Μαξίμ Γκόρκι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Αναγκάζεται από τη φτώχεια να φύγει από το σπίτι σε ηλικία μόλις 9 ετών και ν' αναζητήσει μόνος την τύχη του. Δοκιμάζει διάφορα επαγγέλματα: βοηθός υποδηματοποιού, βοηθός αγιογράφου, λαντζέρης σε καράβι, αχθοφόρος στην [[Οδησσός|Οδησσό]], νυχτοφύλακας σε ψαράδικο, φούρναρης, καθαριστής καμινάδων, εργάτης στα χωράφια. Ρακένδυτος, πεζός και πεινασμένος γυρνά όλη τη Ρωσία, γνωρίζει τους ανθρώπους και τη δυστυχία τους για πάνω από 5 χρόνια, κάτι που ήταν εξίσου καθοριστικό για τη μετέπειτα λογοτεχνική αλλά και την πολιτική του πορεία.

 

 

Το 1902 η [[Ρωσική Ακαδημία|Ακαδημία]] τον εκλέγει μέλος της. Λίγες μέρες μετά ο [[Νικόλαος Β' της Ρωσίας|Τσάρος Νικόλαος ο Β']] ακυρώνει την εκλογή του, επειδή τα βάζει με τη λογοκρισία του τύπου που εφαρμόζεται, μ' αποτέλεσμα οι [[Άντον Τσέχοφ|Τσέχωφ]] και [[Βλαντιμίρ Κορολένκο|Κορολένκο]] να παραιτηθούν. Την ίδια χρονιά γνωρίζεται με τον [[Λένιν]] και γίνονται φίλοι. Τρία χρόνια μετά αναλαμβάνει τη διεύθυνση του περιοδικού ''Νέα Ζωή'' κι αγωνίζεται για την επανάσταση. Γράφεται στο κομμουνιστικό κόμμα. Συλλαμβάνεται και κλείνεται στο φρούριο [[Πετροπαβλόφσκ]], κατά τη διάρκεια της αποτυχημένης [[Ρωσική επανάσταση του 1905|επανάστασης του 1905]] κι εκεί μέσα γράφει ένα βιβλίο που φαινομενικά αναφέρεται στην επιδημία [[χολέρα|χολέρας]] του 1862, μα ουσιαστικά μιλά για το παρόν. Λογοτέχνες απ' όλο τον κόσμο κάνουν έκκληση για τη σωτηρία του.