Άλοϊς Μπρούνερ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 34:
===Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος===
====Δράση στην Ελλάδα====
Όταν άρχισε ο [[ΒΠΠ|Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος]] ο Μπρούνερ συνέχισε τη δράση του στην Αυστρία, εκτοπίζοντας αυτή τη φορά περίπου 47.000 Εβραίους σε διάφορα [[Ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης|στρατόπεδα συγκέντρωσης]] και συνέχισε τη δράση του μετατιθέμενος στο [[Βερολίνο]]. Δεν άργησε όμως να μετατεθεί και πάλι, αυτή τη φορά στη [[Θεσσαλονίκη]] ως επικεφαλής του "Ειδικού Τμήματος της Αστυνομίας Ασφαλείας για τα εβραϊκά ζητήματα Θεσσαλονίκης-Αιγαίου" (Sonderkommado den Sicherheitspolizei für Judenangelegenheiten Saloniki-Ägäis) μαζί με τον ομόβαθμό του Ντίτερ Βισλιτσένι ([[:en:Dieter Wisliceny|Dieter Wisliceny]]).<ref>[[
Ο Μπρούνερ επέδειξει και πάλι τις οργανωτικές του ικανότητες. Από τις πρώτες ημέρες της παρουσίας του εκεί, υποχρεώθηκαν όλοι οι Εβραίοι να φορούν κίτρινα αστέρια και να σημαίνουν ως "εβραϊκά" τα καταστήματά τους. Την ίδια περίοδο δημιουργήθηκαν και δύο [[γκέτο]] στα οποία μεταφέρθηκαν όλες οι εβραϊκές οικογένειες. Μετά από διαταγή του Άιχμαν στις 10 Μαρτίου 1943,<ref>[[
====Δράση στη Γαλλία====
Γραμμή 45:
===Μετά τον Πόλεμο===
Προκειμένου να επιζήσει στη μεταπολεμική Γερμανία, οικειοποιήθηκε την ταυτότητα ενός στρατιώτη της [[Βέρμαχτ]] που λεγόταν "Alois Schmaldienst", οποίος ήταν εξάδελφός του.<ref name="Safr-215">[[#Safr2010|Safrian (2010)]], σ. 215</ref> Στο μεταξύ, οι [[ΕΣΣΔ|Σοβιετικοί]] που είχαν καταλάβει τη Βιέννη εντόπισαν τον συνεπώνυμό του Άντον Μπρούνερ και τον εκτέλεσαν. Για μεγάλο χρονικό διάστημα ο Αλόις θεωρείτο νεκρός, ενώ συγχεόταν με τον Άντον Μπρούνερ, ακόμη και από τον Άιχμαν. Ο Αλόις, όμως, χάρη στην ψεύτικη ταυτότητά του, κατάφερε να βρει εργασία ως οδηγός σε αμερικανική βάση και να πάρει καινούργια ταυτότητα, μετακινούμενος αυτή τη φορά στο [[Έσσεν]]. Παρέμεινε εκεί μέχρι το 1954, οπότε και αποκαλύφθηκε πως τα χαρτιά του ήταν πλαστά. Έλαβε τότε το όνομα "Georg Fischer" και διέφυγε στη [[Μέση Ανατολή]].<ref name="Safr-215"/> Ο Μπρούνερ πιθανότητα κατάφερε να εγκαταλείψει την [[Ευρώπη]] με τη βοήθεια της [[Οργάνωση Γκέλεν|Οργάνωσης Γκέλεν]],<ref>{{cite web|title=Alois Brunner: οι έρευνες|url=http://athena.hri.org/MPA/gr/other/brunner/gr_search.html|publisher=Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσων|accessdate=17.11.2015}}</ref> η οποία χρηματοδοτείτο από την αμερικανική [[CIA]] και υπήρξε το πρόπλασμα της Δυτικογερμανικής υπηρεσίας πληροφοριών BND ([[:de:Bundesnachrichtendienst|Bundesnachrichtendienst]]).<ref name="Safr-223">[[#Safr2010|Safrian (2010)]], σ. 223</ref> Στο [[Κάιρο]], όπου αρχικά πήγε, φαίνεται πως εργάστηκε, πιθανόν με τη διαμεσολάβηση του γνωστού Αυστριακού ναζί [[Ότο Σκορτσένυ]], για λογαριασμό της CIA και στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στη [[Δαμασκός|Δαμασκό]] της [[Συρία|Συρίας]], όπου εργάστηκε για τις Δυτικογερμανικές μυστικές υπηρεσίες και μια εταιρία όπλων. Εκεί συνάντησε και άλλους, παλιούς του γνώριμους από το περιβάλλον του Άιχμαν.<ref name="Safr-223"/>
Το [[1960]] ένας πρώην πράκτορας του [[Κεντρικό Γραφείο Ασφαλείας του Ράιχ|Κεντρικού Γραφείου Ασφαλείας του Ράιχ]] αποκάλυψε σε Γάλλο πράκτορα ότι ο Μπρούνερ ζούσε στη Δαμασκό. Η Γαλλία, η οποία είχε ήδη από το 1953-54 καταδικάσει τον Μπρούνερ ερήμην σε ειδικό Στρατοδικείο (Tribunaux permanents des forces armées - TPFA) ζήτησε την έκδοσή του αλλά οι Σύροι, που τον είχαν συλλάβει για εμπόριο ναρκωτικών, αποφάσισαν να εκμεταλλευτούν την πείρα του και τον άφησαν ελεύθερο για να τον χρησιμοποίησαν στην αναδιοργάνωση της Συριακής Μυστικής Αστυνομίας.
|