Αλαμαννοί: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Οι '''ΑλεμάνοιΑλαμαννοί''', ή '''ΑλλεμάνοιΑλαμανοί''' (ή, λαϊκότερα, '''ΑλαμανοίΑλεμάνοι''', '''Αλλεμάνοι'''), λατινικά ''Alemanni'', γερμανικά (''Alamannen'') ήταν ομάδα [[Γερμανικά φύλα|γερμανικών φυλών]] στον [[Ρήνος|Άνω Ρήνο]]. Ο [[Δίων Κάσσιος]] τους αναφέρει για πρώτη φορά, στο πλαίσιο της εκστρατείας του [[Καρακάλλας|Καρακάλλα]] το [[213]]. Αργότερα, οι ΑλεμάνοιΑλαμαννοί επεκτάθηκαν στη σημερινή [[Αλσατία]] και βόρεια [[Ελβετία]].

Το [[496]], κατακτήθηκαν από τον [[Φράγκοι|Φράγκο]] βασιλιά [[Χλωδοβίκος Α΄|Χλωδοβίκο Α'Α΄]] και ενσωματώθηκαν στις [[Φραγκία|κτήσεις]] του. Αναφερόμενοι ως ειδωλολάτρες σύμμαχοι των χριστιανών Φράγκων, οι ΑλεμάνοιΑλαμαννοί σταδιακά εκχριστιανίστηκαν κατά τη διάρκεια του 7ου αιώνα.

Οι ΑλεμάνοιΑλαμαννοί ήταν αρχικά μια συμμαχία δυτικών γερμανικών φυλών που κατοικούσαν στην περιοχή του άνω [[Μάιν]], παραποτάμου του [[Ρήνος|Ρήνου]] στην σημερινή [[Γερμανία]]. Η ακριβής φύση αυτής της συμμαχίας, όπως και η ενδεχόμενη ύπαρξη φυλετικών δεσμών μεταξύ των μελών της, παραμένουν ασαφείς. Θεωρούνται απόγονοι του γερμανικού φύλου των Σουάβων (ή Σουηβών). Οι τελευταίοι, υπό τον φύλαρχο [[Αριόβιστος|Αριόβιστο]], μαζί με άλλες συγγενικές φυλές, επιχείρησαν μία μεγάλης κλίμακας εισβολή στην [[Γαλατία]] τον 1ο π.Χ. αιώνα με σκοπό τηντη μόνιμη εγκατάσταση, αλλά ηττήθηκαν κατά κράτος από τον [[Ιούλιος Καίσαρας|Ιούλιο Καίσαρα]] και επέστρεψαν στα ανατολικά του Ρήνου εδάφη. Μια από τις πιο πρώιμες αναφορές στο όνομα ''Αλαμαννοί'', είναι το προσωνύμιο ''Αλαμανικός'' (Alamannicus) που υιοθέτησε ο [[Ρωμαϊκή αυτοκρατορία|Ρωμαίος αυτοκράτορας]] [[Καρακάλλας]] ([[212]]-[[217]]), διεκδικώντας, έτσι, τον τίτλο του νικητή τους.

Από τον 1ο μ.Χ. αιώνα, ο Ρήνος είχε γίνει το όριο μεταξύ της ρωμαϊκής [[Γαλατία|Γαλατίας]] και της Γερμανίας. Εκατέρωθεν του ποταμού κατοικούσαν Γερμανικέςγερμανικές και [[Κέλτες|Κελτικέςκελτικές]] φυλές, όπως και φυλές που προήλθαν από την ανάμιξη των προηγουμένων. Οι [[Ρωμαίοι]] χώρισαν τα παραρήνια εδάφη τους στην [[Άνω Γερμανία]] (λατ. ''Germania Superior'', σημερινή δυτ.δυτική [[Ελβετία]], ΝΔνοτιοδυτική [[Γερμανία]] και [[Αλσατία]]) και [[Κάτω Γερμανία]] (''Germania Inferior'', σημερινές δυτικές και νότιες [[Κάτω Χώρες]] και [[Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία]]), κείμενεςπου βρίσκονταν στον άνω και κάτω Ρήνο αντίστοιχα. Οι Αλαμαννοί, απόκατά καιρού εις καιρόν,περιόδους διενεργούσαν επιδρομές στηνστη ρωμαϊκή επαρχία της Άνω Γερμανίας χωρίς όμως να απειλήσουν σοβαρά την ρωμαϊκή κυριαρχία στην περιοχή.

Η επόμενη μεγάλη επιδρομή έγινε το [[268|268 μ.Χ.]] επί αυτοκράτορα [[Γαλλιηνός|Γαλλιηνού]]. Οι Ρωμαίοι είχαν αποσύρει αρκετά στρατεύματα από τον Ρήνο για την αντιμετώπιση των [[Γότθοι|Γότθων]] στον [[Δούναβης|Δούναβη]] και οι Αλαμαννοί δήωσανλεηλάτησαν εκτεταμένες περιοχές της Γαλατίας και της βόρειας [[Ιταλία|Ιταλίας]]. Ωστόσο τελικά ηττήθηκαν και επανέκαμψαν στη Γερμανία χωρίς να ενοχλήσουν την αυτοκρατορία για αρκετά χρόνια. Η πιο γνωστή μάχη τους εναντίον των Ρωμαίων ήταν η μάχη του ArgentoratumΑργεντοράτου (Argentoratum, σημερινό [[Στρασβούργο]]) το [[357]], όπου κατατροπώθηκαν από τον μετέπειτα αυτοκράτορα [[Ιουλιανός|Ιουλιανό]]. Μάλιστα, ο βασιλιάς τους αιχμαλωτίστηκε και μεταφέρθηκε στην [[Αρχαία Ρώμη|Ρώμη]]. Το ίδιο σκηνικό επαναλήφθηκε λίγα χρόνια αργότερα ([[366]]) από τον [[Ουαλεντινιανός Α'Α΄|Ουαλεντινιανό]].

Τελικά, το [[406]] εισέβαλαν για τελευταία φορά στην Γαλατία και εγκαταστάθηκαν στις περιοχές της σημερινής Αλσατίας και σε μεγάλο τμήμα της Ελβετίας. Οι σύγχρονες πηγές περιγράφουν γλαφυρά τις καταστροφές και λεηλασίες από τις επιδρομές των Αλαμαννών, που έφτασαν βαθιά μέσα στην γαλατική ενδοχώρα. Λόγω της αδυναμίας των Ρωμαίων να υπερασπιστούν επαρκώς τα εδάφη τους, οι Αλαμαννοί, όπως και πολλοί άλλοι γερμανικοί λαοί ([[Φράγκοι (φυλή)|Φράγκοι]], [[Γότθοι]], κ.ά.) ίδρυσαν ανεξάρτητη ηγεμονία στα εδάφη μεταξύ [[Στρασβούργο|Στρασβούργου]] και [[Άουγκσμπουργκ]]. Το κράτος αυτό (βασίλειο ή δουκάτο) επιβίωσε μέχρι το [[496]]. Το έτος αυτό, οι Αλαμαννοί υπέστησαν την καθοριστική, για την μετέπειτα πορεία τους, ήττα από τους Φράγκους του [[Χλωδοβίκος Α΄|Χλωδοβίκου Α΄]]). Η ηγεμονία τους προσαρτήθηκε στο [[Φραγκία|Φραγκικόφραγκικό Βασίλειοβασίλειο]] και εις τοστο εξής εκυβερνάτοκυβερνιόταν από Φράγκο δούκα. Το [[746]] επαναστάτησαν, αλλά η εξέγερσή τους πνίγηκε στο αίμα από τον πανίσχυρο [[Καρλομάγνος|Καρλομάγνο]] που άδραξε την ευκαιρία και με συνοπτικές διαδικασίες αφάνισε την αλαμαννική αριστοκρατία. Το [[843]], το δουκάτο της Αλαμαννίας έγινε επαρχία του ανατολικού γερμανικού βασιλείου, προδρόμου της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και διατηρήθηκε με το όνομα αυτό μέχρι το [[1268]]. Από τον 10 αιώνα, όμως, το δουκάτο άρχισε να αναφέρεται ως ''δουκάτο της ΣαβοΐαςΣουαβας'', ονομασία που τελικά επικράτησε.

Οι Αλαμαννοί αρχικά μοιράζοντανείχαν παρόμοιες, με τα υπόλοιπα γερμανικά φύλα, θρησκευτικές πεποιθήσεις και δοξασίες. Με την κατάκτησή τους από τους [[Χριστιανισμός|χριστιανούς]] Φράγκους, αρχίζει και ο δικός τους εκχριστιανισμός (6ος – 8ος6ος–8ος αι.). Ο πρώτος που επιχείρησε να τους προσηλυτίσει στην νέα πίστη ήταν ο [[Ιρλανδία|Ιρλανδός]] [[Άγιος ΚολουμβάνοςΚολουμβανός]] (''Columbanus'') και ο μαθητής του, [[Άγιος Γάλλος|Γάλλος]] (''Gall''). Ο απόστολος των Αλαμαννών ανέλαβε (πριν το [[612]]) την ιεραποστολική επισκοπή της Κωστάντσας[[Κωνσταντία (γερμανία)|Κωνσταντίας]] (''Konstanz''), αλλά στην αρχή τα αποτελέσματα ήταν σχετικά πενιχρά. Ένας έντονος συγκρητισμός επικράτησε με τα χριστιανικά στοιχεία να είναι τις περισσότερες φορές επιφανειακά. Ωστόσο, οι βάσεις είχαν τεθεί και κατά τον επόμενο αιώνα (7ο) ο Χριστιανισμόςχριστιανισμός είχε το προβάδισμα μέχρι που επικράτησε εντελώς (8ος αιώνας).

Από την εποχή του [[Κάρολος Μαρτέλος|Καρόλου Μαρτέλου]] οι Αλαμαννοί έχασαν όποια αυτοδιάθεση είχαν μέχρι τότε στα πλαίσια του φραγκικού βασιλείου. Σήμερα, ο όρος ''Αλεμάννικααλαμαννικά'' (Alemannisch)'' είναι γλωσσολογικός όρος και αναφέρεται στην [[ΑλεμαννικήΑλαμαννική γλώσσα]], διάλεκτο της [[Γερμανική γλώσσα|γερμανικής]]. Ομιλείται από περίπου 10 εκατομμύρια ανθρώπους σε έξι διαφορετικές χώρες, στην [[Ελβετία]], στην [[Αυστρία]] ([[ΦόραρλμπεργκΦοράρλμπεργκ]]), στο [[Λιχτενστάιν]], στη [[Γαλλία]] ([[Αλσατία]]), στην [[Ιταλία]] και στη νότια [[Γερμανία]] ([[Βάδη-Βυρτεμβέργη]]).

Σε κάποιες σύγχρονες [[ρωμανικές γλώσσες]] με τον όρο Αλεμανία και Αλεμάνοι/Αλαμανοί χαρακτηρίζονται η Γερμανία και οι Γερμανοί αντίστοιχα: σταστην καστιλιάνικακαστιλιανή [[ισπανικά]] ''Alemania'' ονομάζεται η χώρα και ''Alemán'' οι κάτοικοί της, στα [[πορτογαλικά]] ''Alemanha'' η χώρα και ''alemãalemão''o η γλώσσα, στα [[γαλλικά]] ''Allemagne'' και ''allemand'' αντίστοιχα. Επίσης στα [[περσικά]] ''Almaani'' ονομάζεται γενικά η γερμανική εθνοφυλετική ομάδα και ''Almaan'' το σύγχρονο γερμανικό κράτος.