Χειρόγραφο Βόινιτς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
→Γλωσσολαλιά: το κάνεις που το κάνεις |
||
Γραμμή 175:
Στο βιβλίο τους, οι Κέννεντυ και Τσώρτσιλ επισημαίνουν την πιθανότητα το χειρόγραφο να είναι προϊόν μιας περίπτωσης [[γλωσσολαλιά]]ς, επικοινωνίας με το υπερπέραν ή [[τέχνη του περιθωρίου|τέχνης του περιθωρίου]].<ref name=Kennedy/Churchill>{{cite book|author=Gerry Kennedy, Rob Churchill|title=The Voynich Manuscript|location=London|publisher=Orion|year=2004|isbn=0-7528-5996-X }}</ref>
Αν έτσι έχουν τα πράγματα, ο συγγραφέας του βιβλίου αναγκάστηκε να γράψει μεγάλα κομμάτια κειμένου κατά ένα τρόπο που θυμίζει την [[αυτόματη γραφή]], είτε υπακούοντας σε κάποιες "φωνές" είτε λόγω εσωτερικής παρόρμησης. Αν και στη γλωσσολαλιά το κείμενο συχνά γράφεται σε μια επινοημένη γλώσσα (που συνήθως είναι φτιαγμένη από κομμάτια της γλώσσας που μιλάει ο συγγραφέας), παρ' όλα αυτά η επινόηση ενός συστήματος γραφής γι' αυτό το σκοπό είναι σπάνιο φαινόμενο. Οι Κέννεντυ και Τσώρτσιλ φέρνουν ως παράδειγμα τα έργα της [[Χίλντεγκαρντ του Μπίνγκεν]] και παραλληλίζουν τις εικόνες που έφτιαχνε όταν υπέφερε από σοβαρή [[ημικρανία]] με ορισμένες εικονογραφήσεις του χειρόγραφου, ειδικά με τους "ποταμούς αστεριών" που απαντώνται συχνά και την επαναλαμβανόμενη εμφάνιση των "νυμφών" στη βιολογική ενότητα.
Η θεωρία είναι ουσιαστικά αδύνατο να επιβεβαιωθεί ή να διαψευσθεί, από τη στιγμή που δεν έχει αποκρυπτογραφηθεί το κείμενο· οι ίδιοι οι Κέννεντυ και Τσώρτσιλ δεν έχουν πειστεί για την ορθότητά της, αλλά την εξετάζουν ως σοβαρή πιθανότητα. Ένα από τα προβλήματα αυτής της θεωρίας είναι ότι δεν μπορεί να εξηγήσει την σκόπιμη διάρθρωση του βιβλίου και τις προσεκτικά κατασκευασμένες ενότητες της βοτανικής και της κοσμολογίας.<ref name=Kennedy/Churchill/>
| |||