De Havilland Sea Vixen: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Spiros790 (συζήτηση | συνεισφορές)
αν μάζευα τα μαργαριτάρια μου θα ήμουνα μαχαραγιάς... :P
Γραμμή 24:
|εξελίχθηκε σε =
}}
Το '''de Havilland DH.110 Sea Vixen''' ήταν δικινητήριο, διθέσιο [[αεριωθούμενο]] [[μαχητικό αεροσκάφος]] το οποίο σχεδιάστηκε στο [[Ηνωμένο Βασίλειο]] την δεκαετία του 1950, για χρήση με τα [[αεροπλανοφόρο|αεροπλανοφόρα]] του [[Βασιλικό Ναυτικό|Βασιλικού Ναυτικού]]. Αποδείχθηκε αποτελεσματικό και παρέμεινε επιχειρησιακό μέχρι την δεκαετία του 1970. Αρχικά παράγονταν από την [[de Havilland]], όμως το 1960 η εταιρεία αυτή έγινε μέρος του Ομίλου [[Hawker Siddeley]] και έτσι το αεροσκάφος μετονομάστηκε σε '''Hawker Siddeley Sea Vixen'''.
 
== Σχεδιασμός και ανάπτυξη ==
[[File:De Havilland DH.110 WG236 in flight c1952.jpg|thumb|left|250px|Το πρωτότυπο DH.110 (''WG236'') το 1952]]
Το Sea Vixen ήταν ένα δικινητήριο μαχητικό παντός καιρού, η ανάπτυξη του οποίο ξεκίνησε το 1946 κατόπιν σχετικών συζητήσεων με το ΝαυαρχείωΝαυαρχείο.<ref name = 'neal 179'>Neal 1960, p. 179.</ref> Διατηρούσε το ουραίο διάταξης "[[twin-boom]]" του [[de Havilland Vampire]], ήταν ολομεταλλικής κατασκευής και είχε οπισθοκλινείς πτέρυγες. Θα προωθούνταν από δύο κινητήρες [[Rolls-Royce Avon]], ικανών να παρέχουν μέγιστη ώση {{convert|7,500|lbf|kN|abbr=on}} έκαστος, ώστε το αεροσκάφος να μπορεί να σπάσει το [[φράγμα του ήχου ]]σε βύθιση χωρίς μεγάλη κλίση.<ref name = 'neal 179'/> Το DH .110 ήταν το πρώτο διθέσιο βρετανικό πολεμικό αεροσκάφος που έφτασε σε υπερηχητικές ταχύτητες.<ref>[http://books.google.com/books?id=fNwDAAAAMBAJ&pg=PA97&dq=1954+Popular+Mechanics+January&hl=en&sa=X&ei=R9ZJT9CsO4WcgQeiuL2lDg&ved=0CD4Q6AEwAzgU#v=onepage&q=1954%20Popular%20Mechanics%20January&f=true "British two-seat fighter to attain speed of sound."] ''Popular Mechanics'', March 1955, p. 97.</ref> Ο οπλισμός θα αποτελούνταν από τέσσερα [[πυροβόλο ADEN|πυροβόλα ADEN]] των 30&nbsp;mm. Τον Ιανουάριο του 1947 το Υπουργείο Αεροπορίας εξέδωσε τις απαιτήσεις N.40/46 και F.44/46 για την ανάπτυξη παρόμοιων μαχητικών που θα εξόπλιζαν τα Σμήνη νυχτερινής δίωξης της [[RAF]] καθώς και την αεροπορία του Βασιλικού Ναυτικού ([[Fleet Air Arm]]).<ref name = 'neal 179'/> Παραγγέλθηκαν εννέα πρωτότυπα για την Αεροπορία (μαζί με τέσσερα από το ανταγωνιστικό [[Gloster Javelin]]) και ακόμη τέσσερα για το Ναυτικό.<ref name="AI ap91 p194">Birtles 1991, p. 194.</ref><ref name="Jackson dh p470">Jackson 1987, p. 470.</ref> Παρόλα αυτά το 1949 το Ναυτικό αποφάσισε να προχωρήσει στην προμήθεια του [[de Havilland Sea Venom]], το οποίο ήταν εξέλιξη υπάρχοντος μαχητικού και κατά συνέπεια φθηνότερο και γρηγορότερα διαθέσιμο για την άμεση αντικατάσταση των ελικοφόρων [[de Havilland Sea Hornet]].<ref name="AI ap91 p195 8" /> Η RAF επίσης περιορίστηκε στην προμήθεια μόνο δύο πρωτοτύπων.<ref name = 'neal 179'/> Παρά τις δυσκολίες, η deκατασκευάστρια Havillandεταιρεία συνέχισε την ανάπτυξη του Vixen.<ref name="AI ap91 p195 8">Birtles 1991, pp. 195, 198.</ref>
 
Το αρχικό πρωτότυπο ολοκληρώθηκε στο [[αεροδρόμιο του Χάτφιλντ]] (Hatfield) και πραγματοποίησε την παρθενική του πτήση στις 26 Σεπτεμβρίου 1951 με χειριστή τωντον Τζων Κάνινγκχαμ (John Cunningham).<ref name="Jackson dh p470"/> Οι επιδόσεις του αεροσκάφους ξεπέρασαν τις προσδοκίες και από το επόμενο έτος το DH.110 πετούσε τακτικά σε υπερηχητικές ταχύτητες.<ref name = 'neal 179'/> Το όλο πρόγραμμα υπέστη σοβαρότατο πλήγμα όταν στις 6 Σεπτεμβρίου 1952, κατά την διάρκεια πτητικής επίδειξης στο [[Αεροπορικό Σαλόνι του ΦάνρμπορωΦάρνμπορω]] (Farnborough Airshow),<ref name = 'BBC archive'>[http://news.bbc.co.uk/onthisday/hi/dates/stories/september/6/newsid_2981000/2981786.stm "On This Day - 1952: Dozens die in air show tragedy."] ''BBC News,'' 2008.</ref> το αεροσκάφος αποσυντέθηκε έπειτα από επίδιεξηεπίδειξη της δυνατότητας του να σπάσει το φράγμα του ήχου.<ref name = 'BBC archive'/> Τριάντα έναέναs άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένου του διμελούς πληρώματος, έχασαν την ζωή τους στο τραγικό δυστύχημα.<ref name = 'BBC archive'/> Το γεγονός αυτό οδήγησε στον ριζικό επανασχεδιασμό των κανονισμών ασφαλείας για τις αεροπορικές επιδείξεις στο Ηνωμένο Βασίλειο.<ref name = 'BBC archive'/>
 
Εξαιτίας της καταστροφής του αρχικού πρωτοτύπου, όλες οι αναγκαίες αλλαγές ενσωματώθηκαν στο δεύτερο αεροσκάφος, που πέταξε για πρώτη φορά τρία χρόνια αργότερα, τον Ιούλιο του 1954.<ref name="Jackson dh p471">Jackson 1987, p. 471.</ref> Η Αεροπορία είχε εν τω μεταξύ εγκαταλείψει το DH.110, επιλέγοντας το ανταγωνιστικό [[Gloster Javelin]],<ref>Neal 1960, pp. 179–180.</ref> όμως η Fleet Air Arm αποφάσισε να το εντάξει σε υπηρεσία.
 
Κατασκευάστηκε πρωτότυπο που ενσωμάτωνε αναγκαίες αλλαγές και εξοπλισμό για χρήση επί των αεροπλανοφόρων.<ref name = 'neal 180'>Neal 1960, p. 180.</ref> Αυτό πραγματοποίησε την παρθενική του πτήση από το [[αεροδρόμιο]] της deκατασκευάστριας Havillandεταιρείας στο Christchurch στις 20 Ιουνίου 1955. Το επόμενο έτος πραγματοποίησε την πρώτη του προσνήωση στο αεροπλανοφόρο [[HMS Ark Royal (R09)|HMS ''Ark Royal'']].<ref name="AI ap91 p198-9">Birtles 1991, pp. 198–199.</ref> Το πρώτο πλήρες Sea Vixen, το ''Sea Vixen FAW.20'', πέταξε για πρώτη φορά στις 20 Μαρτίου 1957,<ref name = 'neal 180'/> ενώ στις 2 Ιουλίου 1959 σχηματίστηκε το πρώτο σμήνος που ήταν εξοπλισμένο με τον τύπο.<ref name="Jackson dh p472">Jackson 1987, p. 472.</ref>
 
Την περίοδο 1957-62 η παραγωγή τους γίνονταν από την de Havilland σε εργοστάσιο στο Christchurch, το οποίο κατά την διάρκεια του [[ΒΠΠ|Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου]] ανήκε στην [[Airspeed Ltd.|Airspeed]] Ltd. Στη συνέχεια μεταφέρθηκε σε άλλο εργοστάσιο της de Havillandεταιρείας στο [[Hawarden]], κοντά στο [[Τσέστερ]] (Chester).
 
== Επιχειρησιακή ιστορία ==
Γραμμή 63:
Ο τύπος δεν αξιοποιήθηκε σε εκτεταμένη σύρραξη κατά την διάρκεια της επιχειρησιακής του πορείας, παρόλα αυτά συμμετείχε σε πολλές αποστολές. Το 1961 ο πρόεδρος του [[Ιράκ]] [[Αμπντούλ Καρίμ Κασσίμ]] απείλησε πως θα προσαρτούσε το γειτονικό, πλούσιο σε [[πετρέλαιο]], κρατίδιο του [[Κουβέιτ]]. Ανταποκρινόμενο στην έκκληση του Κουβέιτ για βοήθεια, το Ηνωμένο Βασίλειο απέστειλε ναυτική δύναμη που περιλάμβανε και δύο αεροπλανοφόρα στην περιοχή. Τα Sea Vixen που έφεραν πραγματοποίησαν περιπολίες, ενώ η επιθετικότητα του Κασσίμ κάμφθηκε σταδιακά εξαιτίας της ισχυρής ναυτικής παρουσίας με αποτέλεσμα να αποφευχθεί γενικευμένη σύγκρουση.
 
Τον Ιανουάριο του 1964 δημιουργήθηκε ένταση στην [[Τανγκανίκα]], στην [[Ανατολική Αφρική]]. Μονάδες του στρατού της, που διοικούνταν από Βρετανούς αξιωματικούς παρόλο που η χώρα ήταν ανεξάρτητη, στασίασαν. Επίσης αιχμαλώτισαν τον Βρετανό [[Ύπατος Αρμοστής|Ύπατο Αρμοστή]] και κατέλαβαν το [[αεροδρόμιο]] του [[Νταρ ελ Σαλάμ]]. Η Μεγάλη Βρετανία αντέδρασε αποστέλλοντας εκεί το ελαφρύ αεροπλανοφόρο [[HMS Centaur (R06)|HMS ''Centaur'']] καθώς και [[πεζοναύτης|πεζοναύτες]]. Τα Sea Vixen ανέλαβαν την κάλυψη των [[ελικόπτερο|ελικοπτέρων]] που μετέφεραν και υποστήριξαν τους πεζοναύτες. Η όλη επιχείρηση στέφθηκε με επιτυχία. Το ίδιο έτος Sea Vixen του HMS ''Centaur'' αξιοποιήθηκαν στον [[Περσικός Κόλπος|Περσικό Κόλπο]], πλήττοντας μάλιστα θέσεις ανταρτών προς υποστήριξη των Βρετανικών δυνάμεων που μάχονταν στην περιοχή. Αργότερα το 1964 το Σμήνος 892 του HMS ''Centaur'' συνέβαλε στην αποκλιμάκωση της κρίσης ανάμεσα στην Ινδονησία και την Μαλαισία.<ref>McCart 1997, p. 96.</ref>
 
Τα Sea Vixen αξιοποιήθηκαν και σε άλλα περιστατικά την δεκαετία του 1960, ιδίως πάνω από την [[Ροδεσία]] και την [[Άπω Ανατολή]]. Το 1967 έδρασαν ξανά στον Περσικό, αυτή την φορά για να καλύψουν την αποχώρηση των Βρετανών από το [[Άντεν]]. Στην εν λόγω επιχείρηση συμμετείχαν αρκετά πολεμικά πλοία, συμπεριλαμβανομένων των [[HMS Albion (R07)|HMS ''Albion'' (R07)]], [[HMS Bulwark (R08)|HMS ''Bulwark'']], HMS ''Eagle'' και [[HMS Fearless (L10)|HMS ''Fearless'']].
 
Πέραν των στρατιωτικών αποστολών τους, τα Sea Vixen χρησιμοποιήθηκαν και σαν [[ακροβατικό αεροσκάφος|ακροβατικά]] με τις ομάδες επιδείξεων του Ναυτικού που έφεραν τις ονομασίες "[[Simon's Sircus]]" και "Fred's Five".
Γραμμή 79:
; Πλήρως λειτουργικά
 
* Το Sea Vixen D.3 G-CVI (πρώην ''XP924'') θα χρησιμοποιείται και θα συντηρείται από την Naval Aviation Ltd., θυγατρική του Fly Navy Heritage Trust.<ref name=FNHT >Eagles, Sue. [http://www.fnht.co.uk/sea-vixen-arrives-at-yeovilton.html "Classic Fleet Air Arm fighter returns to Yeovilton."] ''Fly Navy Heritage Trust''. Retrieved: 6 October 2014.</ref>
 
; Στατικά εκθέματα
* Sea Vixen FAW.1 XJ481 - [[Αεροπορικό Μουσείο Fleet Air Arm]] στο RNAS Yeovilton, [[Σόμερσετ]]. Part of the Museum's reserve collection.<ref>[http://www.fleetairarm.com/exhibit/de-havilland-sea-vixen-faw1-xj481/6-30-65.aspx "de Havilland Sea Vixen FAW1 (XJ481)."] ''Royal Navy Fleet Air Arm Museum''. Retrieved: 15 March 2014.</ref>
 
* Sea Vixen FAW.1 XJ482 - [[Αεροπορικό Μουσείο Νόρφολκ και Σάφολκ]], [[Σάφολκ]].<ref>[http://www.aviationmuseum.net/our_aircraft.htm "Our Aircraft: Aircraft Exhibited at Flixton."] ''Norfolk and Suffolk Aviation Museum''. Retrieved: 15 March 2014.</ref>