Υδατογραφία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Dada (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
Με τον όρο '''υδατογραφία''' (ή ''ακουαρέλα'') αναφερόμαστε σε ένα συγκεκριμένο είδος [[ζωγραφική|ζωγραφικής]] που τα τριμένα χρώματα, διαλύονται σε [[νερό]] κι αναμιγνύονται με μια μικρή ποσότητα στερεωτικού υλικού, όπως ήτανε παλαιότερα το αραβικό κόμμι. Η τεχνική αυτή ήτανέγινεν ιδιαίτερα δημοφιλής στους τοπιογράφους του [[18ος αιώνας|18ου αιώνα]], μεαλλά αξιοσημείωτοο παράδειγμα τον δεξιοτέχνηδεξιοτέχνης [[Άλμπρεχτ Ντύρερ]] την εφάρμοζε από τον 14ο. Σε μερικά έργα του, χρησιμοποίησε ακουαρέλα για ν' απλώσει χρώμα στα σχήματα που είχε ήδη δημιουργήσει με μελάνι, ενώ σ' άλλα τη διαχειρίστηκε πιο ελεύθερα.
 
Τα χρώματα της υδατογραφίας πρέπει να είναι διάφανα, για να διακρίνεται το χαρτί, κάτω από τη ζωγραφικήν επιφάνεια, στοιχείο που βοηθά στη δημιουργία λεπτών αποχρώσεων και την επιτυχημένη απόδοση των ατμοσφαιρικών συνθηκών. Τα χρώματα όμως μπορούν να χρησιμοποιηθούν κι ως επικαλυπτικά (''γκουάς''), με προσθήκη κιμωλίας ή άλλων ουσιών, στις χρωστικές. Ο Ντύρερ, συχνά εφάρμοσε κι υδατογραφία και γκουάς στο ίδιο έργο, όπως π. χ. στον ''"Λαγό"'' και τη ''"Νεκρή Φύση"'' (''"Χλόη"''), που είναι από τα καλύτερα του είδους.