Φερράρα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 62:
===Αναγέννηση===
Επί της βασιλείας του
O Αλφόνσο Α' νυμφεύτηκε τη διαβόητη [[Λουκρητία Βοργία]] και συνέχισε με επιτυχία τον πόλεμο με τη Βενετία. Το 1509 [[θρησκευτικές ποινές|αφορίστηκε]] από τον [[Πάπας Ιούλιος Β΄|Πάπα Ιούλιο Β΄]] και κατανίκησε τον παπικό στρατό το 1512, υπερασπιζόμενος τη [[Ραβέννα]]. Kατάφερε πάντως να κάνει ειρήνη με τους επόμενους πάπες. Ήταν ο προστάτης του [[Λοντοβίκο Αριόστο|Αριόστο]] από το 1518 και μετά. Η Λουκρητία, που πέθανε το 1519 είναι, όπως και άλλα μέλη του οίκου των Έστε, θαμμένη στη μονή του Κόρπους Ντόμινι. Ο γιος του Αλφόνσο Α', ο Έρκολε Β΄, νυμφεύτηκε τη Ρενέ της Γαλλίας, κόρη του [[Λουδοβίκος ΙΒ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκου ΙΒ΄ της Γαλλίας]], και εξωράισε τη Φερράρα στη διάρκεια της βασιλείας του (1534 - 1559).
Ο γιος του, ο Αλφόνσο Β΄, νυμφεύτηκε τη Λουκρητία των Μεδίκων, κόρη του μεγάλου δούκα [[Κόζιμο Α΄ των Μεδίκων|Κόζιμο Α΄ της Τοσκάνης]], κατόπιν τη Βαρβάρα των Αψβούργων, αδελφή του αυτοκράτορα Μαξιμιλιανού Β΄ και τελικά τη Μαργαρίτα Γκοντσάγκα, κόρη του δούκα της Μάντοβα. Έφθασε τη δόξα της Φερράρας στο ανώτατο σημείο της και ήταν ο προστάτης του [[Τορκουάτο Τάσσο]], του Γκουαρίνι και του Κρεμονίνι, ευνοώντας -όπως πάντα έκαναν οι πρίγκιπες του οίκου του- τις τέχνες και τις επιστήμες. Επί της βασιλείας του Αλφόνσο Β΄ η Φερράρα, για μια ακόμη φορά ανέπτυξε μια πλούσια αυλή με ένα εντυπωσιακό μουσικό ίδρυμα, ανταγωνιζόμενη στην Ιταλία μόνο από τη γειτονική πόλη της [[Βενετία]]ς και τα παραδοσιακά μουσικά κέντρα όπως η Ρώμη, η [[Φλωρεντία]] και το [[Μιλάνο]]. Συνθέτες όπως ο Λουτσάσκο Λουτσάσκι, ο [[Λοντοβίκο Αγκοστίνι]] και αργότερα ο [[Κάρλο Τζεζουάλντο]] αντιπροσώπευαν την [[Αβάν-γκαρντ|πρωτοποριακή]] τάση των εκεί συνθετών, γράφοντας για ταλαντούχους βιρτουόζους ερμηνευτές, όπως το περίφημο
===Νεότερη ιστορία===
|