Θεοδόσιος Β´: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 39:
Ο '''Θεοδόσιος Β΄''' ([[10 Απριλίου]] [[401]] - [[28 Ιουλίου]] [[450]]), γνωστός και ως '''Θεοδόσιος ο Νεώτερος''' ή '''Θεοδόσιος ο [[Καλλιγραφία|Καλλιγράφος]]''', ήταν [[Κατάλογος Βυζαντινών αυτοκρατόρων|Βυζαντινός αυτοκράτορας]] από το [[408]] έως το [[450]].
Ήταν εγγονός του [[Θεοδόσιος Α'|Θεοδοσίου Α΄]] και γιος του [[Αρκάδιος|Αρκάδιου]]. Είχε νυμφευθεί την κόρη του [[Αθήνα|Αθηναίου]] [[Λεόντιος Αθηναίος|Λεοντίου]], η οποία βαπτίστηκε χριστιανή με το όνομα [[Ευδοκία]]. Ο Θεοδόσιος υποστήριξε τα ελληνικά γράμματα και εμφύσησε στο Βυζάντιο ελληνική νοοτροπία.
Ο Θεοδόσιος είχε εκδώσει τον [[Θεοδοσιανός Κώδικας|Θεοδοσιανό κώδικα]] ([[438]] μ.Χ.), ο οποίος περιείχε όλα τα αυτοκρατορικά διατάγματα από το [[312]] μ.Χ. μέχρι το [[438]] μ.Χ.
Γραμμή 57:
Επί βασιλείας του Θεοδοσίου προέκυψαν σημαντικά προβλήματα, τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά. Στο εσωτερικό ο λαός βρισκόταν σε κατάσταση εξαιρετικής φτώχειας, ενώ οι μικρογαιοκτήμονες ήταν καταχρεωμένοι. Ακόμη υπήρχαν οι θρησκευτικές έριδες, οι οποίες ταλάνισαν την [[Εκκλησία]] αλλά και την κοινωνία, αφού ο λαός διαιρέθηκε σε αντιμαχόμενες παρατάξεις. Η θρησκευτική πολιτική του Θεοδοσίου υπήρξε ασταθής και ανακόλουθη. Παρέσχε προστασία σε αιρεσιάρχες όπως ο [[Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως|Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως]] [[Νεστόριος]], ο οποίος είχε καταδικασθεί από την [[Οικουμενικές σύνοδοι|Γ΄ Οικουμενική σύνοδο]] της [[Έφεσος|Εφέσου]] ([[431]]) και ο Ευτυχής, ο οποίος είχε καταδικασθεί από ενδημούσα σύνοδο στην [[Κωνσταντινούπολη]] ([[448]]). Η έκρυθμη εκκλησιαστική κατάσταση που δημιουργήθηκε κληροδοτήθηκε στον διάδοχο του Πατριαρχικού θρόνου [[Πατριάρχης Φλαβιανός|Φλαβιανό]].
Στην εξωτερική πολιτική η βυζαντινοπερσική σύγκρουση έληξε με νίκη των Βυζαντινών και τη συνομολόγηση ειρήνης, που εξασφάλισε προσωρινή ηρεμία στα ανατολικά σύνορα της αυτοκρατορίας. Οι επιδρομές των [[Βάνδαλοι|Βανδάλων]] αντιμετωπίστηκαν επιτυχώς με την στρατιωτική επέμβαση των αυτοκρατορικών δυνάμεων στην Βόρεια [[Αφρική]]. Ο Ουννικός κίνδυνος αντιμετωπίστηκε –όχι όμως οριστικά – με την εξαγορά ειρήνης και της παροχής δώρων, ενώ αργότερα ο αρχηγός των [[Ούννοι|Ούννων]] [[Αττίλας]] στράφηκε προς τη [[Δύση (αποσαφήνιση)|Δύση]]. Γενικά, η αυτοκρατορία απέφυγε να εμπλακεί σε μεγάλες περιπέτειες, ενώ έδειξε έτοιμη είτε διά της διπλωματίας είτε διά των όπλων να εξουδετερώσει κάθε εχθρική απειλή.
==Τα έργα==
| |||