|
| παράθεμα =<center>'''Ο ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ'''</center><br/>
<center><small>MΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ - ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄</small></center><br/>
«Έφτασε δειλινό στη Καλαμάτα το μαντάτο της καταστροφής. Δύο Φράγκοι από τους νικημένους, ένας ιππότης κι ένας [[σκουτάριος|σκουταράτος*]], παρουσιάστηκαν στη σιδερόπορτα του κάστρου καραβοτσακιμένοι. Είχανε κουρελιασμένα επιλωρίκια**, λασπωμένες αρματωσιές, βουλιαγμένο κράνος ο σκουτεράτος, ήτανε δίχως κράνος, με τα μαλλιά ακατάστατα κι ιδροκοπημένα, ο ιππότης. Τα [[Φαρί|φάρια***]] τους, τα δανεικά, γιατί τα δικά τους είχανε σφαχτεί εκεί κάτω, κρεμούσανε τα κεφάλια τους στη γη, κι από τα τεζαρισμένα χείλη τους σούρωνε και στάλαζε χάμω σάλιο αφρισμένο.<br/>
Η πριγκιπέσσα, την ώρα εκείνη, βρισκότανε στο κουβούκλι**** της. Καθισμένη στην κασέλα, μπροστά στο παραθύρι, αγνάντευε τη θάλασσα, πέρα, κι οσμιζότανε αφαιρεμένα την ανάσα του βασιλικού. Η πολιτεία, κάτω, ζάρωνε κιόλας στη βραδινή της περισυλλογή. Τα σήμαντρα του εσπερινού είχαν από ώρα σωπάσει».<br/>
<small>[[*]] Σκουταράτος από το λατ. scutaratus, υπασπιστής<br/>
[[**]] Επιλωρίκι: χιτώνιο που φοριόταν πάνω από τον θώρακα<br/>
[[***]] Φαρί: από το [[Αραβικά|αραβ.]] fari, άλογο<br/>
[[****]] Κουβούκλι: [[Λατινικά|λατ.]] cubiculum, θάλαμος, κρεβατοκάμαρα.</small><ref>[[Άγγελος Τερζάκης]], Η Πριγκιπέσα Ιζαμπώ «Γλωσσάριον σσ. 557-561» εκδ. Εστία, 2004<sup>19η</sup> ISBN 960-05-1155-1</ref>
}}
{{EndMultiCol}}
|
