Μάχη του Τευτοβούργιου Δρυμού: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

|σθένος2 = 15.000άγνωστο

'''Μάχη του Τευτοβούργιου Δρυμού''' ονομάζεται η σύγκρουση ανάμεσα σε [[γερμανικά φύλα]] και τον [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|ρωμαϊκό]] στρατό, η οποία έλαβε χώρα το Σεπτέμβριο του [[9|9 μ.Χ.]] Επικεφαλής των πρώτων ήταν ο [[Αρμίνιος]] και των δεύτερων ο [[Πόπλιος Κουϊντίλιος Ουάρος]].<ref name=regestahistoria00westgoog":0" />«παρ οιςΈληξε ταμε τρίασαρωτική τάγματανίκη Ρωμαίωντων μετάΓερμανών τουκαι στρατηγούαποτέλεσε Ουάρουκομβικό Κουϊντιλίουσημείο παρασπονδηθένταστον απώλετοαγώνα εξτους ενέδρας»,εναντίον του {{Citeρωμαϊκού bookεπεκτατισμού.

Ο Τευτοβούργιος Δρυμός είναι μεγάλη ημιορεινή περιοχή που απλώνεται σε δύο [[Γερμανικά ομόσπονδα κρατίδια|κρατίδια]] της σημερινής [[Γερμανία|Γερμανίας]], την [[Κάτω Σαξωνία]] και τη [[Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία]]. Το ακριβές σημείο της μάχης, το οποίο διασώζεται στις ρωμαϊκές πηγές απλά ως ''Τευτοβούργιο δάσος'' (saltus Teutoburgiensis), έχει εξακριβωθεί μόλις πρόσφατα. Σύμφωνα με τα αρχαιολογικά ευρήματα, η μάχη έλαβε χώρα στα στενά του Καλκρίζε (Kalkriese), βορείως του Όσναμπρικ (Osnabrück) στην Κάτω Σαξωνία. Την τοποθεσία αυτή είχε ήδη προτείνει ο [[Τέοντορ Μόμσεν]] κατά τα τέλη του 19ου αιώνα.<ref>{{Cite book|title = The Roman Army - A Social and Institutional History|last = Southern|first = Pat|publisher = ABC - Clio|year = 2006|isbn = ISBN 1-85109-735-X|location = |pages = 307}}</ref><ref name=":0">{{Cite web|title = Kalkriese|url = http://www.livius.org/te-tg/teutoburg/teutoburg-kalkriese.html|website = www.livius.org|accessdate = 2015-12-01}}</ref>

Το [[7|7 μ.Χ.]] τοποθετήθηκε [[Έπαρχος (ρωμαϊκή εποχή)|έπαρχος]] της περιοχής ο Πόπλιος Κοϊντίλιος Βάρος, ο οποίος έφερε τη φήμη του πολύ σκληρού στρατιωτικού - τρία χρόνια νωρίτερα είχε απομακρυνθεί από την [[Ιουδαία]], επειδή είχε καταστείλει μια εξέγερση [[Σταύρωση|σταυρώνοντας]] 2.000 άτομα. Την ίδια εποχή μετατέθηκε στην επαρχία και ο Αρμίνιος (ή Χέρμαν), πρίγκιπας μιας γερμανικής φυλής που μεγάλωσε στη [[Αρχαία Ρώμη|Ρώμη]], διακρίθηκε στοστον ρωμαϊκό στρατό και μάλιστα είχε ανέλθει στην τάξη των Ιππέωνιππέων (χαμηλόβαθμοι [[πατρίκιοι]]). Από την πρώτη στιγμή της άφιξής του, ο Αρμίνιος προσπαθούσε κρυφά να συνενώσει τους ομοεθνείς του εναντίον της Αυτοκρατορίας.

ΣτηΣτην μεριάπλευρά των νικητών, η νίκη δημιούργησε στον Αρμίνιο την προσδοκία ότι μπορούσε να συνενώσει όλες τις γερμανικές φυλές σε μια μόνιμη συμμαχία. Σημαντικό ήταν να πείσει τους πανίσχυρους [[Μαρκομάνοι|Μαρκομάνους]], λαό που κατοικούσε στην αριστερή όχθη του [[Δούναβης|Άνω Δούναβη]] (κάπου στη σημερινή [[Βοημία]]) και έως τότε είχε τηρήσει ουδέτερη στάση. Έκοψε λοιπόν το κεφάλι του Βάρου και το έστειλε στον αρχηγό τους, αλλά αυτός αρνήθηκε να συμπράξει - μάλιστα σε μια κίνηση αβροφροσύνης έστειλε το κεφάλι στη Ρώμη για να ταφεί με τις πρέπουσες τιμές. Τελικά, αν και το όνειρο για συνένωση των Γερμανών δεν ευοδώθηκε, μακροπρόθεσμα η νίκη στοστον Τευτοβούργιο ΤεύτομπουργκΔρυμό είχε ευεργετικές συνέπειες: ακόμα κι όταν ο Γερμανικός προέλαυνε τα έτη [[14]]-[[16]], ο αυτοκράτορας [[Τιβέριος Καίσαρας Αύγουστος|Τιβέριος]] δεν τόλμησε να διατάξει επανενσωμάτωση της Γερμανίας στην Αυτοκρατορία. Επίσης τα λάφυρα -άψυχα και έμψυχα- ήταν τόσα πολλά που ώθησαν τους νικητές σε ανώτερο στάδιο ανάπτυξης{{Εκκρεμεί παραπομπή|σχόλιο = 1/12/2015}}.