Φερδινάνδεα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το νησί αυτό πιθανολογείται ότι ήταν, μετά τη [[Σαντορίνη]], το πλέον ενεργότεροενεργό ηφαιστειογενές της Μεσογείου σε ηφαιστειακές εκδηλώσεις. Σήμερα αποτελεί δικόρυφο υπόλειμμα με βάση στις 150 οργιές και με τις δύο κορυφές σε ελάχιστο βάθος που κατά καιρούς μεταβάλλεται. Το 1863 ήταν 2,5 οργιές, το 1870 3,5 , το 1902 5,5 και πάλι 3 το 1908, όταν έγιναν οι καταστρεπτικοί σεισμοί της Μεσσήνης, το 1930 3,5 , όπου και παραμένει επικίνδυνο στη [[Ναυτιλία|Ναυσιπλοΐα]]. Με αλιευτικά εργαλεία στη περιοχή διαπιστώνεται η πλούσια [[βενθική χλωρίδα]] και πανίδα του υφάλου ([[σπόγγος|σπόγγοι]], [[κοράλλι|κοράλλια]], [[ψάρι|ψάρια]]).