Καθεδρικός ναός της Γάνδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 3:
Ο '''Καθεδρικός ναός της Γάνδης''' (Σιντ-Μπάαφ Κατεντράαλ, ''Sint Baafskathedraal'') είναι η έδρα της μητρόπολης της [[Γάνδη|Γάνδης]].
Ο Άγιος Μπάφο (ή Μπαβόν στα [[Γαλλική γλώσσα|γαλλικά]]) (St. Bavo), ο τοπικός Άγιος της Γάνδης του 7ου αιώνα, εγκατέλειψε την πλούσια και έκλυτη ζωή του για να γίνει ο πρώτος ιεραπόστολος στη [[Φλάνδρα]] και τη [[Γαλλία]], και κατόπιν ερημίτης. Χτισμένος σε διάφορα στάδια, ο Σιντ Μπάαφ Κατεντράαλ (Καθεδρικός Αγίου Μπάφο)<ref>Συχνά αναφέρεται λανθασμένα ως καθεδρικός ναός του Αγίου Βονιφάτιου. Ο Άγιος Βονιφάτιος (Saint Boniface) ήταν διαφορετικό πρόσωπο από τον Άγιο
==Περιγραφή==
Το κτίσμα βασίστηκε στο υπάρχον παρεκκλήσιο του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή, το οποίο ήταν κατά βάση ξύλινο. Καθαγιάστηκε το 942 από τον Τρανσμάρους, επίσκοπο της [[Τουρναί]] και της [[Νουαγιόν]] (Noyon). Ίχνη της αρχικής κατασκευής είναι εμφανή στην κρύπτη του
Το παρεκκλήσιο σταδιακά επεκτάθηκε σε στύλ [[Ρωμανικός ρυθμός|Ρωμανικής αρχιτεκτονικής]] στο 1038. Ίχνη και αυτής της επέκτασης είναι σήμερα εμφανή στην κρύπτη του
Κατά την περίοδο από τον 14ο ως τον 16ο αιώνα, έγιναν σχεδόν συνεχείς επεκτάσεις στην υπάρχουσα δομή, με [[Γοτθική τέχνη|γοτθική τεχνοτροπία]]. Νέο χοροστάσιο, ακτινωτά διατεταγμένα παρεκκλήσια, επεκτάσεις των πτερύγων, διάδρομοι στον σηκό και το δυτικό τμήμα με ένα πύργο προστέθηκαν στον ναό. Η κατασκευή θεωρήθηκε ολοκληρωμένη στις 7 Ιουνίου 1569.
Γραμμή 16:
==Έργα τέχνης==
===Το πολύπτυχο της Γάνδης===
Ο ναός είναι διάσημος επειδή σε αυτόν φυλάσσεται το [[πολύπτυχο της Γάνδης]], το οποίο αρχικά βρισκόταν στο παρεκκλήσιο του Γιόοστ Βάιντ (Joost Vijd). Σήμερα στο παρεκκλήσιο υπάρχει το αντίγραφό του. Το θέμα του πολυπτύχου είναι η "λατρεία του Μυστικού Αμνού" και το ζωγράφισαν οι αδελφοί [[Χούμπερτ βαν Άικ]] και [[Γιαν βαν Άικ]]. Θεωρείται το αριστούργημά του και ένα από τα σημαντικότερα έργα της βορειοευρωπαϊκής [[Αναγέννηση|Αναγέννησης]] καθώς και ένα από τα αριστουργήματα του [[Βέλγιο|Βελγίου]].<ref name="nazi contraband">Michael J. Kurtz, ''America and the return of Nazi contraband'', Cambridge University Press, 2006</ref> Μερικές από τις πτέρυγες του πολυπτύχου αγοράστηκαν, το 1816, από τον Άγγλο συλλέκτη που ζούσε στο [[Βερολίνο]] Έντουαρντ Σόλλυ (Edward Solly).<ref name="nazi contraband"/> Το 1821 τα αγόρασε ο βασιλέας [[Φρειδερίκος Γουλιέλμος Γ΄ της Πρωσίας]] και συνέχισαν να φυλάσσονται στη [[Γερμανία]]. Κατά τον [[ΑΠΠ|Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]] και άλλες πτέρυγες αφαιρέθηκαν από τον ναό και μεταφέρθηκαν στη Γερμανία. Ως τμήμα των πολεμικών επανορθώσεων από πλευράς Γερμανίας, με τη [[Συνθήκη των Βερσαλλιών]], η Γερμανία επέστρεψε όλες τις πτέρυγες του πολυπτύχου, συμπεριλαμβανομένων και αυτών που είχε αγοράσει νόμιμα ο Σόλλυ, για την "επανόρθωση πράξεων καταστροφής" κατά τη διάρκεια του Πολέμου.<ref name="nazi contraband"/>
===Φωτοθήκη===
<gallery>
File:St. Bavos Cathedral Ghent.jpg|
File:Inside St. Bavos Cathedral Ghent.jpg|
</gallery>
Οι Γερμανοί δυσανασχέτησαν για την "απώλεια των πτερύγων" και, όταν άρχισε ο [[ΒΠΠ|Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος]] στο Βέλγιο λήφθηκε η απόφαση το έργο να σταλεί προς φύλαξη στο [[Βατικανό]], ώστε να παραμείνει ασφαλές.<ref name="nazi contraband"/> Ενώ το έργο βρισκόταν καθ' οδόν στη [[Γαλλία]], έγινε γνωστή η προσχώρηση της [[Ιταλία]]ς στον πόλεμο, στο πλευρό των δυνάμεων του Άξονα. Προσωρινά φυλάχθηκε σε ένα μουσείο στο [[Πω]] (Pau) στα Ατλαντικά Πυρηναία μέχρι λήξεως του πολέμου καθώς οι στρατιωτικοί αντιπρόσωποι Γαλλίας, Βελγίου και Γερμανίας συμφώνησαν ότι για να μετακινηθεί το έργο θα χρειαζόταν η συναίνεση και των τριών πλευρών.<ref name="nazi contraband"/> Το 1942 ο [[Χίτλερ]] διέταξε να μεταφερθεί το έργο και να φυλαχθεί σε ένα κάστρο στη [[Βαυαρία]]. Όταν οι αεροπορικές επιδρομές των Συμμάχων έθεσαν το κάστρο σε κίνδυνο, το έργο μεταφέρθηκε στις στοές ενός αλατωρυχείου.<ref name="nazi contraband2">{{cite book
|last = Kurtz
|first = Michael J.
Γραμμή 41 ⟶ 33 :
|series =
|year = 2006
|page = 25}}</ref>
Οι βελγικές και οι γαλλικές αρχές διαμαρτυρήθηκαν έντονα για την υφαρπαγή του έργου και ο επικεφαλής της Μονάδας Προστασίας της Τέχνης του γερμανικού στρατού απολύθηκε αφού διαφώνησε με την υφαρπαγή αυτή.<ref name="nazi contraband2"/>
<!-- -->
|