Τομσκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 9:
Στα μέσα του 19ου αιώνα, το Τομσκ μαρτυράται πως διέθετε οκτώ εκκλησίες και πενήντα πέτρινα κτήρια. Το [[1873]] ιδρύθηκε εκεί το πρώτο βιβλιοπωλείο και η πρώτη δημόσια βιβλιοθήκη σε ολόκληρη τη Σιβηρία, το [[1880]] πανεπιστήμιο και το [[1896]] τεχνολογικό ινστιτούτο (το σημερινό πολυτεχνικό πανεπιστήμιο). Με την είσοδο του 20ού αι. έφτασε σε τέτοιο σημείο προόδου που διέθετε 4 εφημερίδες, 4 θέατρα, 5 κινηματογράφους, 7 βιβλιοθήκες και 3 ψυχαγωγικά πάρκα. Το [[1911]] ο πληθυσμός του ήταν περίπου 110 χιλιάδες άνθρωποι και η έκτασή του 15 χμ², μεγέθη αρκετά μεγάλα για σιβηρική πόλη ακόμη και σήμερα.
Στην ακμή συνέβαλε και το γεγονός ότι η πόλη χρησιμοποιήθηκε (μεταξύ άλλων) ως τόπος εκτόπισης για πολιτικούς αντιπάλους του τσαρικού καθεστώτος - οι εξόριστοι ήταν συνήθως προοδευτικοί άνθρωποι και έφερναν μαζί τους νέες ιδέες από την [[Ευρώπη]], οι οποίες δύσκολα θα έφθαναν με άλλον τρόπο στο μακρινό Τομσκ. Ανάμεσά τους βρέθηκαν ο [[Δεκεμβριστές|δεκεμβριστής]] [[Γαβριήλ Μπάτενκοβ|Μπάτενκοβ]], ο [[Αναρχισμός|αναρχικός]] [[Μιχαήλ Μπακούνιν|Μπακούνιν]], ο [[Φιλελευθερισμός|φιλελεύθερος]]
Τα πρωτεία του Τομσκ στη Σιβηρία χάθηκαν στη δεκαετία του [[1890]] με την κατασκευή του [[Υπερσιβηρικός Σιδηρόδρομος|Υπερσιβηρικού]]. Μολονότι διέθετε σύνδεση με τη νέα σιδηροδρομική γραμμή, δεν κατάφερε να ανταγωνισθεί το Νοβονικολάγιεβσκ (νυν [[Νοβοσιμπίρσκ]]) που χτίστηκε αποκλειστικά για να παίξει το ρόλο του βασικού συγκοινωνιακού - εμπορικού κόμβου στην ευρύτερη περιοχή. Από τότε η πόλη ζει στη σκιά του Νοβοσιμπίρσκ, παραμένει όμως ένα από τα σημαντικότερα πολιτιστικά και βιομηχανικά κέντρα της Σιβηρίας.
| |||