Ερνστ Κάλτενμπρουνερ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
προσθήκες - παραπομπές
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 14:
===Ηγετικές θέσεις===
{{Ολοκαύτωμα}}
Το [[1937]] ο Κάλτενμπρουνερ ανέλαβε την ηγεσία των αυστριακών SS. Είχε μεγάλη συμβολήσυμμετοχή στην ενσωμάτωσηπροσάρτηση της Αυστρίας στο Γερμανικό [[Ράιχ]] ([[Προσάρτηση της Αυστρίας|AnschlussΆνσλους]]) το 1938 και για τη συμβολή του αυτή ο Χίτλερ τον προήγαγε σε ταξίαρχο (Brigadeführer) των SS. Την ίδια χρονιά ανέλαβε τη θέση του Ανώτερου Αρχηγού των SS και της Αστυνομίας (Höhere SS- und Polizeiführer - ''HSSPF'') στη [[Βιέννη]].<ref name="Black-3">[[#Black|Black (1984)]], σ. 73.</ref> Στις [[11 Σεπτεμβρίου]] [[1941]] προήχθη σε υποστράτηγο (Gruppenführer) των SS, ενώ ήδη από το [[1938]] ήταν μέλος του [[Ράιχσταγκ]]. Νέα προαγωγή τον Ιούνιο του [[1943]] του έδοσε το βαθμό του αντιστρατήγου,.<ref name="ABR"/> ενώΑπό το Άνσλους έως τις αρχές του 1940 διετέλεσε Υπουργός Ασφαλείας της προσαρτημένης Αυστρίας -ήταν καιόμως Γραμματέαςμια στοθέση Υπουργείομε Εσωτερικώντυπικό χαρακτήρα.<ref>[[#Black|Black (1984)]], σ. 104.</ref> Το μεγάλο άλμα στην καριέρα του ήλθε μετά τη δολοφονία του [[Ράινχαρντ Χάιντριχ]] το [[1942]], αρχηγού του RSHA, στο οποίο υπαγόταν και η [[Γκεστάπο]] και η Yπηρεσία Πληροφοριών των SS ([[Sicherheitsdienst]] - ''SD'').<ref name="Black-3"/> Για μικρό χρονικό διάστημα την αρχηγία της αναλαμβάνει ο ίδιος ο [[Χάινριχ Χίμλερ]], το 1943, όμως, εμπιστεύεται τη θέση αυτή στον Κάλτενμπρουνερ. Παράλληλα, λόγω της θέσης του, είναι ο προϊστάμενος των στρατοπέδων συγκέντρωσης και εξόντωσης, με στενότερους συνεργάτες του τον Άιχμαν και τον [[Ρούντολφ Ες (Άουσβιτς)|Ρούντολφ Ες]] (Höss), Διοικητή του στρατοπέδου του [[Στρατόπεδο συγκέντρωσης Άουσβιτς|Άουσβιτς-Μπίρκεναου]]. Επίσης, ονομάσθηκε Πρόεδρος της Διεθνούς Επιτροπής Αστυνομίας Δίωξης Εγκλήματος, η οποία μετά τον Πόλεμο μετονομάσθηκε σε [[Ιντερπόλ]].
 
Η εξουσία του Κάλτενμπρουνερ ενισχύθηκε ιδιαίτερα προς το τέλος του Πολέμου και ιδιαίτερα μετά την απόπειρα δολοφονίας του Χίτλερ στις [[20 Ιουλίου]] [[1944]], οπότε και απέκτησε άμεση πρόσβαση στον Φύρερ. Η επιρροή του στον Χίτλερ ήταν τόση, ώστε λέγεται ότι ακόμη και ο Χίμλερ τον φοβόταν. Πράγματι, είχε εξελιχθεί σε τρομακτική φυσιογνωμία, καθώς σε αυτό συνέβαλαν το ύψος του (2,01 μ.) και το "ξερακιανό" και "γεμάτο ουλές"<ref name="Γκολντ-107">[[#Γκολντ|Γκόλντενσον (2004)]], σ. 107.</ref> πρόσωπό του (αποτέλεσμα κατ' άλλους μονομαχίας στα φοιτητικά του χρόνια, κατ' άλλους τροχαίου ατυχήματος καθώς οδηγούσε μεθυσμένος) και ο άστατος, κυκλοθυμικός του χαρακτήρας.