Σπυρίδων Παυλίδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Έλληνας σοκολατοβιομήχανος
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Νέα σελίδα: {{πηγές|25|12|2015}} {{Πληροφορίες προσώπου |όνομα = Σπυρίδων Παυλίδης |ημερομηνία γέννησης =...
(Καμία διαφορά)

Έκδοση από την 09:44, 25 Δεκεμβρίου 2015

Ο Σπυρίδων Παυλίδης(Κωνσταντινούπολη 23 Απριλίου 1818 - Αθήνα 16 Δεκεμβρίου 1890) ήταν Έλληνας τυπογράφος, ο οποίος στη συνέχεια εξελίχθηκε στον 1ο Έλληνα σοκολατοβιομήχανο.

Σπυρίδων Παυλίδης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση23 Απριλίου 1818
Κωνσταντινούπολη Τουρκία
Θάνατος16 Δεκεμβρίου 1890 (72 ετών)
Αθήνα Αττική Ελλάδα
ΕθνικότηταΈλληνας
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητατυπογράφος, σοκολατοβιομήχανος

Πρώτα χρόνια και καριέρα

Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Σε πολύ μικρή ηλικία, ήρθε κι εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στην Αθήνα όπου γύρω στο 1835 άνοιξε ένα τυπογραφείο. Το 1841 νοίκιασε ένα χώρο στη συμβολή των οδών Αιόλου και Βύσσης στο κέντρο της Αθήνας και σ' αυτόν άνοιξε ένα μικρό ζαχαροπλαστείο το οποίο ονόμαστηκε Γλυκισματοποιείον Παυλίδου και παρήγαγε τα γλυκίσματα της εποχής δηλαδή μπακλαβά, λουκούμια και κουφέτα. Εκείνη την εποχή η σοκολάτα ήταν ακόμα άγνωστη στους Έλληνες. Γύρω στα τέλη Μαΐου του 1843, ο Παυλίδης βλέποντας πως δεν ήταν πλέον πρόθυμος να μοιράζει το χρόνο του μεταξύ μελάνης και γλυκισμάτων, έκλεισε το τυπογραφείο του και ξεκίνησε τα ταξίδια του στην υπόλοιπη Ευρώπη με σκοπό να πάρει εμεπειρίες και να πλουτίσει τις γνώσεις του. Στα ταξίδια του αυτά επισκέφθηκε πολλές πόλεις της Ευρώπης μεταξύ των οποίων ήταν το Παρίσι, η Βιέννη, η Γενεύη, το Άμστερνταμ, οι Βρυξέλλες, η Μαδρίτη, η Νάπολι και η Ρώμη. Στις επισκέψεις του αυτές στις διάφορες Ευρωπαΐκές πόλεις ήρθε σ' επαφή με τον Κόσμο της σοκολάτας και μόλις επέστρεψε στην Ελλάδα,έκανε πράξη εκείνα τα οποία είχε μάθει. Έτσι το 1852 παρασκεύασε στο εργαστήριο του Γλυκισματοποιείου του την 1η Ελληνικήσοκολάτα ως ρόφημα. Γύρω στα Χριστούγεννα του 1860 ταξίδεψε για 2η φορά στο Παρίσι απ' όπου έφερε ένα χειροκίνητο μηχάνημα παρασκευής σοκολάτας και λίγες μέρες μετά την Πρωτοχρονιά του 1861 παρασκεύασε την 1η σοκολάτα Υγείας Παυλίδου η οποία μέχρι σήμερα έχει εκατοντάδες λάτρεις στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό. Το 1873 ο Παυλίδης διαπίστωσε πως η δραστηριότητες της σοκολατοβιομηχανίας του ολοένα αυξάνονταν και ο σχετικά μικρός χώρος του Γλυκισματοποιείου του δεν μπορούσε να τις χωρέσει. Λοιπόν το Φθινόπωρο του έτους αυτού αγόρασε ένα οικόπεδο στην οδό Πειραιώς 135 στα Κάτω Πετράλωνα όπου ξεκίνησε η κατασκευή ενός νέου κτιρίου και μόλις αυτή ολοκληρώθηκε, την 1 Μαΐου του 1876, η σοκολατοβιομηχανία μεταφέρθηκε και στεγάστηκε σ' αυτό. Ο Σπυρίδων Παυλίδης βγήκε στη σύνταξη την 1 Σεπτεμβρίου του [[1878] και τα ηνία των 2 επιχειρήσεών του ανέλαβε ο γιος του Δημήτρης. Στις 16 Δεκεμβρίου του 1890 ο Σπυρίδων Παυλίδης πέθανε σε ηλικία 72 ετών και 5 χρόνια αργότερα, ο Δημήτριος Παυλίδης έδωσε τα ηνία της σοκολατοβιομηχανίας στο γιο του Αλέξανδρο κι ο ίδιος διατήρησε τα ηνία μόνο του Γλυκισματοποιείου. Ο Αλέξανδρος Παυλίδης πέθανε το 1920 σε ηλικία μόλις 54 ετών, μόνο λίγους μήνες μετά τη συνταξιοδότηση του πατέρα του κι αυτό ήταν ένα μεγάλο πλήγμα για την εταιρεία. Τότε τον διαδέχθηκε η συζυγός του Ελένη, η οποία διατήρησε και τις 2 επιχειρήσεις μέχρι το 1936 και τότε εκείνη διατήρησε τα ηνία του Γλυκισματοποιείου και τα ηνία της σοκολατοβιομηχανίας τα έδωσε στο γιο της ο οποίος ήταν ο Δημήτριος Παυλίδης ο νεότερος. Μόλις κυρήχθηκε ο Ελληνιϊταλικός πόλεμος, οι Ιταλοί κι οι Γερμανοί οι οποίοι ήρθαν τον Απρίλιο του 1941, επιτάξανε και τις δυο επιχειρήσεις και ανάγκασαν το εργαζόμενο σ' αυτές προσωπικό να παρασκευάζει αποκλειστικά γι' αυτούς μαρμελάδες και διάφορα φαρμακευτικά προϊόντα. Μόλις απελευθερώθηκε ξανά η Ελλάδα το 1944, οι 2 επιχειρήσεις ξεκίνησαν και πάλι να λειτουργούν κανονικά. Μόλις συνταξιοδοτήθηκε η Ελένη Παυλίδου στο τέλος του 1946, το Γλυκισματοποιείον Παυλίδου διέκοψε οριστικά τη λειτουργία του μετά από 105 χρόνια. Ο Δημήτριος Παυλίδης ο νεότερος, τότε ακριβώς, φρόντισε κατεδαφιστεί το κτίριο στο οποίο στεγαζόταν όλα αυτά τα χρόνια το Γλυκισματοποιείον και στη θέση του ν' ανεγερθεί ένα καινούριο, καθώς επίσης και να δημιουργηθεί μια νέα μονάδα παραγωγής σοκολατών στα Οινόφυτα Βοιωτίας.