Γιάννης Κεφαλληνός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

==Βιογραφία==

Οι γονείς του Κεφαλληνού ήταν ευκατάστατοι αστοί με καταγωγή από την [[Ζάκυνθος|Ζάκυνθο]] και την [[Χίος|Χίο]] και είχαν άλλα όνειρα για τον γιο τους. Ο νεαρός Κεφαλληνός ξεκίνησε σπουδές μηχανικού στην [[Γάνδη]] του [[Βέλγιο|Βελγίου]]. Όμως, παρά τις εξαιρετικές του επιδόσεις στα [[μαθηματικά]] και παρά τις παραινέσεις των γονέων του, ο Κεφαλληνός αποφάσισε να εγκαταλείψει τις σπουδές του στην [[Γάνδη]] για να σπουδάσει στο [[Παρίσι]] Ιστορία της Τέχνης και [[ζωγραφική]]. [[Εικόνα:Kefallinos-giannis-kefali-alogou.jpeg|thumb|Γ. Κεφαλληνός, ''Κεφάλι αλόγου'' (1935). Ξυλογραφία σε όρθιο ξύλο, 24 εκ. x 22 εκ. Εθνική Πινακοθήκη - Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου.]]Κατά την περίοδο [[1914]]–[[1918]] επέστρεψε στην [[Αλεξάνδρεια]] για να μείνει μακριά από την δίνη του [[Α' Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου]]. Κατά την περίοδο αυτή δημιούργησε και τα πρώτα του χαρακτικά για το σατυρικό περιοδικό ''Μάσκα'' ([[1918]]). Με το τέλος του [[Α' Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου]], επέστρεψε στο [[Παρίσι]] όπου συνέχισε να ασχολείται με την [[χαρακτική]] και την εικονογράφηση βιβλίων. Το [[1922]] εικονογράφησε το βιβλίο του Ζοζέφ Ριβιέρ (Joseph Rivière) ''Mer océane'' και δύο χρόνια αργότερα εικονογράφησε το βιβλίο του Ανατόλ Φρανς (Anatole France) ''Sur la pierre blanche''.

 

Από το [[1954]] μέχρι τον θάνατό του ([[1957]]) διετέλεσε διευθυντής της [[Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών|Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών]].

==Το έργο του==

[[Εικόνα:Kefallinos-giannis-alepou.jpeg|thumb|Γ. Κεφαλληνός, ''Η αλεπού'' (1946). Χαρακτικό για το βιβλίο του [[Ζαχαρίας Παπαντωνίου|Ζ. Παπαντωνίου]] ''Το παγώνι''.]]

 

Το έργο του Κεφαλληνού προσμετράται επίσης από την επιρροή που είχε στους μαθητές του. Και ήταν οι μαθητές του που φρόντισαν να γίνει μία αναδρομική έκθεση στην [[Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών]] λίγους μήνες μετά τον θάνατό του. Σήμερα το έργο του Κεφαλληνού, το οποίο διακρίνεται για την αρτιότητά του και τον πρωτοποριακό του δυναμισμό, είναι πλέον γνωστό χάρη στις άοκνες προσπάθειες του [[Εμμανουήλ Χ. Κάσδαγλης|Εμμανουήλ Χ. Κάσδαγλη]], που πρόβαλε εκτενώς το έργο του μεγάλου [[Ελλάδα|έλληνα]] [[χαρακτική|χαράκτη]].

==Προτεινόμενη βιβλιογραφία==

# Ε. Χ. Κάσδαγλης, ''Γιάννης Κεφαλληνός ο χαράκτης'', Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, Αθήνα 1991, σελ. 572. ISBN 9602500328.

# Γ. Κεφαλληνός, ''Αλληλογραφία 1913-1952, Κείμενα'', Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, Αθήνα 1991, σελ. 431. ISBN 9602500301.

==Εξωτερικές συνδέσεις==

* [http://www.rizospastis.gr/story.do?id=1740956 Έλληνες χαράκτες στον 20ό αιώνα] Άρθρο του Η. Μόρτογλου στην εφημερίδα ''Ριζοσπάστης'', 20 Απριλίου 2003.

*[http://www.pinakothiki-chania.gr/exhibitions/hatzisavas/index_el.htm Ελληνική χαρακτική] Άρθρο της Νέλλης Κυριαζή με αφορμή σχετική έκθεση στην Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων.

{{DEFAULTSORT:Κεφαλληνος, Γιαννης}}

[[Κατηγορία:Έλληνες ζωγράφοι]]

[[Κατηγορία:Έλληνες χαράκτες]]