Ο Νουμάς (περιοδικό): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Μορφοποίηση |
προσθήκη σημειώσεων και αντικατάσταση ανενεργού συνδέσμου με ενεργό |
||
Γραμμή 1:
'''Νουμάς''' ονομαζόταν το λογοτεχνικό περιοδικό το οποίο κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στις 2 Ιανουαρίου [[1903]]<ref>[[#Καλ.1984|Καλογιάννης (1984)]], [http://thesis.ekt.gr/thesisBookReader/id/0255#page/30/mode/2up σελ.31].</ref> μέχρι το [[1931]] (με μια διακοπή μεταξύ 1917 και 1918, καθώς και κατά την περίοδο 1924-1929),<ref>[[#Καλ.1984|Καλογιάννης (1984)]], [http://thesis.ekt.gr/thesisBookReader/id/0255#page/270/mode/2up σελ.271].</ref>
==Χαρακτήρας Ο Νουμάς έπαιξε σημαντικότατο ρόλο στον αγώνα για την επικράτηση της [[δημοτική γλώσσα|δημοτικής γλώσσας]]. Η επιλογή του ονόματος από τον [[Δημήτριος Ταγκόπουλος|Δημήτρη Ταγκόπουλο]] δε σχετιζόταν με κάποιο πρόσωπο, όπως λ.χ. ο βασιλιάς και νομοθέτης της αρχαίας Ρώμης, αλλά ήταν μόνο μια καλή επιλογή για τίτλο επειδή "ήταν μια λέξη δισύλλαβη, [που] τονιζόταν στη λήγουσα κι είχε και τελικό σίγμα".<ref>[[#Σταυρ.2009|Σταυρίδη-Πατρικίου (2009)]], σελ.135.</ref> Υπήρξε πιθανώς το σημαντικότερο έντυπο των αρχών του [[20ός αιώνας|20ού αιώνα]] ανάμεσα στα άλλα λογοτεχνικά περιοδικά της περιόδου τα οποία λειτούργησαν ως όργανα μόρφωσης και πύλες επικοινωνίας ταυτόχρονα µε τα πνευματικά τεκταινόμενα στην [[Ευρώπη]], και ως µέσα µετακένωσης των ευρωπαϊκών ρευμάτων στην [[Ελλάδα]]. Επίσης, λειτούργησαν ως βήμα για τη διατύπωση προτάσεων επί του γλωσσικού ζητήματος και όργανα αλλαγών και µεταρρυθµίσεων.
Γραμμή 15 ⟶ 18 :
«µεικτής».<ref>Παραμένει ωστόσο γεγονός πως υπήρξαν σημαντικές αντιστάσεις της λογοτεχνίας ως προς τη χρήση της ακραίας δημοτικής. Βλ. [http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=12518&m=B11&aa=2 Ν. Βαγενάς, «Η λογοτεχνική αντίσταση στη δημοτική», Το ΒΗΜΑ, 31/01/1999, Σελ. B11].</ref>.
Πέρα από τις πιθανές προσωπικές έριδες που υπαγόρευσαν τον αρνητισµό του Νουµά προς τη µεταρρύθµιση, ενδεχοµένως η άρνηση υπαγορεύτηκε και από τις [[σοσιαλισμός|σοσιαλιστικές]] προτιμήσεις συντακτών του περιοδικού όπως ο [[Δημήτριος Γληνός]], που τους ωθούσε να θεωρούν τη µεταρρύθµιση ως αστική διαδικασία. Το γεγονός πάντως της κατά τα άλλα φιλικής στάσης του και προς το φιλελεύθερο [[Ελευθέριος Βενιζέλος|βενιζελικό]] πρόγραμμα, υποδεικνύει κάποια σύγχυση χαρακτηριστική μίας εποχής κατά την οποία το γλωσσικό ζήτημα είχε άμετρα συγχρωτιστεί με την [[πολιτική]].
Κώστας Θεριανός και Μαριάνθη Μπέλλα, [http://criticeduc.blogspot.gr/2013/02/blog-post_8498.html "Δημήτρης Γληνός, ο ριζοσπάστης παιδαγωγός"]. Κριτική Παιδαγωγική. Ανακτήθηκε στις 15 Νοεμβρίου.}} Ταυτόχρονα με την εμφάνιση του [[Εκπαιδευτικός Όμιλος|Εκπαιδευτικού Ομίλου]], 150 φοιτητές του [[Πανεπιστήμιο Αθηνών|Πανεπιστημίου Αθηνών]] υπέγραψαν πρωτόκολλο ίδρυσης της «Πανεπιστημιακής Ένωσης». Ο πυρήνας αυτών των φοιτητών ήταν εκείνος που προχώρησε στην ίδρυση της [[Φοιτητική συντροφιά|Φοιτητικής Συντροφιάς]], με επικεφαλής το [[Μίλτος Κουντουράς|Μίλτο Κουντουρά]] και το [[Βασίλης Ρώτας|Βασίλη Ρώτα]] που δημοσίευσε το καταστατικό του στο Νουμά στις 21 Φεβρουαρίου του 1910.<ref>▼
▲Ταυτόχρονα με την εμφάνιση του [[Εκπαιδευτικός Όμιλος|Εκπαιδευτικού Ομίλου]], 150 φοιτητές του [[Πανεπιστήμιο Αθηνών|Πανεπιστημίου Αθηνών]] υπέγραψαν πρωτόκολλο ίδρυσης της «Πανεπιστημιακής Ένωσης». Ο πυρήνας αυτών των φοιτητών ήταν εκείνος που προχώρησε στην ίδρυση της [[Φοιτητική συντροφιά|Φοιτητικής Συντροφιάς]], με επικεφαλής το [[Μίλτος Κουντουράς|Μίλτο Κουντουρά]] και το [[Βασίλης Ρώτας|Βασίλη Ρώτα]] που δημοσίευσε το καταστατικό του στο Νουμά στις 21 Φεβρουαρίου του 1910.<ref>
{{cite book
|author =
Γραμμή 33 ⟶ 35 :
Σημειώνεται ότι από το 1949 έως το 1953 εκδόθηκε περιοδικό με το όνομα [[Νέος Νουμάς]].
==Σημειώσεις==
{{παραπομπές|group=lower-greek}}
==Παραπομπές==
| |||