Ενετοκρατία στην Κρήτη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Gts-tg (συζήτηση | συνεισφορές)
Αναίρεση έκδοσης 5501416 από τον Gts-tg (Συζήτηση)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 80:
Το '''Βασίλειο του Χάνδακα '''ή '''Δουκάτο της Κάντια '''ήταν το όνομα της Κρήτης όταν ήταν ακόμα αποικία της [[Γαληνοτάτη Δημοκρατία της Βενετίας|Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας]] από την περίοδο της αρχής της Ενετικής εκστρατείας του 1205-1212 έως την πτώση της Κρήτης στην [[Οθωμανική Αυτοκρατορία]] κατά την διάρκεια του [[Μεγάλος Κρητικός Πόλεμος|Μεγάλου Κρητικού Πολέμου]].
 
Το νησί της Κρήτης πριν την πτώση του στους Βενετούς άνηκεανήκε στην Βυζαντινή Αυτοκρατορία μέχρι τα γεγονότα της [[Τέταρτη Σταυροφορία|Τέταρτη Σταυροφορίας]] και την διαίρεση των επαρχιών της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.Η Κρήτη,αρχικά,παραχωρήθηκε στον [[Βονιφάτιος ο Μομφερρατικός|Βονιφάτιο τον Μομφερρατικό]] ωστόσο αυτός,ανίκανος να διοικήσει τον νησί το πούλησε στην Βενετία.Ενετικά στρατεύματα κατέλαβαν το νησί το 1205 αλλά η κυριαρχία τους σταθεροποιήθηκε το 1212 λόγω αντιθέσεων από την εχθρική προς τους Βενετούς [[Δημοκρατία της Γένοβας]].Έκτοτε το νησί οργανώθηκε με βάση τα ενετικά πρότυπα και διαιρέθηκε σε έξι περιφέρειες.Το νησί της [[Τήνος|Τήνου]] και των [[Κύθηρα|Κύθηρων]] εντάχθηκαν επίσης υπό την επήρεια της Γαληνοτάτης.Στις αρχές του 14ου αιώνα η διοικητική οργάνωση του νησιού άλλαξε και η Κρήτη οργανώθηκε σε τέσσερις περιφέρειες, σχεδόν ταυτόσημες με αυτές της τωρινής περιφερειακής οργάνωσης της περιφερειακής ενότητας της Κρήτης.
 
Κατά την διάρκεια των δύο πρώτων αιώνων της ενετικής διοίκησης τα επεισόδια και οι συγκρούσεις από τους ορθόδοξους κρητικούς ήταν συχνές έναντι των καθολικών Ενετών.Η βοήθεια των κρητικών από την [[Αυτοκρατορία της Νίκαιας ]]<nowiki/>ήταν συχνή. Δεκατέσσερις συγκρούσεις αριθμούνται μεταξύ του 1207 και την τελευταία κύρια σύγκρουση της [[Δημοκρατία του Αγίου Τίτου|Δημοκρατίας του Αγίου Τίτου]] το 1360.Έκτοτε και παρ'όλες τις συχνές επιδρομές των Τούρκων το νησί δέχτηκε τον ενετικό ζυγό και άνοιξε την πόρτα για την Ιταλική [[Αναγέννηση]].Ως αποτέλεσμα προκλήθηκε μια καλλιτεχνική και λογοτεχνική αναγέννηση στην Κρήτη που αποτυπώνεται με την ίδρυση της [[Κρητική Σχολή|Κρητικής Σχολής]],που αποκορυφώθηκε με τα έργα του [[Ελ Γκρέκο]], καθώς και με τα λογοτεχνικά αριστουργήματα [[Ερωτόκριτος]] και [[Ερωφίλη ]]<nowiki/>γραμμένα με χρήση του τοπικού ιδιώματος.