Νικολάε Τσαουσέσκου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ο Geraki μετακίνησε τη σελίδα Νικολάι Τσαουσέσκου στην Νικολάε Τσαουσέσκου |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 68:
Στις [[22 Μαρτίου]] του [[1965]], τρεις μέρες μετά το θάνατο του Γκεόργκε Γκεοργκίου-Ντέι, ο Τσαουσέσκου εκλέχθηκε ομόφωνα γενικός γραμματέας του Ρουμανικού Εργατικού Κόμματος. Μετονόμασε το κόμμα σε «[[Κομμουνιστικό Κόμμα Ρουμανίας]]» και ανακήρυξε τη χώρα «Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Ρουμανίας» (από Λαϊκή Δημοκρατία της Ρουμανίας). Στην αρχή της εξουσίας του ήταν αρκετά δημοφιλής, λόγω και μιας διαφαινόμενης ανεξάρτητης στάσης έναντι της [[Σοβιετική Ένωση|Σοβιετικής Ένωσης]]. Ανέστειλε την ενεργή συμμετοχή της χώρας στο [[Σύμφωνο της Βαρσοβίας]] (χωρίς να αποχωρήσει από αυτό) και δε συμμετείχε στην εισβολή των δυνάμεων του Συμφώνου στην [[Τσεχοσλοβακία]] το [[1968]], πράξη την οποία καταδίκασε ανοικτά.
Το [[1974]] προσέθεσε στους τίτλους του και το «Πρόεδρος της Ρουμανίας». Το [[1984]] η Ρουμανία ήταν μια από τις τρεις χώρες του κομμουνιστικού μπλοκ (μαζί με την [[Γιουγκοσλαβία]] και την [[Κίνα]]) που συμμετείχαν στους [[Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες 1984|Ολυμπιακούς Αγώνες]] του [[Λος Άντζελες]].<ref>{{cite book|title = Romania versus the United States: diplomacy of the absurd, 1985–1989|authors = Roger Kirk, Mircea Răceanu|publisher = Institute for the Study of Diplomacy, Georgetown University, 1994|ISBN = 0-312-12059-1|page = 81}}</ref> Επίσης, ήταν η μόνη χώρα του κομμουνιστικού μπλοκ που είχε επίσημες σχέσεις με την τότε [[Ευρωπαϊκή Ένωση|Ευρωπαϊκή Κοινότητα]], με την οποία μάλιστα υπέγραψε και δύο συμφωνίες.<ref>{{cite book|title = European Union enlargement: background, developments, facts|authors = Martin Sajdik, Michaël Schwarzinger|publisher = Transaction Publishers|location = New Jersey, USA|year = 2008|page = 10|ISBN = 978-1-4128-0667-1}}</ref> Παρόλα αυτά, δεν υπήρξε καμία φιλελευθεροποίηση στη χώρα. Η μυστική αστυνομία (Σεκουριτάτε) παρακολουθούσε στενά τους πολίτες και ασκούσε λογοκρισία στα Μέσα Ενημέρωσης.
=== Κοινωνικές παρεμβάσεις ===
Μετά τις επισκέψεις που έκανε το [[1971]] στην [[Κίνα]] και τη [[Βόρεια Κορέα]], επηρεάστηκε από τις εκεί αντιλήψεις, τις οποίες προσπάθησε να εφαρμόσει. Από το [[1972]] ξεκίνησε ένα πρόγραμμα ριζικής αλλαγής της χώρας. Με όραμα μια «πολύπλευρα ανεπτυγμένη σοσιαλιστική κοινωνία» ξεκίνησε πρόγραμμα καταστροφής και ανασχεδιασμού της επαρχίας, το οποίο σύντομα πέρασε και στην πρωτεύουσα. Πάνω από το ένα πέμπτο της πόλης του [[Βουκουρέστι|Βουκουρεστίου]] ισοπεδώθηκε στη δεκαετία του [[1980]] και ξαναχτίστηκε πάνω σε δικά του σχέδια, έχοντας ισοπεδώσει πολλά ιστορικά κτίρια και εκκλησίες. Το πρόγραμμά του περιλάμβανε και την ισοπέδωση πολλών χωριών και τη μετακόμιση των πληθυσμών στις πόλεις, στα πλαίσια ενός προγράμματος «[[Συστηματοποίηση|αστικοποίησης της κοινωνίας]]», το οποίο όμως τελικά δεν πραγματοποιήθηκε.
Το [[1966]] απαγόρευσε την [[αντισύλληψη]], έθεσε πολύ αυστηρές προϋποθέσεις για τις [[άμβλωση|αμβλώσεις]],<ref>Crampton, Richard Eastern Europe In the Twentieth Century-And After, London: Routledge, 1997 page 355.</ref> και επιβάρυνε φορολογικά όσους πολίτες παρέμεναν χωρίς παιδιά σε ηλικία άνω των 25 ετών. Αντίστοιχα, έδωσε σημαντική βοήθεια σε μητέρες με πέντε παιδιά, ενώ ανακήρυξε τις μητέρες με δέκα παιδιά ως «ηρωίδες» και τις παρασημοφορούσε. Το πρόγραμμα αυτό αύξησε σημαντικά το ρουμανικό πληθυσμό, αλλά δημιούργησε προβλήματα οικονομικής εξαθλίωσης στις πολυμελείς οικογένειες, περιπτώσεις αστέγων, αλλά σήμανε και την εμφάνιση ενός νέου φαινομένου: της εγκατάλειψης παιδιών στους δρόμους, τα οποία μεγάλωναν ως ορφανά.
=== Οικονομική πολιτική ===
Γραμμή 79:
=== Εξωτερική πολιτική ===
Υπό την ηγεσία του, η Ρουμανία ήταν ο τέταρτος μεγαλύτερος εξαγωγέας όπλων στον κόσμο. Παρά το γεγονός αυτό, άλλες ενέργειές του υποδηλώνουν ότι επιθυμούσε να του δοθεί το [[Νόμπελ Ειρήνης]]: Προσπάθησε να μεσολαβήσει μεταξύ [[Ισραήλ]] και [[Παλαιστίνιοι|Παλαιστινίων]], οργάνωσε [[δημοψήφισμα]] για τη συρρίκνωση του ρουμανικού στρατού, διοργάνωσε εκστρατείες υπέρ της ειρήνης, έγραψε τετράστιχο ποίημα για την ειρήνη και προσπάθησε να βοηθήσει φτωχές Αφρικανικές χώρες, στις οποίες, όταν τις επισκεπτόταν, γινόταν δεκτός ως ήρωας. Η [[Γαλλία]] του απένειμε το [[Τάγμα της Λεγεώνας της Τιμής|Παράσημο της Λεγεώνας της Τιμής]] για τη φιλειρηνική του δραστηριότητα.
== Πτώση και θανάτωση ==
Γραμμή 89:
Στις [[21 Δεκεμβρίου]] διοργανώθηκε από τις Αρχές διαδήλωση συμπαράστασης στον Τσαουσέσκου στο κέντρο του Βουκουρεστίου, η οποία κατέληξε σε χάος. Ο λαός αποδοκίμασε μαζικά το ζεύγος Τσαουσέσκου, το οποίο, εμφανώς απορημένο, κλείστηκε στα κομματικά γραφεία. Ακολούθησαν μαζικές συγκρούσεις στους δρόμους του Βουκουρεστίου και ο στρατός επενέβη συλλαμβάνοντας εκατοντάδες άοπλους πολίτες. Την επόμενη μέρα ([[22 Δεκεμβρίου]]), τα νέα είχαν διαδοθεί σε ολόκληρη τη χώρα. Η Κρατική Τηλεόραση ανακοίνωσε τον αιφνίδιο (και ύποπτο) θάνατο του Vasile Milea, Υπουργού Άμυνας, και τη διοίκηση του στρατού ανέλαβε ο Τσαουσέσκου προσωπικά. Προσπάθησε να απευθυνθεί στο πλήθος που ήταν συγκεντρωμένο έξω από τα γραφεία του [[Κομμουνιστικό Κόμμα Ρουμανίας|ΚΚΡ]], αλλά το πλήθος εισέβαλε μέσα και ο ίδιος με τη σύζυγό του φυγαδεύτηκαν με ελικόπτερο.
Αφού πέρασαν από την εξοχική τους κατοικία στο Snagov, ανεχώρησαν προς το [[Τιργκόβιστε]]. Υποχρεώθηκαν από το στρατό να εγκαταλείψουν το ελικόπτερο, καθώς ο στρατός είχε απαγορεύσει την εναέρια κυκλοφορία στη χώρα. Στο τέλος συνελήφθησαν από την αστυνομία, παραδόθηκαν στο στρατό, πέρασαν από Στρατοδικείο με πλήθος κατηγοριών (από παράνομο πλουτισμό μέχρι γενοκτονία), καταδικάστηκαν σε θάνατο και εκτελέστηκαν την ημέρα των Χριστουγέννων του 1989.<ref>{{cite news|url = http://www.thetimes.co.uk/tto/news/world/europe/article2601567.ece|location = London|work = [[The Times]]|first = Roger|last = Boyes|title = Ceausescu looked in my eyes and he knew that he was going to die|date = 24 December 2009}}</ref> Η «δίκη» και η εκτέλεσή τους μαγνητοσκοπήθηκαν και έκαναν το γύρο του κόσμου. Λίγες μέρες αργότερα, παρουσιάστηκαν και στην Κρατική Τηλεόραση, πράγμα που επισφράγισε το τέλος του καθεστώτος του.
== Μεταγενέστερα ==
Μέλη της οικογένειας του Τσαουσέσκου αμφισβήτησαν το γεγονός ότι ο Νικολάε και η σύζυγός του έχουν ενταφιαστεί σε τάφο στο [[Γκεντσέα]] και με δικαστική εντολή αποφασίστηκε η εκταφή των λειψάνων τους, τον Ιούλιο του 2010, με σκοπό την ταυτοποίηση των νεκρών, με την μέθοδο [[DNA]].
Σύμφωνα με δημοσκόπηση που πραγματοποιήθηκε τον Ιούλιο του 2010, το 63% του πληθυσμού της Ρουμανίας δήλωσε ότι ζούσε καλύτερα πριν το 1989. Επίσης το 43% των Ρουμάνων δήλωσαν ότι θα ψήφιζαν τον Νικολάε Τσαουσέσκου αν κατέβαινε υποψήφιος στις εκλογές. Στη Ρουμανία, με το νόμο 51/1991, απαγορεύεται η ίδρυση Κομμουνιστικού Κόμματος, ενώ οι παραβάτες του νόμου τιμωρούνται με βαριές ποινές φυλάκισης. Στη δημοσκόπηση, τα μέτρα αυτά στηρίζει μόνο το 13%, ενώ το 57% των ερωτηθέντων δηλώνει αντίθετο στα αντικομμουνιστικά μέτρα.<ref>{{Cite web|title = Το 63% δηλώνει ότι ζούσε καλύτερα το 1989|url = http://www2.rizospastis.gr/story.do?id=5766834&publDate=27/7/2010|website = Ριζοσπάστης|accessdate = 2015-12-23}}</ref>
== Παραπομπές ==
<references />
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
| |||