53UIxsx942CdyqxSQYNuqAGCF0IfB9HI6hq6ZkZV96FID8ssDafnilTFC3tA4MT08ujU7JWqETEZr82u3uE39ig. «Περί κυρώσεως της από 4ης Νοεμβρίου 1950 Διεθνούς Συμβάσεως της Ρώμης περί προασπίσεως των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών και του από 20ής Μαρτίου 1952 προσθέτου εις αυτήν Πρωτοκόλλου των Παρισίων»]. ''Εφημερίδα της Κυβέρνησης'', 21 Μαρ.1953. (ανακτήθηκε: 7 Νοε. 2015)</ref> και το άρθρο 1 του τότε ισχύοντος Συντάγματος του 1952<ref>Ψήφισμα (ΦΕΚ Α’ 1/1952) [http://www.et.gr/idocs-nph/search/pdfViewerForm.html?args=5C7QrtC22wGowcDfZAq7PndtvSoClrL87G0Owsjc9vwpCCmqt4mgGEHlbmahCJFQEmRQwePEviF8EeCoaT0MAKztT3Sb63xk3VkL3PiCQ3RLoVYQqjKiogfu8Gq1RKKQmyoZK8o4WQN3aGEFqeRvtBueEGLh3Z26zxmRnA-er90wPBklBuAvMw. «Περί ψηφίσεως του υπό της Επιτροπής του ΞΗ΄/1949 Ψηφίσματος της Δ’ Αναθεωρητικής Βουλής συνταχθέντος νέου Συντάγματος»]. ''Εφημερίδα της Κυβέρνησης'', 1 Ιαν. 1952. (ανακτήθηκε: 7 Νοε. 2015)</ref>. Στο ίδιο πνεύμα κινούνται η εγκυκλιος Γ2/3826/07-09-1987<ref>ΥΠΕΠΘ. [http://union.atheia.gr/wp-content/uploads/2013/04/3826-1987.pdf Γ2/3826/07-09-1987]. 7 Σεπ. 1987. (ανακτήθηκε: 7 Νοε. 2015)</ref> και η διαταγή Γ1/11/02-01-1990<ref name="εγκ-11">ΥΠΕΠΘ. [http://union.atheia.gr/wp-content/uploads/2013/04/11-1990.pdf Διαταγή Γ1/11/02-01-1990]. 2 Ιαν. 1990. (ανακτήθηκε: 7 Νοε. 2015)</ref> που αναφέρονται σε μαθητές, [[μάρτυρες του Ιεχωβά]]. Τον Νοέμβριο του 1995 το ΥΠΕΠΘ εξέδωσε μία γενικότερη εγκύκλιο<ref name=“εγκ-8904”>ΥΠΕΠΘ. [http://union.atheia.gr/wp-content/uploads/2013/04/8904-1995.pdf Εγκ. Γ2/8904 «Διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών»]. 29 Νοε. 1995. (ανακτήθηκε: 7 Νοε. 2015)</ref> σύμφωνα με την οποία οι ετερόδοξοι, ετερόθρησκοι και άθρησκοι μαθητές απαλλάσσονταν από το μάθημα των Θρησκευτικών εφόσον οι δύο γονείς καταθέσουν στο σχολείο γραπτή δήλωση «από την οποία προκύπτει ότι ο μαθητής είναι άθρησκος, ή ετερόδοξος ή ετερόθρησκος». Μάλιστα στην εγκύκλιο σημειώνεται ότι «Τα παραπάνω ισχύουν […] ακόμα και στην περίπτωση που η ταυτότητα των μαθητών ή των κηδεμόνων τους γράφει ‘’Χριστιανός Ορθόδοξος’’».