Ατομοκρατία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

===Θεωρίες εξατομίκευσης===

Η αρχή της εξατομίκευσης, ή στα [[λατινικά]] ''principium individuationis''<ref name=Reese>{{cite book |title=Dictionary of Philosophy and Religion |last=Reese |first=William L. |edition=1st |year=1980 |publisher=Humanities Press |location=Atlantic Highlands, New Jersey |isbn=0-391-00688-6 |pages=251}}</ref> περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο ένα αντικείμενο ταυτοποιείται ως διαφορετικό από άλλα αντικείμενα<ref name=Cambridge>{{cite book |title=The Cambridge Dictionary of Philosophy |editor1-last= Audi |editor1-first=Robert |edition= 2nd |year= 1999|publisher= Cambridge University Press|location=Cambridge |isbn=0-521-63136-X |pages=424}}</ref>. Κατά τον [[Καρλ Γκούσταβ Γιουνγκ|Καρλ Γιουνγκ]] η εξατομίκευση είναι μία διαδικασία μετασχηματισμού, σύμφωνα με την οποία το προσωπικό και το συλλογικό ασυνείδητο φέρεται στο συνειδητό (μέσω π.χ. ονείρων, ενεργού φαντασίας ή ελεύθερου συσχετισμού) ώστε να αφομοιωθεί στην συνολική προσωπικότητα. Πρόκειται για μια εντελώς φυσική διεργασία αναγκαία για να συντελεσθεί η ολοκλήρωση της ψυχής<ref name="jung1">Jung, C. G. (1962). Symbols of Transformation: An analysis of the prelude to a case of schizophrenia (Vol. 2, R. F. C. Hull, Trans.). New York: Harper & Brothers.</ref>. Ο Γιουνγκ θεωρούσε την εξατομίκευση ως την κεντρική διεργασία της ανάπτυξης του ανθρώπου<ref name="Jung's Individuation process">[http://soultherapynow.com/articles/individuation.html Jung's Individuation process] Ανακτήθηκε 20 Φεβρουαρίου 2009</ref>. Ο Γάλλος φιλόσοφος Ζιλμπέρ Σιμοντόν ανέπτυξε μια θεωρία ατομικής και συλλογικής εξατομίκευσης, κατά την οποία το άτομο θεωρείται ως αποτέλεσμα της εξατομίκευσης παρά ως αίτιό της. Έτσι, το ανεξάρτητο άτομο αντικαθίσταται από μία ατέρμονη οντολογική διεργασία εξατομίκευσης. Η εξατομίκευση είναι μία αέναη διεργασία, η οποία αφήνει πάντοτε ένα «προ-εξατομικευμένο» υπόλοιπο, το οποίο καθιστά δυνατές τις μελλοντικές εξατομικεύσεις<ref>Gilbert Simondon. ''L'individuation psychique et collective'' (Paris, Aubier, 1989; ανατύπωση 2007 με πρόλογο του Μπέρναρντ Στίγκλερ)</ref>. Η φιλοσοφία του Μπέρναρντ Στίγκλερ στηρίζεται και τροποποιεί την εργασία επί της εξατομίκευσης του Ζιλμπέρ Σιμοντόν· στηρίζεται επίσης σε συναφείς ιδέες των [[Φρίντριχ Νίτσε]] και [[Σίγκμουντ Φρόυντ]]. Κατά τον Στίγκλερ «το ''Εγώ'', ως ψυχικό άτομο, μπορεί να γίνει κατανοητό μόνο σε σχέση με το ''Εμείς'', το οποίο είναι ένα συλλογικό άτομο. Το ''Εγώ'' συντίθεται υιοθετώντας μια συλλογική παράδοση την οποία κληρονομεί και δια της οποίας ένα πλήθος ''Εγώ'' αναγνωρίζει την μεταξύ τους ύπαρξη<ref>[http://www.tate.org.uk/context-comment/video/bernard-stiegler-culture-and-technology Bernard Stiegler: Culture and Technology], tate.org.uk, 13 Μαΐου 2004</ref>».