Μαρία των Μεδίκων (1575-1642): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
CHE (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Μορφοποίηση |
||
Γραμμή 1:
{{Πηγές|04|02|2013}}
{{Infobox Royalty|βασιλική σύζυγος
Γραμμή 34:
|υπογραφή = 1622 signature of Queen Marie de Médicis of France.png
}}
Η '''Μαρία των Μεδίκων''' (''Maria de' Medici'', [[26 Απριλίου]] [[1573]]
[[Αρχείο:Peter Paul Rubens 095b.jpg|thumb|right|220px|Μαρία των Μεδίκων]]▼
▲Η '''Μαρία των Μεδίκων''' (''Maria de' Medici'', [[26 Απριλίου]] [[1573]] - [[3 Ιουλίου]] [[1642]]) ήταν βασίλισσα της [[Γαλλία]]ς, ως δεύτερη σύζυγος του βασιλιά [[Ερρίκος Δ΄ της Γαλλίας|Ερρίκου Δ΄ της Γαλλίας]], του [[Οίκος των Βουρβόνων|Οίκου των Βουρβόνων]]. Επίσης, ήταν αντιβασίλισσα μετά τη δολοφονία του ([[1610]]) για λογαριασμό του ανήλικου βασιλιά [[Λουδοβίκος ΙΓ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκου ΙΓ΄]].
== Βιογραφικά στοιχεία ==
Γεννήθηκε στην Ιταλική πόλη της [[Φλωρεντία]]ς, κόρη του [[Φραγκίσκος Α΄ των Μεδίκων|Φραγκίσκου Α΄ των Μεδίκων]], μεγάλου δούκα της Τοσκάνης και της Ιωάννας, αρχιδούκισσας της Αυστρίας. Πανέμορφη στα νιάτα της, έγινε σύζυγος του βασιλιά, αφού πρώτα πήρε το διαζύγιο με την πρώτη σύζυγο του, [[Μαργαρίτα των Βαλουά]]. Η τεράστια προίκα της περιελάμβανε 600.000 κορώνες και τον αμέσως επόμενο χρόνο μετά τον γάμο γέννησε στο [[Φονταινεμπλώ]] τον διάδοχο [[Λουδοβίκος ΙΓ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκο]].
Ο γάμος δεν ήταν ιδιαίτερα επιτυχής, καθώς αμέσως ήρθε σε διαμάχες με τις ερωμένες του συζύγου της με εκφράσεις που σόκαραν τους Γάλλους αυλικούς.
Όσο ζούσε ο σύζυγός της δεν έδειχνε κανένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα κρατικά θέματα. Μετά την δολοφονία του
== Αποτυχημένη αντιβασιλεία ==
Απέλυσε τον πιο έμπιστο υπουργό του Ερρίκου Δ΄, δούκα του Συλλύ (Sully). Ενώ οι αντιπρόσωποι της [[ρωμαιοκαθολική Εκκλησία|Καθολικής Εκκλησίας]] ήλπιζαν να πιέσουν την καταδίωξη των [[Προτεσταντισμός|Προτεσταντών]] στην [[Γαλλία]], η Μαρία, ως μισή [[Αψβούργοι|Αψβούργα]], ακολούθησε φιλοαψβουργική πολιτική. Τακτοποίησε τον γάμο των παιδιών της, του μέλλοντα βασιλιά Λουδοβίκου και της [[Ελισάβετ της Γαλλίας (1602–1644)|Ελισάβετ]], με μέλη της Αψβουργικής Ισπανικής βασιλικής οικογένειας
Κάτω από την κακή της διακυβέρνηση, οι πρίγκιπες της βασιλικής οικογένειας εξεγέρθηκαν το [[1614]] και η Μαρία, αισθανόμενη αδυναμία, προσπάθησε να τους ικανοποιήσει. Ο κυριότερος από αυτούς, ο [[Ερρίκος Β΄ των Βουρβόνων του Κοντέ]], την πίεσε να συγκαλέσει το Γενικό συμβούλιο. Αλλά η δύναμή της ανέβηκε ξανά με την άνοδο του έμπιστου συμβούλου της [[Καρδινάλιος Ρισελιέ|Ρισελιέ]]. Όμως το [[1617]], ο γιος της Λουδοβίκος, φτάνοντας στην κατάλληλη ηλικία, ανέλαβε τις νόμιμες εξουσίες του και ήρθε σε ρήξη μαζί της. Εγκατέλειψε την φιλοαψβουργική πολιτική της, διέταξε την εκτέλεση του Κοντσίνι, εξόρισε την βασίλισσα στο ανάκτορο του Μπλουά και διόρισε τον Ρισελιέ καρδινάλιο.▼
Το κύριο καλλιτεχνικό της ενδιαφέρον ήταν η κατασκευή, διακόσμηση και επίπλωση του [[Παλάτι του Λουξεμβούργου|ανακτόρου του Λουξεμβούργου]], του αναφερόμενου και ως ''«παλάτι των Μεδίκων»''. Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1612 με διακοσμήσεις του Σαλομόν ντε Μπροσσέ, ενώ ζωγράφος διορίστηκε ο [[Πέτερ Πάουλ Ρούμπενς]].
▲Κάτω από την κακή της διακυβέρνηση, οι πρίγκιπες της βασιλικής οικογένειας εξεγέρθηκαν το
Μετά από δύο χρόνια αιχμαλωσίας, η Μαρία δραπέτευσε από τον πύργο το [[1619]] και ενώθηκε με τον γιο της [[Γκαστόν της Ορλεάνης|Γκαστόν]], που επαναστάτησε κατά του αδελφού του. Η κίνηση απέτυχε, αλλά ο βασιλιάς Λουδοβίκος συμφιλιώθηκε με τη μητέρα του με την επέμβαση του Ρισελιέ,επιτρέποντάς της να διατηρεί μια μικρή αυλή στην Ανζέρ.▼
▲Μετά από δύο χρόνια αιχμαλωσίας, η Μαρία δραπέτευσε από τον πύργο το
== Οριστική εξορία ==
Μετά τη δίκη του ευνοουμένου του, δούκα του Λυν, ο βασιλιάς Λουδοβίκος άφησε τον εαυτό του σε πλήρη υποταγή στον Ρισελιέ. Η Μαρία τότε προσπάθησε να εκτοπίσει τον Ρισελιέ με πραξικόπημα εναντίον του. Μετά τον θρίαμβο του Ρισελιέ εξορίστηκε το 1630 στο Κομπιέν
{{commonscat}}▼
▲Μετά τη δίκη του ευνοουμένου του, δούκα του Λυν, ο βασιλιάς Λουδοβίκος άφησε τον εαυτό του σε πλήρη υποταγή στον Ρισελιέ. Η Μαρία τότε προσπάθησε να εκτοπίσει τον Ρισελιέ με πραξικόπημα εναντίον του. Μετά τον θρίαμβο του Ρισελιέ εξορίστηκε στο Κομπιέν ([[1630]]) και από εκεί δραπέτευσε στο [[Άμστερνταμ]] ([[1638]]). Εκεί έγινε ενθουσιωδώς δεκτή με μεγαλοπρεπείς εκδηλώσεις. Για τις εκδηλώσεις δημιουργήθηκε κατασκευή στο νησάκι του ποταμού [[Άμστελ]] και ο δήμαρχος της πρόσφερε ένα μεγαλοπρεπές Ινδονησιακό γεύμα.
Το
== Παραπομπές ==
<references />
{{Βασίλισσες της Γαλλίας}}▼
{{Ενσωμάτωση κειμένου|en|Marie de' Medici}}
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
▲{{commonscat}}
▲{{Βασίλισσες της Γαλλίας}}
{{Authority control}}
|