Ατομοκρατία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

===Ατομικιστικός αναρχισμός και οικονομία===

Όσον αφορά σε οικονομικά ερωτήματα στον ατομικιστικό αναρχισμό υπάρχουν οπαδοί της αμοιβαιότητας ([[μουτουαλισμός|μουτουαλισμού]]) (όπως ο [[Πιέρ-Ζοζέφ Προυντόν]], ο [[Εμίλ Αρμάν]], αρχικά ο [[Μπέντζαμιν Τάκερ]]), απόψεις υπέρ φυσικών δικαιωμάτων (αρχικά ο Μπέντζαμιν Τάκερ, ο Λύσανδρος Σπούνερ, ο Τζόσια Γουώρεν) καθώς και εγωιστική ασέβεια για «φαντάσματα» όπως η ιδιωτική ιδιοκτησία και οι αγορές (Μαξ Στίρνερ, Τζον Χένρυ Μακέι, Λεβ Τσέρνι, αργότερα ο Μέντζαμιν Τάκερ, ο Ρέντζο Νοβατόρε και ο ιλεγκαλισμός). Ο σύγχρονος ατομικιστής αναρχικός Κέβιν Κάρσον χαρακτηρίζει τον Αμερικανικό ατομικιστικό αναρχισμό λέγοντας ότι «Αντίθετα με τα υπόλοιπα [[Σοσιαλισμός|σοσιαλιστικά]] κινήματα, οι ατομικιστές αναρχικοί πίστευαν ότι η φυσική αμοιβή της εργασίας σε ένα ελεύθερο κίνημα ήταν το προϊόν της ίδιας της εργασίας και ότι η οικονομική εκμετάλλευση μπορούσε να συμβεί μόνο όταν οι καπιταλιστές και οι γαιοκτήμονες αξιοποιούσαν την ισχύ του κράτους προς το συμφέρον τους. Έτσι, ο ατομικιστικός αναρχισμός ήταν η εναλλακτική τόσο στον αυξανόμενο κρατισμό του κυρίαρχου σοσιαλιστικού κινήματος, όσο και στο κλασικό φιλελεύθερο κίνημα το οποίο οδηγείτο στο να αποτελεί τον μοναδικό απολογητή της ισχύος των μεγάλων εταιρειών<ref>Kevin Carson. ''Organization Theory: A Libertarian Perspective''. BOOKSURGE. 2008. σελ. 1</ref>».