Σπυρίδων Παυλίδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Νέα σελίδα: {{πηγές|25|12|2015}} {{Πληροφορίες προσώπου |όνομα = Σπυρίδων Παυλίδης |ημερομηνία γέννησης =...
 
Γραμμή 21:
πλουτίσει τις γνώσεις του. Στα ταξίδια του αυτά επισκέφθηκε πολλές πόλεις της Ευρώπης μεταξύ των οποίων ήταν το [[Παρίσι]],
η [[Βιέννη]], η [[Γενεύη]], το [[Άμστερνταμ]], οι [[Βρυξέλλες]], η [[Μαδρίτη]], η [[Νάπολι]] και η [[Ρώμη]]. Στις επισκέψεις
του αυτές στις διάφορες Ευρωπαΐκές πόλεις ήρθε σ' επαφή με τον Κόσμο της [[σοκολάτα|σοκολάτας]] και μόλις επέστρεψε στην Ελλάδα,έκανε πράξη εκείνα τα οποία είχε μάθει. Έτσι το [[1852]] παρασκεύασε στο εργαστήριο του Γλυκισματοποιείου του την 1η Ελληνικήσοκολάτα ως ρόφημα. Γύρω στα [[Χριστούγεννα]] του [[1860]] ταξίδεψε για 2η φορά στο Παρίσι απ' όπου έφερε ένα χειροκίνητο μηχάνημα παρασκευής σοκολάτας και λίγες μέρες μετά την [[Πρωτοχρονιά]] του [[1861]] παρασκεύασε την 1η '''σοκολάτα Υγείας Παυλίδου''' η οποία μέχρι σήμερα έχει εκατοντάδες λάτρεις στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό. Το [[1873]] ο Παυλίδης διαπίστωσε πως η δραστηριότητες της σοκολατοβιομηχανίας του ολοένα αυξάνονταν και ο σχετικά μικρός χώρος του Γλυκισματοποιείου του δεν μπορούσε να τις χωρέσει. Λοιπόν το Φθινόπωρο του έτους αυτού αγόρασε ένα οικόπεδο στην '''[[οδός Πειραιώς|οδό Πειραιώς]] 135 στα '''Κάτω Πετράλωνα''' όπου ξεκίνησε η κατασκευή ενός νέου κτιρίου και μόλις αυτή ολοκληρώθηκε, την [[1 Μαΐου]] του [[1876]], η σοκολατοβιομηχανία μεταφέρθηκε και στεγάστηκε σ' αυτό. Ο Σπυρίδων Παυλίδης βγήκε στη σύνταξη την [[1 Σεπτεμβρίου]] του [[1878]] και τα ηνία των 2 επιχειρήσεών του ανέλαβε ο γιος του '''Δημήτρης'''. Στις [[16 Δεκεμβρίου]] του [[1890]] ο Σπυρίδων Παυλίδης πέθανε σε ηλικία 72 ετών και 5 χρόνια αργότερα, ο Δημήτριος Παυλίδης έδωσε τα ηνία της σοκολατοβιομηχανίας στο γιο του '''Αλέξανδρο''' κι ο ίδιος διατήρησε τα ηνία μόνο του Γλυκισματοποιείου. Ο Αλέξανδρος Παυλίδης πέθανε το [[1920]] σε ηλικία μόλις 54 ετών, μόνο λίγους μήνες μετά τη συνταξιοδότηση του πατέρα του κι αυτό ήταν ένα μεγάλο πλήγμα για την εταιρεία. Τότε τον διαδέχθηκε η συζυγός του '''Ελένη''', η οποία διατήρησε και τις 2 επιχειρήσεις μέχρι το [[1936]] και τότε εκείνη διατήρησε τα ηνία του Γλυκισματοποιείου και τα ηνία της σοκολατοβιομηχανίας τα έδωσε στο γιο της ο οποίος ήταν ο '''[[Δημήτριος Παυλίδης ο νεότερος]]'''. Μόλις κυρήχθηκε ο Ελληνιϊταλικός πόλεμος, οι Ιταλοί κι οι Γερμανοί
οι οποίοι ήρθαν τον Απρίλιο του [[1941]], επιτάξανε και τις δυο επιχειρήσεις και ανάγκασαν το εργαζόμενο σ' αυτές προσωπικό να παρασκευάζει αποκλειστικά γι' αυτούς μαρμελάδες και διάφορα φαρμακευτικά προϊόντα. Μόλις απελευθερώθηκε ξανά η Ελλάδα το [[1944]], οι 2 επιχειρήσεις ξεκίνησαν και πάλι να λειτουργούν κανονικά. Μόλις συνταξιοδοτήθηκε η Ελένη Παυλίδου στο τέλος του [[1946]], το Γλυκισματοποιείον Παυλίδου διέκοψε οριστικά τη λειτουργία του μετά από 105 χρόνια. Ο Δημήτριος Παυλίδης ο νεότερος, τότε ακριβώς, φρόντισε κατεδαφιστεί το κτίριο στο οποίο στεγαζόταν όλα αυτά τα χρόνια το Γλυκισματοποιείον και στη θέση του ν' ανεγερθεί ένα καινούριο, καθώς επίσης και να δημιουργηθεί μια νέα μονάδα παραγωγής σοκολατών στα [[Οινόφυτα]] [[Βοιωτία|Βοιωτίας]].