Οικογένεια Καγγελάρη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Π.Δ.Κ. (συζήτηση | συνεισφορές)
Αναίρεση έκδοσης 5508151 από τον 193.92.223.245 (Συζήτηση)
Γραμμή 34:
* Κωνσταντίνος Καγγελάρης (1878-1923), κουρέας, [[μουσικοσυνθέτης]] και αρχιμουσικός της Φιλαρμονικής Σχολής Λειβαθούς και ιδρυτής της Φιλαρμονικής των Απόρων Παίδων [[Αργοστόλι|Αργοστολίου]]<ref>Καγκελάρη Ιστορία 2011, σελ.274-276, 422</ref>
* [[Βαλεντίνος Α. Καγγελάρης (1883-1938)|Βαλεντίνος Καγγελάρης (1883-1938)]], ανηψιός του καλόγερου Χρύσανθου, [[γιατρός]], μπολσεβίκος επαναστάτης, [[ήρωας]] του [[Ρωσικός Εμφύλιος Πόλεμος|ρωσσικού εμφυλίου πολέμου]] (1918-1920) παρασημοφορήθηκε δις με το παράσημο της Κόκκινης Σημαίας επ' ανδραγαθία, στρατιωτικός σύμβουλος και αρχηγός του γενικού επιτελείου του [[Μογγολία|Μογγολικού]] Στρατού (1925-1927), διοικητής της Στρατιωτικής Ιατρικής Ακαδημίας του [[Κόκκινος Στρατός|Κόκκινου Στρατού]] (1930-1937), σοβιετικός υφυπουργός με βαθμό [[υποστράτηγος|υποστράτηγου]] (1936) και [[βουλευτής]] (1937), έπεσε θύμα των σταλινικών εκκαθαριστικών δικών και εκτελέστηκε<ref>Καγκελάρη Ιστορία 2011, σελ.V, 296-306, 412</ref><ref>Καγκελάρη Βαλεντίνος 2013, σελ.19-22</ref>
* Βίκτωρ Καγγελάρης (1885-1938), αδελφός του Βαλεντίνου, μικροβιολόγος και χημικός, [[υπολοχαγός]] του Εθελοντικού Στρατού των "[[ΙππικόΛευκός Στρατός|Ιππικού''Λευκών'']]" (1919-1920), αποφάσισε να παραμείνει στη [[Σοβιετική Ένωση]], όπου εργάστηκε στο [[Χάρκοβο]] μέχρι να πέσει και αυτός θύμα των σταλινικών εκκαθαριστικών δικών και να εκτελεστεί<ref>Καγκελάρη Ιστορία 2011, σελ.296-297, 305, 412</ref>
* Χρήστος Καγγελάρης (1885-1976), αξιωματικός, ο οποίος εκτός των εκστρατειών, έλαβε μέρος και στον [[Μακεδονικός Αγώνας|Μακεδονικό Αγώνα]] (1904) στο πλευρό του [[Παύλος Μελάς|Παύλου Μελά]] και στον Βορειοηπειρωτικό Αγώνα (1914), όπου και διακρίθηκε<ref>Καγκελάρη Ιστορία 2011, σελ.344, 442</ref>
* Γεράσιμος Καγγελάρης (1889-1956), [[έμπορος]], μετέσχε εθελοντικά και τραυματίστηκε στους [[Βαλκανικοί Πόλεμοι|Βαλκανικούς Πολέμους]] (1912-1913), ασχολήθηκε με την εκμετάλλευση μεγάλων φυτειών καφέ και την εξαγωγή ξυλείας από χώρες της [[Αφρική]]ς και ίδρυσε τα καταστήματα "''Bazar Universale''" στην [[Ασμάρα]], όπου διετέλεσε πρόεδρος της εκεί Ελληνικής Κοινότητος (1919-1935) και επίτιμος πρόξενος της Ελλάδος μέχρι τον εμπρησμό των καταστημάτων του από τις ιταλικές αρχές<ref>Καγκελάρη Ιστορία 2011, σελ.VI, XXX, XXXI, 273, 276, 312, 331-334, 422</ref><ref name="ReferenceC">Καγκελάρη Μεταναστεύσεις 1991, σελ.117</ref>