Δελφική Αμφικτυονία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
Η '''Δελφική Αμφικτυονία''' ήταν μια ομοσπονδία δώδεκα φυλών της [[Στερεά Ελλάδα|Στερεάς Ελλάδας]] και της [[Θεσσαλία]]ς που αποτελούσε αρχικά θρησκευτική ένωση, ενώ αργότερα απέκτησε και [[πολιτική]] σημασία. Το '''Αμφικτυονικό Συνέδριο''' λάμβανε χώρα δύο φορές τον χρόνο και κάθε φυλή είχε δύο ψήφους. Κατά τα Ρωμαϊκά χρόνια η επίδρασηισχύς της μειώθηκε μέχρικαι πουτελικά οη ΑδριανόςΑμφικτυονία ίδρυσεαντικαταστάθηκε από το ΠανελλήνιοΠανελλήνιον, που ίδρυσε ο αυτοκράτορας Αδριανός. Η δύναμη που απέκτησε ήταν τέτοια που πρωταγωνίστησεέπαιξε κυρίαρχο ρόλο στην περιοχή έως τουλάχιστον τον 4ο αιώνα π.Χ. Αποτέλεσε, κατά κάποιο τρόπο, μια μικρογραφία της [[Κοινωνία των Εθνών|Κοινωνίας των Εθνών]] και του σημερινού [[ΟΗΕ]].
 
==Ίδρυση==
 
Ήδη από τον 7ο αιώνα π.Χ. υπήρχε μία [[αμφικτυονία]] των φυλών της κεντρικής Ελλάδας και της Θεσσαλίας, οι οποίοι είχαν αρχικά και τη μεγαλύτερη επιρροή στο συνέδριο. Κέντρο της ήταν το ιερό της [[Δήμητρα (μυθολογία)|Δήμητρας]] στην Ανθήλη, κοντά στις [[Θερμοπύλες]]. Στην αμφικτυονία αυτή προσχώρησαν και οι [[Δελφοί]]. Με τον καιρό απέκτησε μεγάλεςενισχυμένες αρμοδιότητες στην διοίκηση του ιερού του [[Απόλλων]]α στους Δελφούς και ταυτόχρονα ισχυρέςμεγάλη πολιτικέςπολιτική δυνάμειςδύναμη.
 
==Λειτουργία==
 
Στο Αμφικτυονικό Συνέδριο συμμετείχαν δώδεκα ελληνικές φυλές. Αυτές ήταν οι [[Θεσσαλοί]], οι [[Βοιωτοί]] (με κυρίαρχη την [[Αρχαία Θήβα|Θήβα]]), οι [[Δωριείς]] (με κυρίαρχη την [[Αρχαία Σπάρτη|Σπάρτη]]), οι [[Ίωνες]] (με κυρίαρχη την [[Αθήνα]]), οι [[Περραιβοί]], οι [[Μάγνητες]], οι [[Λοκροί]], οι [[Οιταίοι]], οι [[Αχαιοί]], οι [[Φωκείς]], οι [[Δόλοπες]] και οι [[Μαλιείς]]. Αυτοί αποτελούσαν και τα μόνιμα μέλη του Συνεδρίου. Κάθε μιαΚαθεμιά από αυτές τις δώδεκα φυλές είχε δύο ψήφους. Στο Συνέδριο εκπροσωπούνταν ακόμα οι [[Αιτωλείς]], οι [[Ακαρνάνες]], οι [[Αρκάδες]], οι [[Ηλείοι]], οι [[Τριφύλιοι]] και η μικρή φυλή των [[Δρύοπες|Δρυόπων]], χωρίς όμως δικαίωμα ψήφου. Κάθε φυλή έστελνε 2 αντιπροσώπους σε κάθε συνέδριο. Από αυτούς, ο ένας ονομαζόταν "[[Πυλαγόρας]]" και κύριος ρόλος τουςτου ήταν η συμμετοχή στη συζήτηση των προς ψήφιση αιτημάτων και η αντιπροσώπευση της πόλης του και ο άλλος ονομαζόταν "Ιερομνήμονας" και ήταν αυτός που ψήφιζε. Για τους μεν Λοκρούς μία ψήφος άνηκε στους Οζολούς και μία στους Οπούντιους. Μετά τον τρίτο[[Τρίτος Ιερός Πόλεμος
|Τρίτο Ιερό πόλεμο]], καιτις την ήτταψήφους των ηττμένων Φωκέων, πήραν οι [[Μακεδόνες]] απόκτησαν τις ψήφους τους.
Επίσης εκλεγόταν ένας γραμματέας και υπήρχε και ο θεσμός της αμφικτυονικής εκκλησίας που αποτελούταν από τους ιερομνήμονες, τους πυλαγόρες εκείνους που βρίσκονταν στο ιερό την εποχή που λάμβανε χώρα η συνάντηση, με σκοπό την έκδοση των ψηφισμάτων και ουσιαστικά δεν είχε κάποια δύναμη.
Το Συνέδριο λάμβανε χώρα δύο φορές το χρόνο. Την άνοιξη (εαρινή Πυλαία)στους Δελφούς, στο ιερό του Απόλλωνα. Το φθινόπωρο στην(οπωρινή Πυλαία)στη μαλιακή πόλη Ανθήλη, κοντά στις Θερμοπύλες στο ιερό της Δήμητρας.
όσους βρίσκονταν στο ιερό την εποχή που λάμβανε χώρα η συνάντηση, με σκοπό την έκδοση των ψηφισμάτων και ουσιαστικά δεν είχε κάποια δύναμη.
Απο τον 4ο αιώνα το Συμβούλιο στεγαζόταν σε ειδικό κτήριο με το όνομα Πυλέα.
Το Συνέδριο λάμβανε χώρα δύο φορές το χρόνο. Την άνοιξη στους Δελφούς, στο ιερό του Απόλλωνα. Το φθινόπωρο στην μαλιακή πόλη Ανθήλη, κοντά στις Θερμοπύλες στο ιερό της Δήμητρας.
 
==Αρμοδιότητες==
 
Αρχικά το Συνέδριο αφορούσε μάλλον πιο πολύ την επιτήρηση του ιερού της Δήμητρας στην Ανθήλη, η οποία μάλιστα ονομαζόταν ''Αμφικτυονίς''. Στη περιοχή υπήρχε επίσης ιερό του [[Αμφικτύονας|Αμφικτύονα]]. Οι δε συνάξεις και στους Δελφούς και στις Θερμοπύλες, ονομάζονταν "Πυλαίαις" ("Πυλαία εαρινή" και "Πυλαία μεταπωρινή" αντίστοιχα) από το Πύλες (Θερμοπύλες). Στην συνέχεια, και αφού άρχισανάρχισε να συνέρχονταισυνέρχεται και στους Δελφούς ανέλαβανανέλαβε και την εποπτεία του ιερού του Απόλλωνα, μέχρι που έγινε το κύριο έργο τηςτου. Αργότερα, ανέλαβανανέλαβε και την διοργάνωση των Πυθίων. Η δελφική αμφικτυονία είχε τον έλεγχο της περιουσίας και λειτουργίας του ιερού, αφού όριζε τους ιερείς και τους άλλους αξιωματούχους, εκλέγοντάς τους πάντα από κατοίκους των Δελφών.
 
==Δύναμη==
 
Η δημιουργία της αμφικτυονίας σε μια εποχή κατά την οποία ακόμα τόσο η [[Αθήνα]], όσο και η [[Αρχαία Σπάρτη|Σπάρτη]] ή η [[Αρχαία Θήβα|Θήβα]] δεν είχαν ακόμη αποκτήσει τηνηγετικό δύναμηρόλο πουστην απέκτησαν αργότεραΕλλάδα, είχε σαν αποτέλεσμα φυλές με ελάχιστη δύναμη όπως οι Μαλιείς ή οι Περραιβοί να έχουν τις ίδιες δυνατότητες και την ίδια αξία με τις ισχυρές δυνάμεις εντός του συμβουλίου. Ακόμα και όταν οι Θεσσαλοί κατέλαβαν τους γειτονικούς τους λαούς Περραιβούς, Μαλιείς, Μαγνήτες, Δόλοπες και Αχαιούς αυτοί μπορούσαν να μετέχουν ως ίσοι με τους Θεσσαλούς και με καθαρό το δικαίωμα ψήφου. Αυτό τελικά, καθώς και η αίγλη του [[Μαντείο των Δελφών|μαντείου των Δελφών]], έδωσε τεράστια δύναμη στο συνέδριο, ιδίως κατά την εποχή πριν και μετά τους [[Περσικοί πόλεμοι|Περσικούς Πολέμους]]. Ωστόσο, με την είσοδο των Μακεδόνων και αργότερα την αύξηση της επιρροής των Αιτωλών (οι Οζολοί Λοκροί προσχώρησαν στην ισχυρή Αιτωλική Συμπολιτεία) και των Ρωμαίων καθώς και οι διάφορες συμμαχίες και αντιπαλότητες μεταξύ των πόλεων δεν άφησαν ανεπηρέαστη την ομοσπονδία.
 
==Ιεροί Πόλεμοι==