Ο '''Βοϊμόνδος Γ΄ της Αντιόχειας''' (''Bohémond III d'Antioche'', [[1144]] - [[1201]]) ο αποκαλούμενος και '''Τραυλός''', ήταν πρίγκηπαςπρίγκιπας της [[Αντιόχεια|Αντιόχειας]] ([[1163]] - [[1201]]), γιος του [[Ραϋμόνδος της Αντιόχειας|Ραϊμόνδου του Πουατιέ]] και της [[Κωνσταντία της Αντιόχειας|Κωνσταντίας Ωτβίλ πριγκίπισσας της Αντιόχειας.]] Ο πατέρας του σκοτώθηκε στην [[μάχη του Ινάμπ]] ([[1149]]) και η μητέρα του παντρεύτηκε για δεύτερη φορά τον [[Ραϊνάλδος του Σατιγιόν|Ραϊνάλδο του Σατιγιόν]], ο οποίος έγινε πρίγκηπας της Αντιόχειας ως την οριστική του αιχμαλωσία ([[1160]]) που θα έχει διάρκεια 16 ολόκληρα χρόνια. Ο Βοϊμόνδος ενηλικιώθηκε και έγινε επίσημα ο νόμιμος διάδοχος του πριγκιπικού θρόνου, αλλά η μητέρα του αρνήθηκε να τον αναγνωρίσει. Ο [[βασίλειο της Ιερουσαλήμ|βασιλιάς των Ιεροσολύμων]] [[Βαλδουίνος Γ΄ της Ιερουσαλήμ|Βαλδουίνος Γ΄ Ανζού]] επενέβη υπέρ του και η Κωνσταντία ζήτησε την βοήθεια του [[Αρμενικό Βασίλειο της Κιλικίας|Αρμενικού βασιλείου της Κιλικίας]]. Τελικά οι κάτοικοι της Αντιόχειας εξεγέρθηκαν εναντίον της και την εξόρισαν ([[1163]]), δίνοντας οριστικά την εξουσία στον νόμιμο διάδοχο Βοημούνδο. Η Κωνσταντία πέθανε την ίδια χρονιά στην εξορία.
