Λουί Νικολά Νταβού: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}Ο '''Λουί Νικολά ντ' Αβού''', γνωστότερος ως '''Νταβού''' (Louis-Nicolas Davout, [[10 Μαΐου]] [[1770]] - [[1 Ιουνίου]] [[1823]]), ήταν δούκας του Άουερσταντ, πρίγκηπας του Εκμιουλ, και [[στρατάρχης της Γαλλίας|στρατάρχης της]] [[Γαλλία|Γαλλίας]]. Χάρη στις ικανότητές του στον πόλεμο έγινε γνωστός και ως «''Σιδερένιος Στρατάρχης''». Μέχρι το [[1815]] ήταν ο μόνος από τους Στρατάρχες του Ναπολέοντα που δεν ηττήθηκε σε μάχη. ▼
▲Ο '''Λουί Νικολά ντ' Αβού''', γνωστότερος ως '''Νταβού''' (Louis-Nicolas Davout, [[10 Μαΐου]] [[1770]] - [[1 Ιουνίου]] [[1823]]), ήταν δούκας του Άουερσταντ, πρίγκηπας του Εκμιουλ, και [[στρατάρχης της Γαλλίας|στρατάρχης της]] [[Γαλλία|Γαλλίας]]. Χάρη στις ικανότητές του στον πόλεμο έγινε γνωστός και ως «''Σιδερένιος Στρατάρχης''». Μέχρι το [[1815]] ήταν ο μόνος από τους Στρατάρχες του Ναπολέοντα που δεν ηττήθηκε σε μάχη.
== Βιογραφία ==
Καταγόταν από παλιά, αλλά ξεπεσμένη οικογένεια ευγενών και τάχθηκε ανεπιφύλακτα υπέρ της [[Γαλλική Επανάσταση|Γαλλικής επανάστασης]]. Υπήρξε στενός φίλος των [[Ζαν Λαν|Λαν]], [[Ζαν Μπατίστ Μπεσσιέρ|Μπεσσιέρ]] και [[Λουί Σαρλ Αντουάν Ντεσσαί|Ντεσσαί]], από τους οποίους ο τελευταίος ήταν εκείνος ο οποίος παρουσίασε τον Νταβού στον [[Ναπολέων Βοναπάρτης|Βοναπάρτη]] με επαινετικά λόγια. Ακολούθησε τον Ναπολέοντα στην [[Αίγυπτος|Αίγυπτο]] και μετά την φυγή του αρχηγού του από εκεί ([[1800]]) στάθηκε αδιάλλακτος στην παράδοση των καταλοίπων της γαλλικής στρατιάς. Το [[1801]] ηγήθηκε του γαλλικού ιππικού στην [[Ιταλία]]. Το [[1804]] ήταν ο νεότερος σε ηλικία στρατάρχης, διακριθείς σε πληθώρα κρίσιμων μαχών.
Γραμμή 10 ⟶ 8 :
Μετά την ήττα αγωνίστηκε να σώσει το Παρίσι, επιτυγχάνοντας να απωθήσει τις εμπροσθοφυλακές του [[Μπλύχερ]], αλλά υποχρεώθηκε να το εγκαταλείψει στις [[3 Ιουλίου]] [[1815]], όταν πλέον πληροφορήθηκε ότι ο Ναπολέων είχε παραδοθεί. Στη συνέχεια ιδιώτευσε περνώντας μία δύσκολη και στερημένη ζωή, έως ότου το [[1817]] διορίσθηκε δήμαρχος σε προάστειο του Παρισιού. Παρά τα επαινετικά λόγια του προς το πρόσωπό του μετά την επάνοδό του από την [[Έλβα]], ο Ναπολέων δεν αναγνώρισε τις υπηρεσίες του, χαρακτηρίζοντάς τον στα απομνημονεύματά του ως αναξιόπιστο επιτελή του.
== Πηγές ==
* [http://imansolas.freeservers.com/Angelos/The%20Napoleon%20Generals.html Το άρθρο βασίζεται σε κείμενο των Ιωάννη Μανσόλα και Άγγελου Δαλασσηνού]
{{Authority control}}
{{Portal bar|Βιογραφίες}}
[[Κατηγορία:Γάλλοι στρατιωτικοί|Νταβού]]
[[Κατηγορία:Θάνατοι το 1823|Νταβού]]
| |||