Αλαμαννοί: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Τελικά, το [[406]] εισέβαλαν για τελευταία φορά στην Γαλατία και εγκαταστάθηκαν στις περιοχές της σημερινής Αλσατίας και σε μεγάλο τμήμα της Ελβετίας. Οι σύγχρονες πηγές περιγράφουν γλαφυρά τις καταστροφές και λεηλασίες από τις επιδρομές των Αλαμαννών, που έφτασαν βαθιά μέσα στην γαλατική ενδοχώρα. Λόγω της αδυναμίας των Ρωμαίων να υπερασπιστούν επαρκώς τα εδάφη τους, οι Αλαμαννοί, όπως και πολλοί άλλοι γερμανικοί λαοί ([[Φράγκοι (φυλή)|Φράγκοι]], [[Γότθοι]], κ.ά.) ίδρυσαν ανεξάρτητη ηγεμονία στα εδάφη μεταξύ [[Στρασβούργο|Στρασβούργου]] και [[Άουγκσμπουργκ]]. Το κράτος αυτό (βασίλειο ή δουκάτο) επιβίωσε μέχρι το [[496]]. Το έτος αυτό οι Αλαμαννοί υπέστησαν την καθοριστική για την μετέπειτα πορεία τους ήττα από τους Φράγκους του [[Χλωδοβίκος Α΄|Χλωδοβίκου Α΄]]). Η ηγεμονία τους διασπάστηκε. Το μεγαλύτερό της τμήμα, το δυτικό, προσαρτήθηκε στο [[Φραγκία|φραγκικό βασίλειο]] και στο εξής κυβερνιόταν από Φράγκο δούκα. Το ανατολικό, με επίκεντρο τα εδάφη γύρω από τη λίμνη της [[746Κωνσταντία]]ς, επαναστάτησανπεριήλθε στο οστρογοτθικό βασίλειο του [[Θεοδώριχος|Θεοδώριχου]], αλλά ητο 536 ο νέος βασιλιάς των Οστρογότθων [[Ουίτιγις]] παραχώρησε τις αλαμαννικές του κτήσεις στους Φράγκους με αντάλλαγμα τη εξέγερσήβοήθειά τους πνίγηκεστον στοπόλεμο αίμαεναντίον της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας που διεξαγόταν εκείνη την περίοδο στην Ιταλία από τον πανίσχυροΒελισάριο. Οι δούκες της Αλαμαννίας διορίζονταν έκτοτε από τους Φράγκους βασιλείς ή είχαν δεσμούς με την αυλή τους. Δεν έλλειψαν περιστατικά ανταρσίας, όπως αυτή του Λανφρίδου εναντίον του [[ΚαρλομάγνοςΚάρολος Μαρτέλος|ΚαρλομάγνοΚαρόλου Μαρτέλου]], που άδραξεμε την ευκαιρίακατάπνιξη της οποίας χάθηκε και μετο συνοπτικέςτελευταίο ίχνος ανεξαρτησίας. Η Αλαμαννία ενσωματώθηκε στο βασίλειο της Αυστρασίας και παραχωρήθηκε από τον Κάρολο Μαρτέλο στον γιο του [[Καρλομάνος|Καρλομάνο]]. Ο τελευταίος έπνιξε στο αίμα το [[746]] την τελευταία αλαμαννική εξέγερση από τον Θευδοβάλδο, αδελφό του Λανφρίδου, και διαδικασίες αφάνισε την αλαμαννική αριστοκρατία. Το [[843]] το δουκάτο της Αλαμαννίας έγινε επαρχία του ανατολικού γερμανικού βασιλείου, προδρόμου της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, και διατηρήθηκε με το όνομα αυτό μέχρι το [[1268]]. Από τον 10ο αιώνα όμως το δουκάτο άρχισε να αναφέρεται ως ''δουκάτο της Σουαβίας'', ονομασία που τελικά επικράτησε.