Νέρων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Νέρων''' (''Lucius Domitius Ahenobarbus Nero Claudius Caesar Augustus Germanicus''<ref>Στην κλασική λατινική, το όνομα του Νέρωνα θα γραφόταν ως NERO CLAVDIVS CAESAR AVGVSTVS GERMANICVS.</ref>, [[15 Δεκεμβρίου]] [[37]] - [[9 Ιουνίου]] [[68]]) ήταν [[Κατάλογος Ρωμαίων Αυτοκρατόρων|Ρωμαίος αυτοκράτοραςΑυτοκράτορας]] από το [[54]] έως το [[68]] και ο τελευταίος της [[Ιουλιο-Κλαυδιανή Δυναστεία|Ιουλιο-Κλαυδιανής Δυναστείας]]. Στις [[25 Φεβρουαρίου]] του [[50]], ο Νέρων υιοθετήθηκε από τον [[Κλαύδιος|Κλαύδιο]] κι έτσι έγινε κληρονόμος και διάδοχόςΔιάδοχός του. Ανήλθε στο θρόνοΘρόνο στις [[13 Οκτωβρίου]] του [[54]], μετά το θάνατο του Κλαύδιου.

Ο Νέρων είχε γεννηθεί με το όνομα ''Λούκιος Δομίτιος Αχενόβαρβος'' ως ο μόνος γιος του [[Γνάιος Δομίτιος Αχενόβαρβος|Γνάιου Δομίτιου Αχενοβάρβου]] και της [[Ιουλία Αγριππίνα|Ιουλίας Αγριππίνας]], δισέγγονης του [[Οκταβιανός Αύγουστος|Οκταβιανού Αυγούστου]], κόρης του στρατηγού [[Γερμανικός|Γερμανικού]] και αδερφής του Αυτοκράτορα [[Καλιγούλας|Καλιγούλα]]. Ο πατέρας του, αξιωματούχος στην Αυλή του Καλιγούλα ο οποίος καταγόταν από τον Αύγουστο αλλά και από τον [[Μάρκος Αντώνιος|Μάρκο Αντώνιο]], πέθανεαπεβίωσε όταν ο Λούκιος ήταν μόλις τριών ετών. Ο νεαρός δεν προοριζόταν για το ανώτατο αξίωμαΑξίωμα, καθώς ο Καλιγούλας αναμενόταν να έχει δικό του αρσενικό απόγονο. Όμως ο πρόωρος φόνος του οδήγησε στη διαδοχή του στον θρόνο από τον ηλικιωμένο θείο του Κλαύδιο· ο γάμος του τελευταίου με την Ιουλία Αγριππίνα έκανε αυτομάτως τον Λούκιο υιοθετημένο γιο του Αυτοκράτορα (με το όνομα ''Νέρων Κλαύδιος Καίσαρ Δρούσος'') και πιθανό διάδοχο. Το [[51]] ο δεκατετράχρονος Νέρων κηρύχθηκε ενήλικος και έγινε ''ανθύπατος''. Δύο χρόνια μετά παντρεύτηκε, κατ' εντολή του Κλαύδιου, την κόρη του τελευταίου [[Κλαυδία Οκταβία]].

Το 54 ο Κλαύδιος πέθανεαπεβίωσε, σύμφωνα με τις φήμες δηλητηριασμένος από την Αγριππίνα, και ο Νέρων έγινε ο νεαρότερος Αυτοκράτορας της Ρώμης μέχρι τότε. Κατά την πρώτη πενταετία της θητείας του επηρεαζόταν ιδιαίτερα στις αποφάσεις του από τη μητέρα του, από τον επικεφαλής των [[Πραιτοριανοί|Πραιτοριανών]] ''Σέξτο Αφράνιο Βούρο'' και από τους δασκάλους του, όπως ο [[Σενέκας ο Νεότερος]], οι οποίοι ανταγωνίζονταν συνεχώς τη φιλόδοξη Αγριππίνα. Παράλληλα, απογοητευμένος από τον γάμο του, παραμέρισε την Οκταβία και σύναψε φανερή ερωτική σχέση με μία απελεύθερη από τη [[Μικρά Ασία]], την [[Κλαυδία Ακτή]].<ref>[[Δίων Κάσσιος]], Ρωμ. Ιστ. Βιβ. 61. Κεφ. 7, Παρ. 1</ref> Η μητέρα του προσπάθησε να επέμβει προς όφελος της Οκταβίας αλλά ο Αυτοκράτορας αρνήθηκε να ακολουθήσει τις συμβουλές της. Σύμφωνα με τον ιστορικό [[Γάιος Κορνήλιος Τάκιτος|Τάκιτο]] η Αγριππίνα τότε άρχισε να συνωμοτεί εναντίον του γιου της έτσι ώστε να ανεβάσει στον θρόνο τον ανήλικο [[Βρεττανικός|Βρεττανικό]], γιο του Κλαύδιου. Γρήγορα όμως ο νεαρός απεβίωσε, πιθανώς δηλητηριασμένος από τον Νέρωνα. Μέσα στα επόμενα χρόνια σταδιακά ο Αυτοκράτορας απαλλάχθηκε από την επιρροή τόσο της μητέρας του όσο και των συμβούλων του, φτάνοντας τελικά σε σημείο να διατάξει το [[59]] τη δολοφονία της Αγριππίνας, καθώς (σύμφωνα με τον ιστορικό [[Σουητώνιος|Σουητώνιο]]) πίστευε ότι θα τον εμπόδιζε να πάρει διαζύγιο από την Οκταβία για να παντρευτεί τη νέα του ερωμένη [[Ποππαία Σαβίνα]]. Αργότερα, μετά τον θάνατο του Βούρου το [[62]] και κατηγορούμενος για υπεξαίρεση χρημάτων, ο Σενέκας αποσύρθηκε από τον δημόσιο βίο αφήνοντας τον Νέρωνα ανεξέλεγκτο.