Λουί Αντουάν Λεόν ντε Σαιν Ζυστ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}Ο '''Λουί Αντουάν Λεόν ντε Σαιν-Ζυστ''' (Louis Antoine Léon de Saint-Just, [[25 Αυγούστου]] [[1767]] – [[28 Ιουλίου]] [[1794]]), γνωστός συνήθως ως '''Σαιν-Ζυστ''', ήταν [[Γάλλος]] στρατιωτικός και πολιτικός ηγέτης κατά τη διάρκεια της [[Γαλλική Επανάσταση|Γαλλικής Επανάστασης]] και συνεργάτης του [[Μαξιμιλιανός Ροβεσπιέρος|Ροβεσπιέρου]].
==Βίος==
Ο '''Λουί Αντουάν Λεόν ντε Σαιν Ζυστ''' γεννήθηκε στην [[
Στις 15 Απριλίου 1788 αναγορεύεται διδάκτωρ της νομικής. Επιστρέφει στην Μπλεναρκούρ και μέσα στον Επαναστατικό αναβρασμό δημοσιεύει ένα ποίημα με τίτλο, ''Οργκάντ'', όπου ασκεί κριτική στη θρησκεία, τη μοναρχία, και τους ευγενείς. Ο Σαιν Ζυστ γίνεται γραμματέας του Δήμου και συνταγματάρχης της Εθνοφυλακής του Μπλερανκούρ και με αυτόν τον βαθμό συμμετέχει στις 14 Ιουλίου 1790, πρώτη επέτειο της καταλήψεως της Βαστίλλης. Το 1791 εξέδωσε το έργο του ''Το πνεύμα της Επανάστασης και του Συντάγματος της Γαλλίας'', το οποίο εκδόθηκε σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων και εξαντλήθηκε σε σύντομο χρονικό διάστημα<ref>Luciano Secchi,«Σαιν Ζυστ. Ο Αρχάγγελος του θανάτου», Ιστορία Εικονογραφημένη,τχ.56 (Φεβρουάριος 1973), σελ.68</ref>. Στις 5 Σεπτεμβρίου 1792 εξελέγη πέμπτος αντιπρόσωπος της Αίν στην Συμβατική Συνέλευση και ήταν από τους πρώτους που ψήφισε τη θανατική καταδίκη του βασιλιά [[Λουδοβίκος ΙΣΤ'|Λουδοβίκου ΙΣΤ']]<ref>Luciano Secchi,«Σαιν Ζυστ. Ο Αρχάγγελος του θανάτου», Ιστορία Εικονογραφημένη,τχ.56 (Φεβρουάριος 1973), σελ.69</ref>.
|