10η μέρα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 22:
| επόμενη =
}}
Το '''''10η μέρα''''' είναι ελληνική δραματική ταινία, βραβευμένη<ref>http://www.culturenow.gr/24028/vasilhs-mazwmenos-ta-vraveia-anhkoyn-ston-ali-ston-maxnti-ston-xoysein-kai-se-oloys-toy-ali-toy-kosmoy</ref> ταινία μεγάλου μήκους ελληνικής παραγωγής, σε σκηνοθεσία του - σενάριο [[Βασίλης Μαζωμένος|Βασίλη Μαζωμένου]]. Θεωρήθηκε από την ελληνική κριτική μια από τις καλύτερες ελληνικές ταινίες του 2013.<ref>http://tvxs.gr/news/sinema/oi-ellinikes-tainies-poy-ksexorisan-2013</ref><ref>http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=406864</ref><ref>http://www.doctv.gr/page.aspx?itemID=SPG5585</ref>
 
==ΥπόθεσηΠλοκή==
{{μισή πλοκή 2}}
Στην ταινία, που βασίζεται σε πραγματική ιστορία, παρουσιάζεται η ιστορία ενός [[Αφγανιστάν|Αφγανού]] μετανάστη στην Ελλάδα. Μαζεύει παλιοσίδερα για να ζήσει και να κατακτήσει το δυτικό όνειρο, ενώ περιβάλλεται από τις μνήμες της πατρίδας του, το ταξίδι του ως την Ευρώπη και τους «εφιάλτες» του. Μετά από μια πραγματική οδύσσεια σε Ιράν, Τουρκία ο ήρωας της ταινίας Αλί φτάνει στην Ελλάδα που αντιμετωπίζει τη μισαλλοδοξία και το ρατσισμό. Και καταλήγει να αποζητά την επιστροφή στην πατρίδα του.
 
==Φεστιβάλ,Διακρίσεις - Βραβεία==
[[Αρχείο:Ashura scene from 10th day.jpg|thumb|left|Σκηνή από την ταινία]]
Ήταν η επίσημη ελληνική συμμετοχή στα διεθνή φεστιβάλ [[Μόντρεαλ]] ([[Καναδάς|Καναδά]]), Fantasporto ([[Πορτογαλία]]), Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου ([[Ελλάδα]]), London Greek Film Festival (U.K.), CYIFF ([[Κύπρος]]) Human Rights Film Festival ([[Βαρκελώνη]], [[Παρίσι]], [[Νέα Υόρκη]]). Το 2012 απέσπασε το ειδικό βραβείο της επιτροπής στο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου (Ελλάδα), ενώ έλαβε τρεις υποψηφιότητες το [[2013]] στα βραβεία της Ελληνικής Ακαδημίας κινηματογράφου: Μοντάζ, ήχου και ειδικών εφέ. Έλαβε επίσης τρία βραβεία: καλύτερης ταινίας καλύτερης σκηνοθεσίας και καλύτερης φωτογραφίας στο London Greek film festival το 2013 καθώς και το Ειδικό Βραβείο στο 8ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Κύπρου 2013. Το 2014 η «10η Μέρα» εκπροσώπησε την Ελλάδα στη μεγάλη ευρωπαϊκή κινηματογραφική διοργάνωση στο 4ο Human Rights Film Festival στην Τουρκία <ref>[http://flix.gr/news/10th-day-at-human-rights-ffest-turkey.html E.U. Human Rights Festival]</ref>. Το 2015 έλαβε υποψηφιότητα για το "βραβείο Μικελάντζελο Αντονιόνι" στο BLOW-UP · Chicago International Arthouse FILM FEST στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Το 2015 έλαβε επίσης μέρος στο 1ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου στην Τρίπολη της Αρκαδίας.
Ήταν η επίσημη ελληνική συμμετοχή στα διεθνή φεστιβάλ [[Μόντρεαλ]] ([[Καναδάς|Καναδά]]), Fantasporto ([[Πορτογαλία]]), Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου ([[Ελλάδα]]), London Greek Film Festival (U.K.), CYIFF ([[Κύπρος]]) Human Rights Film Festival ([[Βαρκελώνη]], [[Παρίσι]], [[Νέα Υόρκη]]).
 
Το 2012 απέσπασε το ειδικό βραβείο της επιτροπής στο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου (Ελλάδα), ενώ έλαβε τρεις υποψηφιότητες το 2013 στα βραβεία της Ελληνικής Ακαδημίας κινηματογράφου: Μοντάζ, ήχου και ειδικών εφέ. Έλαβε επίσης τρία βραβεία: καλύτερης ταινίας καλύτερης σκηνοθεσίας και καλύτερης φωτογραφίας στο London Greek film festival το 2013 καθώς και το Ειδικό Βραβείο στο 8ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Κύπρου 2013.
 
Το 2014 η «10η Μέρα» εκπροσώπησε την Ελλάδα στη μεγάλη ευρωπαϊκή κινηματογραφική διοργάνωση στο 4ο Human Rights Film Festival στην Τουρκία <ref>[http://flix.gr/news/10th-day-at-human-rights-ffest-turkey.html E.U. Human Rights Festival]</ref>.
 
Το 2015 έλαβε υποψηφιότητα για το "βραβείο Μικελάντζελο Αντονιόνι" στο BLOW-UP · Chicago International Arthouse FILM FEST στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Το 2015 έλαβε επίσης μέρος στο 1ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου στην Τρίπολη της Αρκαδίας.
 
==Κριτικές==
Γράφει ο Νίνος Μικελίδης στην ''[[Ελευθεροτυπία'' ]]:<ref>http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=396867</ref>
"
{{απόσπασμα|''Ο Μαζωμένος καταγράφει την πορεία του τραγικού του ήρωα μέσα από εικόνες επιλεγμένες με σκέψη, εικόνες εικαστικά θαυμάσιες, με φωτισμούς που υποβάλλουν τη ψυχολογική κατάσταση των προσώπων. Η πορεία του Αφγανού μετανάστη δίνει στο σκηνοθέτη την ευκαιρία να μας δώσει με φροντίδα και έμπνευση στημένες εικόνες τη θλιβερή ζωή των μεταναστών στη χώρα μας. Για να καταλήξει στις εκπληκτικές, συγκλονιστικές εικόνες στο φινάλε. Ο Μαζωμένος κατάφερε με αυτή του την ταινία να στραφεί σε έναν κινηματογράφο πιο προσιτό, για να μας δώσει μια δυνατή ταινία.<ref>http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=396867</ref>''}}
 
Και ο Νίκος Κουλαυτάκης στο cinemad.gr:<ref>http://www.cinemad.gr/new-films/item/2768-10i-mera/</ref>
 
Και ο Νίκος Κουλαυτάκης στο cinemad.gr: "{{απόσπασμα|''Συγκλονιστική ταινία που στοιχειώνεται από την αλήθεια ενός πραγματικού ντοκιμαντέρ αλλά χρησιμοποιώντας κανονικούς, αν και ερασιτέχνες, ηθοποιούς στους ρόλους των μεταναστών. Σκύβει με αφάνταστη ειλικρίνεια, τόλμη, ευαισθησία και στοργή πάνω από το πρόβλημα των καταδικασμένων σε θάνατο από αρρώστιες, πείνα και ανέχεια αυτών ανθρώπινων υπάρξεων. Που για να σωθούν αποφασίζουν να μπουν στο μαρτύριο ενός εξαιρετικά επικίνδυνου ταξιδιού. Ταξιδιού που τους οδηγεί αντί για την σωτηρία, σε μια απείρως χειρότερη μοίρα." <ref>http://www.cinemad.gr/new-films/item/2768-10i-mera/</ref>''}}
 
Και ο Νίκος Κουλαυτάκης στο cinemad.gr: "Συγκλονιστική ταινία που στοιχειώνεται από την αλήθεια ενός πραγματικού ντοκιμαντέρ αλλά χρησιμοποιώντας κανονικούς, αν και ερασιτέχνες, ηθοποιούς στους ρόλους των μεταναστών. Σκύβει με αφάνταστη ειλικρίνεια, τόλμη, ευαισθησία και στοργή πάνω από το πρόβλημα των καταδικασμένων σε θάνατο από αρρώστιες, πείνα και ανέχεια αυτών ανθρώπινων υπάρξεων. Που για να σωθούν αποφασίζουν να μπουν στο μαρτύριο ενός εξαιρετικά επικίνδυνου ταξιδιού. Ταξιδιού που τους οδηγεί αντί για την σωτηρία, σε μια απείρως χειρότερη μοίρα." <ref>http://www.cinemad.gr/new-films/item/2768-10i-mera/</ref>
[[Αρχείο:Ashura scene from 10th day.jpg|thumb|Σκηνή από την ταινία]]
Σημειώνει ο ΜΑΚΗΣ ΛΑΚΤΑΡΙΔΗΣ το doctv.gr: "Ο Βασίλης Μαζωμένος, ο πιο «ιδιαίτερος» απ’ όλους τους έλληνες σκηνοθέτες της γενιάς του, αφήνει στην άκρη, προς στιγμήν, τους εικαστικούς πειραματισμούς (ήταν ο πρώτος που χρησιμοποίησε την ψηφιακή τεχνολογία για τη δημιουργία κινηματογραφικών κολάζ στο εγχώριο σινεμά) και τις επιρροές του από τον πρώιμο γερμανικό εξπρεσιονισμό, για να μας διηγηθεί μια πραγματική ιστορία, όπως συμβαίνει τώρα. Δίπλα μας. Δεν πρόκειται για έργο καταγγελίας, ούτε για απόπειρα εύκολης και ανέξοδης συγκίνησης. Το σύμπαν του Μαζωμένου είναι κατά βάση ποιητικό, ακόμη και όταν κοιτάζει μέσα στο σκοτάδι την καρδιά του κτήνους. Αυτό δεν το κάνει ούτε λιγότερο αποτρόπαιο, ούτε λιγότερο τρομακτικό."
 
Σημειώνει ο Μάκης Λακταρίδης το doctv.gr:
Ενώ ο Γιάννης Δεληολάνης στο cinetime.gr τόνισε: "Λιτή αλλά άψογη παραγωγή (με γυρίσματα στο Αφγανιστάν!), ένας έξοχος πρωταγωνιστής ο οποίος δεν μοιάζει καν να προσπαθεί, εξαιρετική φωτογραφία και γενικά όσα χρειάζεται ένα φιλμ για να αγγίξει την σκληρή ελληνική πραγματικότητα με έναν τρόπο σοβαρό, σχεδόν βλοσυρό, αλλά όχι επιτηδευμένο (κι όλα αυτά σε μια ανεξάρτητη παραγωγή χαμηλού προϋπολογισμού). Η καλύτερη και πιο ώριμη δουλειά του σκηνοθέτη και μια από τις πιο αξιόλογες ελληνικές ταινίες στην πρόσφατη μνήμη."
Σημειώνει ο ΜΑΚΗΣ ΛΑΚΤΑΡΙΔΗΣ το doctv.gr: "{{απόσπασμα|''Ο Βασίλης Μαζωμένος, ο πιο «ιδιαίτερος» απ’ όλους τους έλληνες σκηνοθέτες της γενιάς του, αφήνει στην άκρη, προς στιγμήν, τους εικαστικούς πειραματισμούς (ήταν ο πρώτος που χρησιμοποίησε την ψηφιακή τεχνολογία για τη δημιουργία κινηματογραφικών κολάζ στο εγχώριο σινεμά) και τις επιρροές του από τον πρώιμο γερμανικό εξπρεσιονισμό, για να μας διηγηθεί μια πραγματική ιστορία, όπως συμβαίνει τώρα. Δίπλα μας. Δεν πρόκειται για έργο καταγγελίας, ούτε για απόπειρα εύκολης και ανέξοδης συγκίνησης. Το σύμπαν του Μαζωμένου είναι κατά βάση ποιητικό, ακόμη και όταν κοιτάζει μέσα στο σκοτάδι την καρδιά του κτήνους. Αυτό δεν το κάνει ούτε λιγότερο αποτρόπαιο, ούτε λιγότερο τρομακτικό."''}}
 
Ενώ ο Γιάννης Δεληολάνης στο cinetime.gr τόνισε:
Ακόμα ο Γιάννης Ζουμπουλάκης στο ''Βήμα'': "Επίκαιρο το θέμα, βγαλμένο μέσα από τα βρώμικα σπλάχνα της ελληνικής καθημερινότητας και σίγουρα η καλύτερη ταινία του σκηνοθέτη . Ο Β. Μαζωμένος αποτυπώνει με όρεξη και πηγαίο, ειλικρινές ενδιαφέρον την δραματική πορεία αυτού του ανθρώπου τον οποίο υποδύεται παίζοντας ουσιαστικά τον εαυτό του, ο πραγματικός λαθρομετανάστης Αλι Χαϊδάρι που είναι και ο αφηγητής της ταινίας."<ref>http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=538211/</ref>
Ενώ ο Γιάννης Δεληολάνης στο cinetime.gr τόνισε: "{{απόσπασμα|Λιτή αλλά άψογη παραγωγή (με γυρίσματα στο Αφγανιστάν!), ένας έξοχος πρωταγωνιστής ο οποίος δεν μοιάζει καν να προσπαθεί, εξαιρετική φωτογραφία και γενικά όσα χρειάζεται ένα φιλμ για να αγγίξει την σκληρή ελληνική πραγματικότητα με έναν τρόπο σοβαρό, σχεδόν βλοσυρό, αλλά όχι επιτηδευμένο (κι όλα αυτά σε μια ανεξάρτητη παραγωγή χαμηλού προϋπολογισμού). Η καλύτερη και πιο ώριμη δουλειά του σκηνοθέτη και μια από τις πιο αξιόλογες ελληνικές ταινίες στην πρόσφατη μνήμη." }}
 
Ακόμα ο Γιάννης Ζουμπουλάκης στο [[Το Βήμα|Βήμα]]:<ref>http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=538211/</ref>
Ενώ ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος στη ''lifo'': "Στέκεται με σεβασμό στην καθημερινότητα και τα όνειρα του, με παρατήρηση που φανερώνει οικουμενικότητα, και δηλώνει παρών με ένα σκηνοθετικό ύφος που επιχειρεί να διαφοροποιηθεί από το στεγνό ντοκιμαντέρ." <ref>http://www.lifo.gr/guide/cinema/2393</ref>
Ακόμα ο Γιάννης Ζουμπουλάκης στο {{απόσπασμα|''Βήμα'': "Επίκαιρο το θέμα, βγαλμένο μέσα από τα βρώμικα σπλάχνα της ελληνικής καθημερινότητας και σίγουρα η καλύτερη ταινία του σκηνοθέτη . Ο Β. Μαζωμένος αποτυπώνει με όρεξη και πηγαίο, ειλικρινές ενδιαφέρον την δραματική πορεία αυτού του ανθρώπου τον οποίο υποδύεται παίζοντας ουσιαστικά τον εαυτό του, ο πραγματικός λαθρομετανάστης Αλι Χαϊδάρι που είναι και ο αφηγητής της ταινίας."<ref>http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=538211/</ref>''}}
 
Ενώ ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος στη [[Lifo|Lifo]]:<ref>http://www.lifo.gr/guide/cinema/2393</ref>
Ο Χρήστος Μήτσης στο ''Αθηνόραμα'' σημειώνει: "Ο «οπτικός λόγος» του σκηνοθέτη διαθέτει πλαστικότητα και πρωτοτυπία, συνδυάζοντας στιλιζάρισμα και ντοκιμαντερίστικη αμεσότητα, θεατρικότητα και αφηγηματική αφαίρεση.
Ενώ ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος στη {{απόσπασμα|''lifo'': "Στέκεται με σεβασμό στην καθημερινότητα και τα όνειρα του, με παρατήρηση που φανερώνει οικουμενικότητα, και δηλώνει παρών με ένα σκηνοθετικό ύφος που επιχειρεί να διαφοροποιηθεί από το στεγνό ντοκιμαντέρ." <ref>http://www.lifo.gr/guide/cinema/2393</ref>''}}
 
Ο Χρήστος Μήτσης στο ''Αθηνόραμα'' σημειώνει:
Και ο Αλέξης Δερμεντζόγλου στη Μακεδονία: "Η 10η ημέρα είναι και η ματιά ενός δυτικού πάνω στο Ισλάμ. Το βλέμμα είναι «καθαρό», ειλικρινές, πρωτόγνωρο για ελληνική ταινία. Πέρα, λοιπόν, από το αγκάλιασμα του πρόσφυγα, υπάρχει και μια πολύ ενδιαφέρουσα διάσταση, να νιώσουμε τι συμβαίνει με το Ισλάμ και την κουλτούρα του. Έτσι, μπορούμε να καταλαβαίνουμε καλύτερα τις συμπεριφορές προσφύγων τέτοιας θρησκείας." <ref>http://kemes.wordpress.com/2012/10/21/2796/</ref>
Ο Χρήστος Μήτσης στο ''Αθηνόραμα'' σημειώνει: "{{απόσπασμα|Ο «οπτικός λόγος» του σκηνοθέτη διαθέτει πλαστικότητα και πρωτοτυπία, συνδυάζοντας στιλιζάρισμα και ντοκιμαντερίστικη αμεσότητα, θεατρικότητα και αφηγηματική αφαίρεση.}}
Τέλος ο Ιάκωβος Γωγάκης στο screeneye.net γράφει: "Ο σκηνοθέτης που δεν φοβάται να προσδιορίσει το ιδεολογικό του στίγμα και τις πεποιθήσεις του, εμπλουτίζει το έργο με εύστοχα flashbacks του βασικού του προσώπου, θύμισες από τη ζωή στη πατρίδα του, και πανέξυπνους αλληγορικούς παραλληλισμούς. Ο έλληνας σκηνοθέτης σε αντίθεση με τον Τόνι Γκάτλιφ και το έργο του «Indignados» που είχε επίσης αναφορές στην Ελλάδα και στο μεταναστευτικό, με τον τρόπο που φιλμάρει πάνω στον Αλί αφήνει να εννοηθεί ότι το θέμα αυτό δεν είναι τελικά τόσο σύνθετο και πολύπλοκο όπως παρουσιάζεται. Ο ανθρωπισμός είναι κάτι πιο απλό, είναι στάση ζωής." <ref>http://screeneye.net/10th_day_mazomenos/</ref>
 
== Παραπομπές ==
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/10η_μέρα"