Κωνσταντίνος Ζαβιτσιάνος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 3:
== Βιογραφία ==
Γεννήθηκε στην [[Κέρκυρα]] το [[1878]] και σπούδασε νομικά στην [[Αθήνα]] συμπληρώνοντας στη συνέχεια τις σπουδές του στην [[Ιταλία]] και την [[Γαλλία]]. Πρωτοεξελέγη [[εκλογική περιφέρεια Κερκύρας|βουλευτής Κερκύρας]] τον Αύγουστο του [[1910]] και διορίστηκε γραμματέας της επιτροπής που προετοίμαζε το νέο σύνταγμα του 1910. Το [[1917]] χρημάτισε πρόεδρος της Βουλής.<ref name="Istorika"/> Το [[1925]] αρνήθηκε την πρόταση του [[Θεόδωρος Πάγκαλος (στρατηγός)|Πάγκαλου]] να διοριστεί πρωθυπουργός.<ref name="Istorika">Ε΄ Ιστορικά, ''Ο παράκλητος του 1910 και το Σύνταγμα'', Αθήνα, τεύχος 92, σελ. 21</ref>
==Υπουργός Εσωτερικών==
Το [[1928]] έγινε υπουργός Εσωτερικών στην [[Κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου 1928|κυβέρνηση Βενιζέλου]],μετά από σχετική παράκληση του πρωθυπουργού , ώστε να λειτουργήσει δια της παρουσίας του ως εγγύηση για το αδιάβλητο της διεξαγωγής των εκλογών. Ο Βενιζέλος του είχε υποσχεθεί το Υπουργείο Οικονομικών για μετά τις εκλογές, το οποίο εξ αρχής ήθελε ο Ζαβιτσιάνος. Με αφορμή την απαγωγή των Μελά και Μυλωνά, μετεκλογικώς του ζητήθηκε να παραμείνει στο Υπουργείο Εσωτερικών κι ο Ζαβιτσιάνος δέχθηκε. Επί της υπουργείας τους η ληστεία εξοντώθηκε εντός λίγων μηνών: διάσημοι ληστές Ρετζαίοι, Κουμπαίοι, Μπαμπάνης, Τζατζάς, Λαμπροστάθης συνελήφθησαν ή φονεύθηκαν. Επίσης καθορίστηκαν οι αρμοδιότητες της αστυνομίας πόλεων, οι όροι λειτουργίας των αρτοποιείων, ενώ εισηγήθηκε τον νόμο ''Περί μέτρων ασφαλείας του Κοινωνικού καθεστώτος'' ([[Ιδιώνυμο]]).<ref>[[Γρηγόριος Δαφνής]], Η Ελλάς μεταξύ δύο πολέμων 1923-1940, τόμος δεύτερος, εκδ.Κάκτος, Αθήνα, 1997, σελ.19</ref>
==Ιδρυτής κόμματος== Στη συνέχεια ίδρυσε το κόμμα «Πολιτική Προοδευτική Ένωση». ==Στο Μεταξικό καθεστώς== Κατά την [[Καθεστώς της 4ης Αυγούστου|δικτατορία Μεταξά]] διετέλεσε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομικών της [[Κυβέρνηση Ιωάννη Μεταξά 1936|Κυβέρνηση Ιωάννη Μεταξά]] αλλά γρήγορα διαφώνησε και παραιτήθηκε τον Ιανουάριο του [[1937]].<ref>[http://sansimera.gr/archive/articles/show.php?id=298&feature=Idionymo_Venizelou Το ιδιώνυμο Βενιζέλου], άρθρο του ιστότοπου sansimera.gr</ref> Το [[1941]] έγινε συνδιοικητής της [[Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος|Εθνικής Τράπεζας]]. Απεβίωσε στην Αθήνα στις 29 Ιουνίου [[1951]].<ref>Εμπρός, φύλλο 30-6-1951, [http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin.asp?c=108&dc=30&db=6&da=1951 σελ. 2]</ref><ref>"Απέθανε χθες ο Κ. Ζαβιτσιάνος", Καθημερινή, φύλλο 30-6-1951, σελ. 4.</ref>
| |||