Στη συνέχεια έλαβε νέα μετάθεση ως "ειδικός" επί των μεταγωγών, αυτή τη φορά στο [[Στρατόπεδο συγκέντρωσης Ντρανσύ]] στα περίχωρα του [[Παρίσι|Παρισιού]], στη Γαλλία (Ιούνιος 1943).<ref name="Fest"/> Εκεί ανέλαβε το ρόλο του διοικητή, παίρνοντάςαφαιρώντας τον από τουςγαλλική Γερμανούς διοικητικούςαστυνομία και τη Γαλλική Αστυνομία της [[Κυβέρνηση του Βισύ|Κυβέρνησης του Βισύ]]χωροφυλακή. Το στρατόπεδο πέρασε έτσι στη δικαιοδοσία της SS. Ο νέος διοικητής "διοικούσε"εφάρμοσε άμεσα πολύ σκληρά μέτρα, από την απαγόρευση της επικοινωνίας με βασανιστήριατον έξω κόσμο, αντίποιναέως βασανιστήρια και ποινές για υποτιθέμενα αδικήματα των κρατουμένων, αλλά και απάτες, καθώς αναφέρεται ότι ενθάρρυνε τους προςτα μεταγωγήυποψήφια κρατουμένουςθύματα να παίρνουν μαζί τους όλα τα πολύτιμα προσωπικά τους αντικείμενα, αφού θα μεταφέρονταν σε μια "αποικία εργασίας" στην [[Πολωνία]].<ref>[[#Safr2010|Safrian (2010)]], σσ.174-176.</ref> Ο Μπρούνερ επεξέτεινε την έως τότε δραστηριότητα του στρατοπέδου. Μέχρι την άφιξή του μετάγονταν σε στρατόπεδα μόνον όσοι Εβραίοι είχαν γεννηθεί εκτός Γαλλίας. Ο Μπρούνερ άρχισε να μεταγάγει και Γάλλους Εβραίους στα στρατόπεδα θανάτου, ενώ έδωσε έμφαση και στους "μελλοντικούς τρομοκράτες", όπως αποκαλούσε τα παιδιά των Εβραίων, στέλνοντας στα στρατόπεδα εκατοντάδες παιδιά χωρίς τους γονείς τους. Από τα 2326.500 - 24.000419 άτομα που ο Μπρούνερ μετήγαγε από το Ντρανσύ επέζησαν μόνο τα 1.645464.<ref>[[#Safr2010|Safrian (2010)]], σσ.179-180.</ref>