Φαινόμενο Μάισνερ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ο Patriot8790 μετακίνησε τη σελίδα Φαινόμενο Meissner στη Φαινόμενο Μάισνερ |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:EfektMeisnera.svg|thumb|right|Σχηματική απεικόνηση του Φαινομένου Μeissner. Το μαγνητικό πεδίο απωθείται από το εσωτερικό ενός υπεραγωγού όταν αυτός βρίσκεται σε θερμοκρασίες χαμηλότερες της κρίσιμης θερμοκρασίας Τc.]]
Το '''Φαινόμενο Meissner''' περιγράφει την απώθηση του [[
Οι [[Βάλτερ Μάισνερ]] και [[Ρόμπερτ Όξενφελντ]] ανακάλυψαν το φαινόμενο το [[1933]] όταν μέτρησαν την κατανομή του μαγνητικού πεδίου υπεραγώγιμων δειγμάτων [[Κασσίτερος|κασσίτερου]] και [[Μόλυβδος|μολύβδου]].<ref name=meissner1>{{Cite journal
Γραμμή 17:
}}</ref>
Τα δείγματα αυτά, υπό την παρουσία εξωτερικού μαγνητικού πεδίου, ψύχθηκαν κάτω από την ονομαζόμενη [[θερμοκρασία]] μετάβασης τους στην υπεραγώγιμη φάση (T<sub>c</sub>). Κάτω από την θερμοκρασία Τ<sub>c</sub> τα δείγματα ακύρωσαν το μαγνητικό πεδίο στο εσωτερικό τους. Η παρατήρηση αυτή έγινε με έμμεσο τρόπο: επειδή το συνολικό μαγνητικό πεδίο διατηρείται σταθερό, όταν το εσωτερικό πεδίο μειώθηκε κατά την μετάβαση στην υπεραγώγιμη φάση, αυξήθηκε αντίστοιχα το εξωτερικό πεδίο που περιβάλει τα δείγματα.
Το πείραμα απέδειξε ότι οι υπεραγωγοί ήταν κάτι παραπάνω από απλώς σχεδόν τέλειοι αγωγοί του [[ηλεκτρικό ρεύμα|ηλεκτρικού ρεύματος]] και πως διαθέτουν μια επιπλέον μοναδική ιδιότητα χαρακτηριστική για την υπεραγώγιμη φάση.
| |||