Στάδιο Αλκαζάρ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Διόρθωση ανακατευθύνσεων
Γραμμή 10:
| λεζάντα = Στάδιο Αλκαζάρ
| πλ_όνομα = Εθνικό Στάδιο Αλκαζάρ
| πρ_ονόματα = Εθνικό Στάδιο Λάρισας<br />Εθνικό Στάδιο Ολυμπιονίκη [[Κωνσταντίνος Β΄ τηςτων ΕλλάδαςΕλλήνων|Διαδόχου Κωνσταντίνου]]
| τοποθεσία = [[Λάρισα]]
| χτίσιμο = [[1932]]
Γραμμή 30:
}}
 
Το '''στάδιο Αλκαζάρ''', τμήμα του ''Εθνικού Αθλητικού Κέντρου Λάρισας'', είναι έδρα της μεγαλύτερης ποδοσφαιρικής ομάδας της [[Λάρισα|Λάρισας]], της [[Αθλητική Ένωση Λάρισας|ΑΕΛ]]. Το ''Αλκαζάρ'' (σημαίνει "κάστρο" στα αραβικά) είναι χωρητικότητας 13108 θεατών, κτίστηκε τον Ιανουάριο του [[1932]]. Λίγους μήνες νωρίτερα, ο τότε Δήμαρχος Λάρισας, [[Μιχαήλ Σάπκας]], παραχώρησε δημοτική έκταση 15 στρεμμάτων για τη δημιουργία του. Σε πρώτη φάση διαμορφώθηκε ο αγωνιστικός χώρος και δημιουργήθηκε περίφραξη με πασαλόξυλα και τσίγκους. Το [[1936]] κατασκευάστηκε περιμετρική προστασία από τούβλα, ο οποίος όμως κατέρρευσε στον σεισμό του [[1942]]. Με την απελευθέρωση, το Αλκαζάρ αρχίζει να μορφοποιείται ως γήπεδο μέσα από κάποιες βελτιώσεις, ενώ αποκτά και στίβο από καρβουνόξυλα. Το πρώτο μεγάλο οργανωτικό βήμα έγινε στις 29 Δεκεμβρίου του [[1959]], δηλαδή πέντε χρόνια πριν από την ίδρυση της ΑΕΛ. Με απόφαση του Νομάρχη Λάρισας, διορίζεται η 1η Εφορία Σταδίου και αναλαμβάνει επίσημα καθήκοντα στις 4 Ιανουαρίου [[1960]]. Την ίδια χρονιά αποφασίζεται η κατασκευή στίβου κανονικών προδιαγραφών. Στις 12/4/1962 μετονομάζεται από Εθνικό Στάδιο Λάρισας σε Εθνικό Στάδιο Ολυμπιονίκη [[Κωνσταντίνος Β΄ τηςτων ΕλλάδαςΕλλήνων|Διαδόχου Κωνσταντίνου]]. Στις 7 Ιουνίου του [[1964]] η νεοσύστατη τότε ΑΕΛ δίνει τον πρώτο της επίσημο αγώνα με αντίπαλο τον Πανιώνιο (2-1). Στις 5 Ιουλίου [[1984]] με απόφαση της ΓΓΑ το Στάδιο Αλκαζάρ γίνεται τμήμα του ''Εθνικού Αθλητικού Κέντρου Λάρισας (ΕΑΚ)'' , στο οποίο περιλαμβάνονται επίσης το Κολυμβητήριο, το κλειστό Γυμναστήριο και το Σκοπευτήριο και βρίσκεται στη βόρεια πλευρά της Λάρισας στον δρόμο για την [[Κοζάνη]] δίπλα στο πάρκο Αλκαζάρ και στον [[Πηνειός (θεσσαλικόςΘεσσαλικός)|Πηνειό]] ποταμό. Από τα μέσα της δεκαετίας του '80 ξεκινά μαι σειρά από σημαντικών έργων και σταδιακά το Αλκαζάρ αποκτά κερκίδες σε όλη του την περιφέρεια, σύγχρονα -για την εποχή- αποδυτήρια, αίθουσες εκγύμνασης και κυλικεία. Το ρεκόρ θεατών που έχει σημειωθεί έγινε στις 27 Δεκεμβρίου του [[1987]], 18.500 θεατές, σε ματς με αντίπαλο τον [[ΠΑΕ Παναθηναϊκός (ποδόσφαιρο)|Παναθηναϊκό]] που έληξε 2-1 υπέρ της ΑΕΛ με δύο γκολ του [[Γιώργος Μητσιμπόνας|Γιώργου Μητσιμπόνα]]. Εκείνη τη σεζόν η ΑΕΛ κατέκτησε το πρώτο και μοναδικό μέχρι τώρα [[ΕλληνικόΠρωτάθλημα πρωτάθλημαΕλλάδας ποδοσφαίρου ανδρών|πρωτάθλημα Ελλάδος]] στην ιστορία της.
 
Η ΑΕΛ το [[2010]] μετακομίζει στο νεόδμητο [[AEL FC Arena]], δίνοντας τον τελευταίο της αγώνα στο Αλκαζάρ εναντίον του [[Πανιώνιος (ποδόσφαιρο)|Πανιωνίου]] στις 21 Νοεμβρίου 2010, την ομάδα που πρώτη αντιμετώπισε η ΑΕΛ στο Αλκαζάρ (φιλικός αγώνας στις 7 Ιουνίου [[1964]]). Μετά από τρία χρόνια, η ΑΕΛ επέστρεψε στην ιστορική της έδρα, υπό την πίεση οικονομικών προβλημάτων που οδήγησαν και στον υποβιβασμό της στην τρίτη εθνική κατηγορία.