Λέσχη των Κνιδίων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''Λέσχη των Κνιδίων''' είναι μνημείο εντός του αρχαιολογικού χώρου των [[Δελφοί|Δελφών]], διάσημο στην αρχαιότητα λόγω της εσωτερικής του διακόσμησης με δύο περίφημους πίνακες του Θάσιου ζωγράφου [[Πολύγνωτος|Πολυγνώτου]], την Ιλίου Πέρσιν (κατάκτηση της Τροίας) και τη Νέκυια (κάθοδο του Οδυσσέα στον Άδη).

Ανήκει στα οικοδομήματα των Δελφών που καταστράφηκαν σχεδόν ολοκληρωτικά στο πέρασμα των ετών με αποτέλεσμα σήμερα το μόνο που σώζεται από αυτό να είναι ορισμένα αρχιτεκτονικά λείψανα. Βρισκόταν στο βόρειοανατολικό άκρο του ιερού, σε σημείο κατάλληλο να απολαμβάνει τόσο την εντυπωσιακή θέα του ιερού αλλά και του ίδιου του τοπίου της περιοχής. Ήταν χτισμένη σε έδαφος με μεγάλη κατωφέρεια και χρονολογείται γύρω στο δεύτερο τέταρτο του 5ου αιώνα π. Χ., λίγο μετά την νικηφόρα για τους [[Έλληνες]] έκβαση των [[Περσικοί Πόλεμοι|Περσικών Πολέμων]], ίσως μετά τη [[μάχη του Ευρυμέδοντα]] ποταμού.<ref name=A>[http://odysseus.culture.gr/h/2/gh251.jsp?obj_id=11441 Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού: Λέσχη Κνιδίων.]</ref>

Επρόκειτο για ένα ορθογώνιο οικοδόμημα, διαστάσεων περίπου 1918 Χ 109,5 μ. ΜακριέςΗ πλευρέςακριβής του ήτανχρήση ηδεν βόρειαείναι καιγνωστή, έχει διατυπωθεί η νότιαάποψη όμως ότι λειτουργούσε ως εντευκτήριο και εστιατόριο. Σήμερα, από όλο αυτό το μεγάλο κτίσμα σώζονται μονάχα λίγα τμήματα του τοίχου, κάποιοι λίθοι στα δυτικά και στα ανατολικά και σχεδόν όλος ο βόρειος τοίχος. Στο εσωτερικό της Λέσχης φαίνεται πως υπήρχαν δύο σειρές τεσσάρων ξύλινων κιόνων, τοποθετημένων συμμετρικά, ώστε να προσφέρουν στήριξη.<ref name=A/>.

Από την άλλη πλευρά, λόγω της μεγάλης αποσπασματικότητας του μνημείου, οι ερευνητές δεν έχουν καταλήξει ακόμα σε σημείο ώστε να είναι σε θέση να δώσουν οριστικές απαντήσεις για την είσοδο, τα παράθυρα, τη στέγη, αλλά και τη διάταξη των ζωγραφικών συνθέσεων του ΠολύγνωτουΠολυγνώτου μέσα στη Λέσχη. Το πιθανότερο είναι τα δύο ζωγραφικά έργα του Πολύγνωτου να εκτείνοντανβρίσκονταν στις μακριές πλευρές, τη βόρεια και τη νότια, και η είσοδος να ήταν τοποθετημένη σε μία από τις στενές, μάλλον τη δυτική.

Στις αρχαίες πηγές αναφέρεται πως καθώς εισερχόταν κάποιος στο μακρόστενο οικοδόμημα της Λέσχης των Κνιδίων από αριστερά παρατηρούσε τη ζωγραφική απεικόνιση της Νέκυιας και από αριστερά αυτή της Ιλίου Πέρσεως. Οι δυο αυτές συνθέσεις ήταν ισομεγέθεις και έφεραν πάνω τους περίπου ισάριθμες μορφές. Δεν είναι γνωστό πως ακριβώς φωτιζόταν το κτήριο, ούτε τι χρώματα είχε στη διάθεσή του ο Πολύγνωτος για να πραγματοποιήσει τις ζωγραφικές του συνθέσεις. Διχογνωμία υπάρχει επίσης ως προς το αν τα έργα έγιναν κατευθείαν επάνω στους τοίχους ή σε ξύλινους πίνακες που ύστερα κρεμάστηκαν από αυτούς. Άγνωστο παραμένει επίσης, παρά μόνο μέσω ανεπιβεβαίωτων υποθέσεων, το ύψος, το μήκος και το πλάτος των συνθέσεων.<ref name=A/><ref>Μαν. Μανωλεδάκης, ''«Νέκυια». Ερμηνευτική προσέγγιση της σύνθεσης του Πολύγνωτου στη «Λέσχη των Κνιδίων» στους Δελφούς'', Θεσσαλονίκη, Σφακιανάκης, 2003, 62 – 77.</ref> Η στέγη του κτιρίου ήταν δίρριχτη, με κεραμώσεις, ενώ φαίνεται πως πρόσθετος φωτισμός επιτυγχανόταν με φεγγίτη που μπορεί να είχε δίρριχτη ή τετράρριχτη στέγη.