Ατομοκρατία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 82:
Όσον αφορά σε οικονομικά ερωτήματα στον ατομικιστικό αναρχισμό υπάρχουν οπαδοί της αμοιβαιότητας ([[μουτουαλισμός|μουτουαλισμού]]) (όπως ο [[Πιέρ-Ζοζέφ Προυντόν]], ο [[Εμίλ Αρμάν]], αρχικά ο [[Μπέντζαμιν Τάκερ]]), απόψεις υπέρ φυσικών δικαιωμάτων (αρχικά ο Μπέντζαμιν Τάκερ, ο Λύσανδρος Σπούνερ, ο Τζόσια Γουώρεν) καθώς και εγωιστική ασέβεια για «φαντάσματα» όπως η ιδιωτική ιδιοκτησία και οι αγορές (Μαξ Στίρνερ, Τζον Χένρυ Μακέι, Λεβ Τσέρνι, αργότερα ο Μέντζαμιν Τάκερ, ο Ρέντζο Νοβατόρε και ο ιλεγκαλισμός). Ο σύγχρονος ατομικιστής αναρχικός Κέβιν Κάρσον χαρακτηρίζει τον Αμερικανικό ατομικιστικό αναρχισμό λέγοντας ότι «Αντίθετα με τα υπόλοιπα [[Σοσιαλισμός|σοσιαλιστικά]] κινήματα, οι ατομικιστές αναρχικοί πίστευαν ότι η φυσική αμοιβή της εργασίας σε ένα ελεύθερο κίνημα ήταν το προϊόν της ίδιας της εργασίας και ότι η οικονομική εκμετάλλευση μπορούσε να συμβεί μόνο όταν οι καπιταλιστές και οι γαιοκτήμονες αξιοποιούσαν την ισχύ του κράτους προς το συμφέρον τους. Έτσι, ο ατομικιστικός αναρχισμός ήταν η εναλλακτική τόσο στον αυξανόμενο κρατισμό του κυρίαρχου σοσιαλιστικού κινήματος, όσο και στο κλασικό φιλελεύθερο κίνημα το οποίο οδηγείτο στο να αποτελεί τον μοναδικό απολογητή της ισχύος των μεγάλων εταιρειών<ref>Kevin Carson. ''Organization Theory: A Libertarian Perspective''. BOOKSURGE. 2008. σελ. 1</ref>».
====Μουτουαλισμός====
Ο μουτουαλισμός είναι μια αναρχική σχολή σκέψης η οποία ανάγεται στα κείμενα του [[Πιέρ-Ζοζέφ Προυντόν]], ο οποίος οραματίστηκε μία κοινωνία στην οποία κάθε άτομο θα μπορούσε να διαθέτει μέσα παραγωγής, είτε ατομικά είτε συλλογικά, και το εμπόριο να αντιπροσωπεύει ισοδύναμη εργασία στην [[ελεύθερη αγορά]]<ref>[http://www.mutualist.org/ Mutualist.org Introduction]</ref>. Αναπόσπαστο μέρος του σχήματος αυτού ήταν η ίδρυση μίας αμοιβαίας πιστωτικής τράπεζας, η οποία θα δάνειζε στους παραγωγούς με ένα ελάχιστο επιτόκιο ώστε να καλύπτει το κόστος διαχείρισης<ref>Miller, David. 1987. "Mutualism." The Blackwell Encyclopedia of Political Thought. Blackwell Publishing. σελ. 11</ref>. Ο μουτουαλισμός βασίζεται στην θεωρία της αξίας της εργασίας, σύμφωνα με την οποία όταν η εργασία ή το προϊόν της πωλείται, πρέπει να λαμβάνει ως αντάλλαγμα αγαθά ή υπηρεσίες οι οποίες να ενσωματώνουν «την απαιτούμενη εργασία ώστε να παραχθεί ένα αντικείμενο ακριβώς όμοιας και ίσης αξίας<ref>Tandy, Francis D., 1896, ''Voluntary Socialism'', Κεφ.6, παρ.15.</ref>». Η λήψη οτιδήποτε λιγότερης αξίας θεωρείται εκμετάλλευση, κλοπή εργασίας ή τοκογλυφία.
===Ελευθεριακός σοσιαλισμός===
{{Κύριο|ελευθεριακός σοσιαλισμός}}
Ο ελευθεριακός σοσιαλισμός (ονομάζεται και κοινωνικός αναρχισμός<ref name="Ostergaard 1991. p. 21">Ostergaard, Geoffrey. "Anarchism". ''A Dictionary of Marxist Thought''. Blackwell Publishing, 1991. σελ. 21.</ref><ref name="Noam Chomsky 2004, p. 739">[[Νόαμ Τσόμσκι|Chomsky, Noam]] (2004). ''Language and Politics''. In Otero, Carlos Peregrín. AK Press. σελ. 739</ref>, αριστερός φιλελευθερισμός<ref>Bookchin, Murray and Janet Biehl. ''The Murray Bookchin Reader''. Cassell, 1997. σελ. 170 ISBN 0-304-33873-7</ref><ref>Hicks, Steven V. and Daniel E. Shannon. ''The American journal of economics and sociolology''. Blackwell Pub, 2003. σελ. 612</ref> και σοσιαλιστικός φιλελευθερισμός<ref>Miller, Wilbur R. (2012). ''The social history of crime and punishment in America. An encyclopedia.'' 5 vols. London: Sage Publications. σελ. 1007. ISBN 1412988764. "There exist three major camps in libertarian thought: right-libertarianism, socialist libertarianism, and ..."</ref>) είναι μια ομάδα πολιτικών φιλοσοφιών εντός του [[Σοσιαλισμός|σοσιαλιστικού]] κινήματος που απορρίπτουν την άποψη του σοσιαλισμού ως κρατική ιδιοκτησία ή διαχείριση των μέσων παραγωγής<ref>"unlike other socialists, they tend to see (to various different degrees, depending on the thinker) to be skeptical of centralized state intervention as the solution to capitalist exploitation..." Roderick T. Long. "Toward a libertarian theory of class." ''Social Philosophy and Policy''. Τόμ.15. Τεύχος 02. Καλοκαίρι 1998. Σελ. 305</ref>, στο πλαίσιο μιας γενικότερης κριτικής της ίδιας της κρατικής οντότητας<ref>"So, libertarian socialism rejects the idea of state ownership and control of the economy, along with the state as such." [http://www.infoshop.org/AnarchistFAQSectionI1 "I1. Isn´t libertarian socialism an oxymoron" στο An Anarchist FAQ]</ref><ref>"We do not equate socialism with planning, state control, or nationalization of industry, although we understand that in a socialist society (not "under" socialism) economic activity will be collectively controlled, managed, planned, and owned. Similarly, we believe that socialism will involve equality, but we do not think that socialism is equality, for it is possible to conceive of a society where everyone is equally oppressed. We think that socialism is incompatible with one-party states, with constraints on freedom of speech, with an elite exercising power 'on behalf of' the people, with leader cults, with any of the other devices by which the dying society seeks to portray itself as the new society. "What is Libertarian Socialism?" του Ulli Diemer. Τόμ.2, Αρ.1 (Καλοκαίρι 1997) του ''The Red Menace''.</ref>, καθώς και των σχέσεων της μισθωτής εργασίας εντός του χώρου εργασίας<ref>"Therefore, rather than being an oxymoron, "libertarian socialism" indicates that true socialism must be libertarian and that a libertarian who is not a socialist is a phoney. As true socialists oppose wage labour, they must also oppose the state for the same reasons. Similarly, libertarians must oppose wage labour for the same reasons they must oppose the state." [http://www.infoshop.org/AnarchistFAQSectionI1 "I1. Isn´t libertarian socialism an oxymoron" στο An Anarchist FAQ]</ref>. Αντ'αυτού, επικεντρώνεται στην αυτοδιαχείριση του χώρου εργασίας από τους εργαζόμενους<ref>"So, libertarian socialism rejects the idea of state ownership and control of the economy, along with the state as such. Through workers' self-management it proposes to bring an end to authority, exploitation, and hierarchy in production." [http://www.infoshop.org/AnarchistFAQSectionI1 "I1. Isn´t libertarian socialism an oxymoron" στο An Anarchist FAQ]</ref> και στις αποκεντρωμένες δομές της πολιτικής διακυβέρνησης<ref>" ...preferringa system of popular self governance via networks of decentralized, local voluntary, participatory, cooperative associations. Roderick T. Long. "Toward a libertarian theory of class." ''Social Philosophy and Policy''. Τόμ.15. Τεύχος 02. Καλοκαίρι 1998. Σελ. 305</ref>, υποστηρίζοντας ότι μια κοινωνία βασισμένη στην ελευθερία και την ισότητα μπορεί να επιτευχθεί μέσα από την κατάργηση των αυταρχικών θεσμών που ελέγχουν ορισμένα μέσα παραγωγής και υποτάσσουν την πλειοψηφία σε πάτρωνες ή σε πολιτικές και οικονομικές ελίτ<ref>Mendes, Silva. ''Socialismo Libertário ou Anarchismo'' Τόμ. 1 (1896): "Society should be free through mankind's spontaneous federative affiliation to life, based on the community of land and tools of the trade; meaning: Anarchy will be equality by abolition of private property (while retaining respect for personal property) and liberty by abolition of authority".</ref>. Οι ελευθεριακοί σοσιαλιστές εναποθέτουν γενικά τις ελπίδες τους στις αποκεντρωμένες μορφές άμεσης δημοκρατίας και τις ομοσπονδιακές ή συνομοσπονδιακές ενώσεις<ref>"We therefore foresee a Society in which all activities will be coordinated, a structure that has, at the same time, sufficient flexibility to permit the greatest possible autonomy for social life, or for the life of each enterprise, and enough cohesiveness to prevent all disorder...In a well-organized society, all of these things must be systematically accomplished by means of parallel federations, vertically united at the highest levels, constituting one vast organism in which all economic functions will be performed in solidarity with all others and that will permanently preserve the necessary cohesion." Gaston Leval. [https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Libertarian_socialism&action=edit "Libertarian socialism: a practical outline"].</ref>, όπως ο ελευθεριακός κοινοτισμός, οι συνελεύσεις πολιτών, τα συνδικάτα και τα συμβούλια των εργαζόμενων. Όλο αυτό γίνεται στο πλαίσιο μιας γενικής πρόσκλησης για ελευθεριακές<ref>"LibSoc share with LibCap an aversion to any interference to freedom of thought, expression or choicce of lifestyle." Roderick T. Long. "Toward a libertarian theory of class." ''Social Philosophy and Policy''. Τόμ.15. Τεύχος 02. Καλοκαίρι 1998. σελ. 305</ref> και εθελοντικές ανθρώπινες σχέσεις<ref>"What is implied by the term 'libertarian socialism'?: The idea that socialism is first and foremost about freedom and therefore about overcoming the domination, repression, and alienation that block the free flow of human creativity, thought, and action...An approach to socialism that incorporates cultural revolution, women's and children's liberation, and the critique and transformation of daily life, as well as the more traditional concerns of socialist politics. A politics that is completely revolutionary because it seeks to transform all of reality. We do not think that capturing the economy and the state lead automatically to the transformation of the rest of social being, nor do we equate liberation with changing our life-styles and our heads. Capitalism is a total system that invades all areas of life: socialism must be the overcoming of capitalist reality in its entirety, or it is nothing." "What is Libertarian Socialism?" by Ulli Diemer. Τόμ.2, Αρ.1 (Καλοκαίρι 1997) του ''The Red Menace''.</ref>, μέσω της αναγνώρισης, της κριτικής και της ουσιαστικής διάλυσης της παράνομης εξουσίας σε όλες τις πτυχές της ζωής<ref name="iaf-ifa.org">"The International of Anarchist Federations fights for: the abolition of all forms of authority whether economical, political, social, religious, cultural or sexual."[http://www.iaf-ifa.org/principles/english.html "Principles of The International of Anarchist Federations"]</ref><ref name="Ward 1966">{{cite web |url=http://www.panarchy.org/ward/organization.1966.html|last=Ward|first=Colin|year=1966|title=Anarchism as a Theory of Organization|accessdate=1 Μαρτίου 2010| archiveurl= https://web.archive.org/web/20100325081119/http://www.panarchy.org/ward/organization.1966.html| archivedate= 25 Μαρτίου 2010<!--Added by DASHBot-->}}</ref><ref>"Authority is defined in terms of the right to exercise social control (as explored in the "sociology of power") and the correlative duty to obey (as explored in the "philosophy of practical reason"). Anarchism is distinguished, philosophically, by its scepticism towards such moral relations – by its questioning of the claims made for such normative power – and, practically, by its challenge to those "authoritative" powers which cannot justify their claims and which are therefore deemed illegitimate or without moral foundation."[http://books.google.com.ec/books?id=kkj5i3CeGbQC&printsec=frontcover#v=onepage&q&f=false ''Anarchism and Authority: A Philosophical Introduction to Classical Anarchism'' του Paul McLaughlin. AshGate. 2007. σελ. 1]</ref><ref>"Anarchism, then, really stands for the liberation of the human mind from the dominion of religion; the liberation of the human body from the dominion of property; liberation from the shackles and restraint of government. Anarchism stands for a social order based on the free grouping of individuals for the purpose of producing real social wealth; an order that will guarantee to every human being free access to the earth and full enjoyment of the necessities of life, according to individual desires, tastes, and inclinations." Emma Goldman. "What it Really Stands for Anarchy" στο ''Anarchism and Other Essays''.</ref><ref>Individualist anarchist Benjamin Tucker defined anarchism as opposition to authority as follows "They found that they must turn either to the right or to the left, — follow either the path of Authority or the path of Liberty. Marx went one way; Warren and Proudhon the other. Thus were born State Socialism and Anarchism...Authority, takes many shapes, but, broadly speaking, her enemies divide themselves into three classes: first, those who abhor her both as a means and as an end of progress, opposing her openly, avowedly, sincerely, consistently, universally; second, those who profess to believe in her as a means of progress, but who accept her only so far as they think she will subserve their own selfish interests, denying her and her blessings to the rest of the world; third, those who distrust her as a means of progress, believing in her only as an end to be obtained by first trampling upon, violating, and outraging her. These three phases of opposition to Liberty are met in almost every sphere of thought and human activity. Good representatives of the first are seen in the Catholic Church and the Russian autocracy; of the second, in the Protestant Church and the Manchester school of politics and political economy; of the third, in the atheism of Gambetta and the socialism of Karl Marx." Benjamin Tucker. [http://www.theanarchistlibrary.org/HTML/Benjamin_Tucker__Individual_Liberty.html ''Individual Liberty.'']</ref><ref>Anarchist historian George Woodcock report of Mikhail Bakunin's anti-authoritarianism and shows opposition to both state and non-state forms of authority as follows: "All anarchists deny authority; many of them fight against it." (σελ. 9)...Bakunin did not convert the League's central committee to his full program, but he did persuade them to accept a remarkably radical recommendation to the Berne Congress of September 1868, demanding economic equality and implicitly attacking authority in both Church and State."</ref><ref>{{cite book |last=Brown |first=L. Susan |chapter=Anarchism as a Political Philosophy of Existential Individualism: Implications for Feminism |title=The Politics of Individualism: Liberalism, Liberal Feminism and Anarchism |publisher=Black Rose Books Ltd. Publishing |year= 2002 |page=106}}</ref>.
Παλαιότερες και σύγχρονες πολιτικές θεωρίες και κινήματα που συνήθως περιγράφονται ως ελευθεριακά - σοσιαλιστικά περιλαμβάνουν τον αναρχισμό (ειδικά τον αναρχικό κομμουνισμό, τον αναρχικό κολεκτιβισμό, τον άναρχο-συνδικαλισμό<ref>{{cite book | last=Sims | first=Franwa | title=The Anacostia Diaries As It Is | page=160 | year=2006 | publisher=Lulu Press}}</ref>, και την αμοιβαιότητα<ref>[http://www.mutualist.org/id32.html A Mutualist FAQ: A.4. Are Mutualists Socialists?]</ref>, καθώς και τον αυτονομισμό, τον κοινοτισμό, τον συμμετοχισμό, τον επαναστατικό συνδικαλισμό, και άλλες ελευθεριακές μαρξιστικές θεωρίες όπως ο συμβουλιακός κομμουνισμός και ο λουξεμβουργισμός<ref name="Graham-2005">Murray Bookchin, ''Ghost of Anarcho-Syndicalism''; Robert Graham, ''The General Idea of Proudhon's Revolution''</ref>, καθώς και ορισμένες μορφές του «ουτοπικού σοσιαλισμού<ref>Kent Bromley, in his preface to Peter Kropotkin's book ''The Conquest of Bread'', considered early French utopian socialist Charles Fourier to be the founder of the libertarian branch of socialist thought, as opposed to the authoritarian socialist ideas of François-Noël Babeuf and Philippe Buonarroti." Kropotkin, Peter. ''The Conquest of Bread'', preface by Kent Bromley, New York and London, G. P. Putnam's Sons, 1906.</ref>» και ατομικιστικού αναρχισμού<ref>"Benjamin Tucker referred to himself many times as a socialist and considered his philosophy to be "Anarchistic socialism." ''An Anarchist FAQ'' by Various Authors</ref><ref>French individualist anarchist Émile Armand shows clearly opposition to capitalism and centralized economies when he said that the individualist anarchist "inwardly he remains refractory – fatally refractory – morally, intellectually, economically (The capitalist economy and the directed economy, the speculators and the fabricators of single are equally repugnant to him.)"[http://www.spaz.org/~dan/individualist-anarchist/library/emile-armand/life-activity.html "Anarchist Individualism as a Life and Activity" του Emile Armand]</ref><ref>Anarchist Peter Sabatini reports that In the United States "of early to mid-19th century, there appeared an array of communal and "utopian" counterculture groups (including the so-called free love movement). William Godwin's anarchism exerted an ideological influence on some of this, but more so the socialism of Robert Owen and Charles Fourier. After success of his British venture, Owen himself established a cooperative community within the United States at New Harmony, Indiana during 1825. One member of this commune was Josiah Warren (1798–1874), considered to be the first individualist anarchist"[http://www.theanarchistlibrary.org/HTML/Peter_Sabatini__Libertarianism__Bogus_Anarchy.html Peter Sabatini. "Libertarianism: Bogus Anarchy"]</ref><ref>"It introduces an eye-opening approach to radical social thought, rooted equally in libertarian socialism and market anarchism." Chartier, Gary; Johnson, Charles W. (2011). ''Markets Not Capitalism: Individualist Anarchism Against Bosses, Inequality, Corporate Power, and Structural Poverty''. Brooklyn, NY:Minor Compositions/Autonomedia. Pg. Back cover</ref>.
===Αριστερός φιλελευθερισμός===
Ο αριστερός φιλελευθερισμός (ή η αριστερή πτέρυγα του φιλελευθερισμού) είναι ονομασίες διαφόρων συναφών αλλά διακριτών προσεγγίσεων για την πολιτική, την κοινωνία, τον πολιτισμό και την πολιτική και κοινωνική θεωρία, οι οποίες τονίζουν τόσο την ατομική ελευθερία όσο και την κοινωνική δικαιοσύνη. Σε αντίθεση με τους δεξιούς-φιλελεύθερους, πιστεύουν ότι δεν υφίσταται αξίωση ούτε ανάμειξη της εργασίας ενός ατόμου με τους φυσικούς πόρους η οποία να είναι αρκετή για να δημιουργήσει πλήρη δικαιώματα ιδιωτικής ιδιοκτησίας<ref name="WhyNotIncoherent">{{cite paper|last1=Vallentyne|first1=Peter|last2=Steiner|first2=Hillel|last3=Otsuka|first3=Michael|title=Why Left-Libertarianism Is Not Incoherent, Indeterminate, or Irrelevant: A Reply to Fried|journal=Philosophy and Public Affairs|volume=33|issue=2|publisher=Blackwell Publishing, Inc.|year=2005|url=http://www.ucl.ac.uk/~uctymio/leftlibP&PA.pdf|accessdate=2013-07-23}}</ref><ref name="encyclolib">Hamowy, Ronald. "Left Libertarianism." The Encyclopedia of Libertarianism. σελ. 288</ref>, και υποστηρίζουν ότι οι φυσικοί πόροι (γη, πετρέλαιο, χρυσό, δέντρα) θα έπρεπε να διατηρούνται κατά κάποιο ισότιμο τρόπο, είτε χωρίς ιδιοκτησία είτε με συλλογική ιδιοκτησία<ref name="encyclolib"/>. Οι αριστεροί-φιλελεύθεροι που στηρίζουν την ιδιωτική ιδιοκτησία το κάνουν υπό τον όρο ότι αποζημιώνεται η τοπική κοινότητα.
Ο αριστερός φιλελευθερισμός μπορεί να αναφέρεται γενικά σε τρεις αλληλένδετες και επικαλυπτόμενες σχολές σκέψης:
-Αντιεξουσιαστικές μορφές αριστερής πολιτικής και, ιδίως, το σοσιαλιστικό κίνημα, συνήθως γνωστός ως ελευθεριακος σοσιαλισμός<ref name="bookchinreader">Bookchin, Murray and Biehl, Janet (1997). ''The Murray Bookchin Reader''. Cassell: σελ. 170. ISBN 0-304-33873-7</ref>.
-Γεωελευθεριασμός: μια σύνθεση του φιλελευθερισμού και του γεωισμού<ref name="progress.org">{{cite web|url=http://www.progress.org/archive/fold251.htm |title=Foldvary, Fred E. Geoism and Libertarianism. The Progress Report |publisher=Progress.org |accessdate=2013-03-26}}</ref><ref>Karen DeCoster, [http://www.lewrockwell.com/decoster/henry-george-tariff.html Henry George and the Tariff Question], LewRockwell.com, 19 Απριλίου 2006.</ref>
-Η σχολή Steiner-Vallentyne, της οποίας οι υποστηρικτές εξάγουν συμπεράσματα από τον κλασικό φιλελευθερισμό ή την ελεύθερη αγορά<ref>{{Cite book|author=Will Kymlicka |chapter=libertarianism, left-|editor=Ted Honderich |title=The Oxford Companion to Philosophy |publisher=Oxford University Press |location=New York City |year=2005 |isbn=}}</ref>.
-Αριστερός αναρχισμός της αγοράς, ο οποίος τονίζει την κοινωνική μετασχηματιστική δυναμική της μη επιθετικότητας με αντικαπιταλιστικές, απελευθερωμένες αγορές<ref>Chartier, Gary. Johnson, Charles W. (2011). ''Markets Not Capitalism: Individualist Anarchism Against Bosses, Inequality, Corporate Power, and Structural Poverty''. Minor Compositions. σελ. 1-11. ISBN 978-1570272424</ref>.
===Δεξιός φιλελευθερισμός===
Ο «δεξιός φιλελευθερισμός» είναι μια φράση που χρησιμοποιείται από κάποιους για να περιγράψει είτε μη-κολεκτιβιστικες μορφές φιλελευθερισμού<ref>Serena Olsaretti, [https://books.google.com/books?id=NZmGrPKu8BMC Liberty, Desert and the Market: A Philosophical Study], Cambridge University Press, 2004, 14, 88, 100.</ref> ή μια ποικιλία διαφορετικών απόψεων σχετικά με τον φιλελευθερισμό, που κάποιοι τοποθετούν δεξιότερα του mainstream φιλελευθερισμού, συμπεριλαμβανομένου του «ελευθεριακού συντηρητισμού».
Η Stanford Encyclopedia of Philosophy τον αποκαλεί «δεξιό φιλελευθερισμό», αλλά τονίζει: «Ο φιλελευθερισμός θεωρείται συχνά ως «δεξιό» δόγμα. Αυτό όμως είναι λάθος για δύο τουλάχιστον λόγους: Πρώτον, στα κοινωνικά -και όχι οικονομικά- θέματα, ο φιλελευθερισμός τείνει να είναι «αριστερός». Αντιτίθεται σε νόμους που περιορίζουν τις συναινετικές και ιδιωτικές σεξουαλικές σχέσεις μεταξύ ενηλίκων (π.χ., γκέι σεξ, εξωσυζυγική σεξουαλική επαφή, και αποκλίνουσα σεξουαλική επαφή), σε νόμους που περιορίζουν τη χρήση ναρκωτικών, σε νόμους που επιβάλλουν θρησκευτικές απόψεις ή άλλες πρακτικές στα άτομα, και στην υποχρεωτική στρατιωτική θητεία. Δεύτερον, εκτός από την πιο γνωστή εκδοχή του φιλελευθερισμού-δηλαδή τον δεξιό φιλελευθερισμό-υπάρχει επίσης μια εκδοχή γνωστή ως «αριστερός φιλελευθερισμός». Και οι δύο μορφές υποστηρίζουν την ατομική ιδιοκτησία, αλλά διαφέρουν σε ό,τι αφορά την εξουσία που ασκούν διάφοροι φορείς πάνω στους φυσικούς πόρους (γη, αέρας, νερό, κλπ.)<ref>Stanford Encyclopedia of Philosophy, λήμμα: [http://plato.stanford.edu/entries/libertarianism Libertarianism], Stanford University, 24 Ιουλίου 2006.</ref>.
==Ως δημιουργικός, ανεξάρτητος τρόπος ζωής==
| |||