Θειικός χαλκός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Συνηθέστερη παραγωγή του άνυδρου χαλκού γίνεται από την ένυδρη μορφή του που προέρχεται ως προϊόν επεξεργασίας (αντίδρασης) [[μονοξείδιο χαλκού|μονοξειδίου χαλκού]], (CuO), και [[θειικό οξύ|θειικού οξέος]]<ref>[http://books.google.gr/books?id=Zk0z22smWUoC&pg=PA72&lpg=PA72&dq=copper+ii+sulfate+hydrate+preparation&source=bl&ots=vcbqgMI0pe&sig=gzA96F8zKcOiMLxmYI7E4GmzR-g&hl=el&sa=X&ei=estfVJ8Wks9oot-C2AE&ved=0CGgQ6AEwCQ#v=onepage&q=copper%20ii%20sulfate%20hydrate%20preparation&f=false H. Wayne Richardson, ''Handbook of Copper Compounds and Applications'', CRC Press, 16 Ιαν 1997, σελ. 72]</ref> και στη συνέχεια κρυσταλλώνεται κατά μόριο με πέντε μόρια ύδατος, σε κυανούς τρικλινείς κρυστάλλους, οι οποίοι στη συνέχεια υποβαλλόμενοι σε ξήρανση<s><ref>{{Cite web|url = https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/d/d2/%CE%91%CF%86%CF%85%CE%B4%CE%AC%CF%84%CF%89%CF%83%CE%B7_%CE%B3%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%B6%CF%8C%CF%80%CE%B5%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%82.jpg|title = Αφυδάτωση γαλαζόπετρας|date = |accessdate = |website = |publisher = |last = |first = }}</ref></s> στους 100&nbsp;°C χάνουν τα τέσσερα μόρια ύδατος ενώ προχωρώντας τη ξήρανση στους 200&nbsp;°C χάνουν και το υπόλοιπο 1/5 του ύδατος μετατρεπόμενοι έτσι σε άνυδρο χαλκό λαμβάνοντας τη μορφή λευκής σκόνης.