Πτώχευση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 3:
 
Στη πράξη η πτώχευση αποτελεί ''«συλλογική διαδικασία»'', μια διαδικασία δηλαδή, που προβλέπεται σε περιπτώσεις αφερεγγυότητας [[Επιχείρηση|επιχειρήσεων]]. Όταν κηρυχθεί η πτώχευση, οι δανειστές του οφειλέτη δεν μπορούν να ασκήσουν ατομικά καταδιωκτικά μέτρα εναντίον του, αλλά ενώνονται σε μια ''«ομάδα»'', τα δικαιώματα της οποίας ασκούνται από το ''«σύνδικο»'', με σκοπό τη συνολική [[εκποίηση]] της περιουσίας του οφειλέτη και την ίση μεταχείριση όλων των πιστωτών. Αποφεύγοντται έτσι ο πανικός των πιστωτών, η σώρευση [[Δίκη|δικών]], η σπουδή στην [[κατάσχεση]] των επιμέρους περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη και τελικά η καταστροφή της επιχείρησής του.
 
 
== Γενικές κατευθύνσεις ==