[[File:Richard Church Greek Light Infantry of the Duke of York 1813 by Denis Dighton.jpg|thumb|Ο Richard Church ως αξιωματικός του Ελληνικού Ελαφρού Πεζικού του Δούκα της Υόρκης στα Επτάνησα σε πίνακα του 1813]]
Με την έναρξη των [[Ναπολεόντειοι Πόλεμοι|Ναπολεόντειων Πολέμων]], το 1805 η μονάδα του στάλθηκε για να υπερασπίσει τη Σικελία, ενώ στις 7 Ιανουαρίου του 1806 έγινε λοχαγός (Captain) στους [[Βασιλικοί Κυνηγοί της Κορσικής|Βασιλικούς Κυνηγούς της Κορσικής]] (Royal Corsican Rangers). Εκεί για πρώτη φορά ήταν υπεύθυνος για ξένα στρατεύματα στρατολογημένα από τον τοπικό πληθυσμό. Τον Οκτώβριο του 1808 έγινε Βοηθός Γενικός Φροντιστής (Assistant Quartermaster General) στη Σικελία. Το 1809 ο Τσωρτς έγινε Γενικός Φροντιστής (Quartermaster General) στην αποστολή που κατέλαβε τα Ιόνια νησιά υπό τον [[Σερ Τζων Όσβαλντ]] (Sir John Oswald).<ref>{{cite web | url=http://books.google.com/books?id=Rk1iVvOr6RUC&lpg=PP1&pg=PA33#v=onepage&q&f=false | title=The Greek struggle for independence, 1821-1833 | accessdate=2010-12-22 | author=[[Ντάγκλας ΝτάκινΝτέικιν]] | date=1973 | publisher=University of California Press | pages=33}}</ref> Στις 9 Σεπτεμβρίου 1809 ανέλαβε τη θέση του ταγματάρχη (Major) στο [[Ελληνικό Ελαφρύ Πεζικό (1808-1811)|Ελληνικό Ελαφρύ Πεζικό]] (Greek Light Infantry 1808-1811)<ref>{{cite web | url=http://www.nationalarchives.gov.uk/catalogue/topictermdetail.asp?BackURL=&SearchType=5&fldAFGroup=4&fldAFTermID=11740 | title=Greek Light Infantry | accessdate=2010-12-22 | publisher=The National Archives}}</ref> και στις 19 Νοεμβρίου 1812 έγινε αντισυνταγματάρχης (Lieutenant-Colonel) στο [[Πρώτο Σύνταγμα Ελαφρού Πεζικού του Δούκα της Υόρκης 1808-1811|Πρώτο Ελληνικό Σύνταγμα Ελαφρού Πεζικού του Δούκα της Υόρκης]] (The Duke of York's Greek Light Infantry Regiment 1811-24 Φεβρουαρίου 1816).<ref name="RoyalMilCalend"/><ref>{{cite web | url=http://www.nationalarchives.gov.uk/catalogue/topictermdetail.asp?fldAFGroup=4&fldAFTermID=11741&j=1 | title=1st (The Duke of York's) Greek Light Infantry Regiment (1811-1816) | accessdate=2010-12-22 | publisher=The National Archives}}</ref><ref>{{cite web | url=http://www.napoleon-series.org/military/organization/Britain/Infantry/c_deathsdesertion.html | title=Heroes and Villains: Death and Desertion in the British Army 1811 to 1813 | accessdate=2011-01-02 | author=Steve Brown}}</ref> Έχοντας ήδη την εμπειρία διοίκησης ξένων στρατευμάτων, διοίκησε τα στρατεύματα που είχαν στρατολογηθεί από Έλληνες, έφτιαξε μάλιστα και ένα δεύτερο σύνταγμα με 454 Έλληνες ([[Δεύτερο Ελληνικό Σύνταγμα Ελαφρού Πεζικού του Δούκα της Υόρκης 1813-1814|Δεύτερο Ελληνικό Σύνταγμα Ελαφρού Πεζικού του Δούκα της Υόρκης]] (2nd Regiment Greek Light Infranty 1813-1814) που στρατολόγησε ο ίδιος το 1813 για την κατάληψη των Παξών.<ref>{{cite web | url=http://books.google.com/books?id=f0JXCgJCQFkC&dq=%22Greek+Light+Infantry%22&source=gbs_navlinks_s | title=Émigré & Foreign Troops in British Service (2) 1803-15 | accessdate=2011-01-02 | author=René Chartrand, Patrice Courcelle | date=2000 | publisher=Osprey Publishing | pages=20}}</ref> Ανάμεσα στους στρατιώτες και τους αξιωματικούς των μονάδων αυτών που διοικούσε ήταν φυγάδες [[αρματολοί]] από την ηπειρωτική Ελλάδα, όπως ο [[Θεόδωρος Κολοκοτρώνης]],<ref name="Elefther" /> με τον οποίο κράτησε στη συνέχεια φιλική σχέση και αλληλογραφία. Αφού τελείωσαν οι Ναπολεόντειοι Πόλεμοι, και μετά από παράπονα της οθωμανικής διοίκησης, διαλύθηκαν τα ελληνικά στρατεύματα που είχε φτιάξει, έχοντας όμως αποκτήσει εμπειρία τακτικού στρατού, εμπειρία που αξιοποίησε και ο Κολοκοτρώνης αλλά και άλλοι που έλαβαν μέρος στην Ελληνική επανάσταση.
Στα χρόνια αυτά υπηρέτησε στη Μάλτα, στη Νάπολη, τη Σικελία, στην Καλαβρία. Ήταν παρών στην [[μάχη της Μάιντα]], στην άμυνα του [[Κάπρι]] όπου τραυματίστηκε στο κεφάλι, στην κατάληψη της [[Ίσκια|Ίσκιας]] (Ischia), στην αποστολή στα Επτάνησα, στην κατάληψη της [[Ζάκυνθος|Ζακύνθου]] και της [[Κεφαλληνία|Κεφαλονιάς]]. Στη [[μάχη της Αγίας Μαύρας]] τραυματίστηκε σοβαρά στο αριστερό του χέρι το οποίο χτυπήθηκε από σφαίρα.<ref name="RoyalMilCalend"/>
