Σιδηροδρομικός Σταθμός Δράμας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Παραβίαση φραγής Γιάννη ξανά
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 28:
 
==Ιστορία==
Ο σταθμός της Δράμας θεωρείτο η ναυαρχίδα των σιδηροδρομικών σταθμών της Jonction. Κατασκευάστηκε το 1895 από την εταιρεία Ενωτικός Θεσσαλονίκης-Κωνσταντινούπολης (Jonction Salonique - Constantinople) στην όποια συμμετείχαν η Οθωμανική Αυτοκρατορική Τράπεζα (Banque Imperiale Ottomane) και διάφοροι βελγικοί και γαλλικοί οίκοι. Η κατασκευή και εκμετάλλευση του δικτύου, ανετέθη με σύμβαση που επεγράφη εκ μέρους της εταιρείας από το γάλλο τραπεζίτη Rene Baudouy (Κωνσταντινούπολη 10.9.1892). Το 1896 η εταιρεία εγκαινίασε τη γραμμή, συνδέοντας έτσι τη Θεσσαλονίκη με το Δεδεάγατς (Αλεξανδρούπολη) και κατεπέκταση με την Κωνσταντινούπολη. Η επίσημη εξαγορά από το ελληνικό δημόσιο των δικτύων που περιήλθαν στην κατοχή του, μετά την απελευθέρωσητου βορειοελλαδικού χώρου, πραγματοποιήθηκε ως το 1925. και οι εγκαταστάσεις του περιλάμβαναν αποθήκες, μηχανοστάσιο, περιστροφική πλάκα, υδατόπυργο και διάφορα άλλα κτίσματα, τα οποία διασώζονται μέχρι σήμερα στην αρχική τους μορφή.
 
Στα τέλη του 19ου αιώνα επεκτείνεται το σιδηροδρομικό δίκτυο από τη Θεσσαλονίκη προς Ανατολική Μακεδονία και Θράκη. Ο Σιδηροδρομικός Σταθμός
Ο σταθμός της Δράμας θεωρείτο η ναυαρχίδα των σιδηροδρομικών σταθμών της
Jonction. Κατασκευάστηκε το 1895 από την εταιρεία Ενωτικός
Θεσσαλονίκης-Κωνσταντινούπολης (Jonction Salonique - Constantinople)
στην όποια συμμετείχαν η Οθωμανική Αυτοκρατορική Τράπεζα (Banque
Imperiale Ottomane) και διάφοροι βελγικοί και γαλλικοί οίκοι. Η
κατασκευή και εκμετάλλευση του δικτύου, ανετέθη με σύμβαση που επεγράφη
εκ μέρους της εταιρείας από το γάλλο τραπεζίτη Rene Baudouy
(Κωνσταντινούπολη 10.9.1892). Το 1896 η εταιρεία εγκαινίασε τη γραμμή,
συνδέοντας έτσι τη Θεσσαλονίκη με το Δεδεάγατς (Αλεξανδρούπολη) και
κατεπέκταση με την Κωνσταντινούπολη. Η επίσημη εξαγορά από το ελληνικό
δημόσιο των δικτύων που περιήλθαν στην κατοχή του, μετά την απελευθέρωση
του βορειοελλαδικού χώρου, πραγματοποιήθηκε ως το 1925. και οι εγκαταστάσεις του περιλάμβαναν
αποθήκες, μηχανοστάσιο, περιστροφική πλάκα, υδατόπυργο και διάφορα άλλα
κτίσματα, τα οποία διασώζονται μέχρι σήμερα στην αρχική τους μορφή.
 
Στα τέλη του 19ου αιώνα επεκτείνεται το σιδηροδρομικό δίκτυο από τη
Θεσσαλονίκη προς Ανατολική Μακεδονία και Θράκη. Ο Σιδηροδρομικός Σταθμός
Δράμας εγκαινιάζεται το 1896.
 
Στις αρχές του 21ου αιώνα η ηγεσία της χώρας αποφασίζει ότι ο κύκλος ζωής του Σιδηροδρομικού Σταθμού Δράμας θα πρέπει σιγά – σιγά να αρχίσει να κλείνει. Έτσι ξεκινά η συρρίκνωση των δρομολογίων με αποτέλεσμα να περνούν πλέον από Δράμα μόνο δύο τρένα (οι γνωστοί καβουρνιάρηδες).
ζωής του Σιδηροδρομικού Σταθμού Δράμας θα πρέπει σιγά – σιγά να αρχίσει να κλείνει. Έτσι ξεκινά η συρρίκνωση των δρομολογίων με αποτέλεσμα να
περνούν πλέον από Δράμα μόνο δύο τρένα (οι γνωστοί καβουρνιάρηδες).
 
Έτσι το Μουσείο Τρένων Δράμας, που με πολύ φροντίδα δημιούργησε ο Μορφωτικός Εκπολιτιστικός και Αθλητικός Σύλλογος Σιδηροδρομικών Υπαλλήλων «ΗΦΑΙΣΤΟΣ», πλέον λειτουργεί κι ως μοχλός αναβίωσης μνήμης από μία άλλη εποχή. Μια εποχή που η Δράμα γνώριζε την ανάπτυξη στην οποία συνέβαλε κατά πολύ και ο Σιδηροδρομικός Σταθμός Δράμας.
Γραμμή 56 ⟶ 39 :
Στα τέλη του 19ου αιώνα επεκτείνεται το σιδηροδρομικό δίκτυο από τη Θεσσαλονίκη προς Ανατολική Μακεδονία και Θράκη. Ο Σιδηροδρομικός Σταθμός Δράμας εγκαινιάζεται το 1896. Αργότερα με την βουλγαρική κατοχή περνά στα χέρια των βουλγάρων οι οποίοι και τον παραδίδουν στο Ελληνικό κράτος το 1944 σε κακή κατάσταση. Ο σιδηρόδρομος τα χρόνια που ακολουθούν αποτελεί σημαντικό μέσω μεταφοράς ανθρώπων και εμπορευμάτων. Ζει εποχές μεγάλης άνθισης, αλλά δεν αργεί η φθίνουσα πορεία του, για να φτάσει στις αρχές του 21ου αιώνα ολοκληρώνοντας τον κύκλο ζωής του.
 
Σήμερα ο Σιδηροδρομικός σταθμός της Δράμας έχει υποβαθμιστεί λόγω της συρρίκνωσης των δρομολογίων του ΟΣΕ. Ο σταθμός της Δράμας θεωρείτο η ναυαρχίδα των σιδηροδρομικών σταθμών της Jonction. Κατασκευάστηκε το 1895 και οι εγκαταστάσεις του περιλάμβαναν αποθήκες, μηχανοστάσιο, περιστροφική πλάκα, υδατόπυργο και διάφορα άλλα κτίσματα, τα οποία διασώζονται μέχρι σήμερα στην αρχική τους μορφή. Στο κτίριο των επιβατών προστέθηκε επί πλέον όροφος στις αρχές της δεκαετίας του ΄50. Στο νομό Δράμας υπήρχαν οι σταθμοί Φωτολίβους, Αδριανής, Νικηφόρου, Πλατανιάς και Παρανεστίου,Αδριανής και Πλατανιάς πλεον δεν λειτουργουν, ενώ ακολουθούν αυτοί που οριοθετούν κατά κάποιο τρόπο την περίφημη κοιλάδα του Νέστου. Η αρχιτεκτονική τους κατασκευή, η γραμμολογία αλλά και οι εγκαταστάσεις τους ήταν ολόιδιες ώστε να θεωρούνται δίδυμοι σταθμοί. Διέθεταν αποθήκες εμπορευμάτων, υδατόπυργους και περιστροφικές πλάκες. Οι σταθμός όπως και οι περισσότεροι που κατασκευάστηκαν στα τέλη του 19ου αιώνα στη Βόρεια Ελλάδα, είναι εναρμονισμένοι με την επικρατούσα τάση της αρχιτεκτονικής στην Ευρώπη σύμφωνα με την αισθητική των γάλλων αρχιτεκτόνων. Τα περισσότερα κτίρια είναι χαρακτηριστικά δείγματα νεοκλασσικισμού με τοπικές επιμειξίες, βασισμένα σε πρώιμη βιομηχανική αρχιτεκτονική. Όλες οι εγκαταστάσεις σώζονται μέχρι σήμερα στην αρχική τους μορφή αν και κάποιοι δεν βρίσκονται πλέον σε πολύ καλή κατάσταση λόγω της αχρηστίας τους. Κάποιοι μισογκρεμισμένοι τοίχοι, θυμίζουν στους παλιούς πως κάποτε εδώ ήταν το κέντρο ζωής της περιοχής, αφού το πέρασμα του τρένου έδινε την ευκαιρία για επικοινωνία όχι μόνο με τα γειτονικά χωριά αλλά και με την πρωτεύουσα την Δράμα. Ούτε αυτοκίνητα, ούτε κατάλληλοι δρόμοι, παρά μόνο τα ζώα και τα κάρα, κυκλοφορούσαν με αποτέλεσμα το τρένο να θεωρείται
Σήμερα ο Σιδηροδρομικός σταθμός της Δράμας έχει υποβαθμιστεί λόγω της συρρίκνωσης των δρομολογίων του ΟΣΕ. Ο σταθμός της Δράμας θεωρείτο η ναυαρχίδα των σιδηροδρομικών σταθμών της Jonction. Κατασκευάστηκε το 1895 και οι εγκαταστάσεις του περιλάμβαναν αποθήκες, μηχανοστάσιο, περιστροφική πλάκα, υδατόπυργο και διάφορα άλλα κτίσματα, τα οποία
το πολυτελέστερο μέσο μεταφοράς. Εξάλλου, δια του τρένου μεταφέρονταν και η αλληλογραφία του ταχυδρομείου. Με το που στάθμευε το τρένο, ο
διασώζονται μέχρι σήμερα στην αρχική τους μορφή. Στο κτίριο των επιβατών προστέθηκε επί πλέον όροφος στις αρχές της δεκαετίας του ΄50. Στο νομό Δράμας υπήρχαν οι σταθμοί Φωτολίβους, Αδριανής, Νικηφόρου, Πλατανιάς και Παρανεστίου,Αδριανής και Πλατανιάς πλεον δεν λειτουργουν, ενώ ακολουθούν αυτοί που οριοθετούν κατά κάποιο τρόπο την περίφημη κοιλάδα του Νέστου. Η αρχιτεκτονική τους κατασκευή, η γραμμολογία αλλά και οι εγκαταστάσεις τους ήταν ολόιδιες ώστε να θεωρούνται δίδυμοι σταθμοί. Διέθεταν αποθήκες εμπορευμάτων, υδατόπυργους και περιστροφικές πλάκες. Οι σταθμός όπως και οι περισσότεροι που κατασκευάστηκαν στα τέλη του 19ου αιώνα στη Βόρεια Ελλάδα, είναι
ταχυδρόμος μοίραζε τα γράμματα στους ήδη συγκεντρωμένους κατοίκους. Το τρένο ήταν για πολλές δεκαετίες το μοναδικό μέσω μεταφοράς ανθρώπων και
εναρμονισμένοι με την επικρατούσα τάση της αρχιτεκτονικής στην Ευρώπη σύμφωνα με την αισθητική των γάλλων αρχιτεκτόνων. Τα περισσότερα κτίρια είναι χαρακτηριστικά δείγματα νεοκλασσικισμού με τοπικές επιμειξίες, βασισμένα σε πρώιμη βιομηχανική αρχιτεκτονική. Όλες οι εγκαταστάσεις σώζονται μέχρι σήμερα στην αρχική τους μορφή αν και κάποιοι δεν
εμπορευμάτων στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Σταδιακά με την εξέλιξη της τεχνολογίας άρχισε να δίνει τη θέση του σε ποιο σύγχρονα μέσα μεταφοράς
βρίσκονται πλέον σε πολύ καλή κατάσταση λόγω της αχρηστίας τους. Κάποιοι μισογκρεμισμένοι τοίχοι, θυμίζουν στους παλιούς πως κάποτε εδώ ήταν το
κέντρο ζωής της περιοχής, αφού το πέρασμα του τρένου έδινε την ευκαιρία
για επικοινωνία όχι μόνο με τα γειτονικά χωριά αλλά και με την
πρωτεύουσα την Δράμα. Ούτε αυτοκίνητα, ούτε κατάλληλοι δρόμοι, παρά μόνο
τα ζώα και τα κάρα, κυκλοφορούσαν με αποτέλεσμα το τρένο να θεωρείται
το πολυτελέστερο μέσο μεταφοράς. Εξάλλου, δια του τρένου μεταφέρονταν
και η αλληλογραφία του ταχυδρομείου. Με το που στάθμευε το τρένο, ο
ταχυδρόμος μοίραζε τα γράμματα στους ήδη συγκεντρωμένους κατοίκους. Το
τρένο ήταν για πολλές δεκαετίες το μοναδικό μέσω μεταφοράς ανθρώπων και
εμπορευμάτων στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Σταδιακά με την εξέλιξη της
τεχνολογίας άρχισε να δίνει τη θέση του σε ποιο σύγχρονα μέσα μεταφοράς
μέχρι τελικά να απαξιωθεί και να συρρικνωθεί.