Τσιπούρα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η τσίπουρα έχει συνήθως μήκος 35 εκατοστά, αν και έχουν βρεθεί ψάρια με μήκος 70 εκατοστά. Η βαρύτερη τσιπούρα που έχει αλιευθεί είχε βάρος 17,2 κιλά. Η μεγαλύτερη καταγεγραμμένη ηλικία τσιπούρας είναι (σε αιχμαλωσία) 11 έτη. Έχει ασημένιο χρώμα με μια χαρακτηριστική μαύρη κηλίδα στο τέλος του [[βραγχιακό επικάλυμμα|βραγχιακού επικαλύμματος]]. Επίσης, χαρακτηριστικό είναι και το χρυσό τόξο που ενώνει τα μάτια, πιο έντονο στα ενήλικα ψάραψάρια, και έδωσε στην τσιπούρα το όνομα «χρυσόφρυς». Υπάρχει μια κόκκινη γραμμή στο όριο του κάτω μισού του βραγχιο-καλύμματος. Η τσιπούρα έχει έντονα κυρτό προφίλ, οβάλ και ψηλό σώμα.

Η τσιπούρα είναι ψάρι [[ευρύαλα|ευρύαλο]] και [[ευρύθερμα|ευρύθερμο]], αντέχει δηλαδή σε μεγάλες μεταβολές [[αλατότητα]]ς και [[θερμοκρασία]]ς του νερού. Έτσι μπορεί να ζήσει τόσο στην ανοικτή θάλασσα όσο και στις [[εκβολή|εκβολές ποταμών]] και σε λιμνοθάλασσες. Πέρα από τους [[άμμος|αμμώδεις]] πυθμένες και τα λιβάδια [[ποσειδωνία]]ς, όπου βρίσκει εύκολα τη τροφή της, η τσιπούρα απαντάται σε βραχώδεις πυθμένες που συνορρεύουνσυνορεύουν με τα προαναφερθέντα οικοσυστήματα ενώ τσιπούρες έχουν βρεθεί και μέσα σε υποθαλάσσια σπήλαια.

Οι τσιπούρες είναι πρωτάνδρα [[ερμαφρόδιτος (βιολογία)|ερμαφρόδιτα]] ψάρια, δηλαδή γεννιούνται πρώτα ως αρσενικά και μετά το πέρας περίπου 3 χρόνων κάνουν [[αναστροφή φύλου]] και γίνονται θηλυκά. Οι τσιπούρες ενηλικιώνονται σεξουαλικώς ως αρσενικά όταν γίνουν 2 χρονών (μήκος 20 - 30 εκατοστά, βάρος 350 με 400 γραμμάρια). Όταν γίνουν 3 χρονών (μήκος 30 - 40 εκατοστά, βάρος 600 γραμμάρια περίπου) οι τσιπούρες γίνονται θηλυκά. Οι τσιπούρες αναπαράγονται από τον Οκτώβιο μέχρι το Δεκέμβριο σε [[λιμνοθάλασσα|λιμνοθάλασσες]] και δεξαμενές αλμυρού νερού. Κάθε θηλυκό γενάγεννά 20.000 με 80.000 [[αυγό|αυγά]] την ημέρα. Τα ιχθύδια γεννιούνται στα ανοικτά νερά και στη συνέχεια κολυμπούν την άνοιξη μέχρι τα ρηχά νερά, όπου είναι πιο ασφαλή και η τροφή πιο άφθονη. Μένουν εκεί μέχρι τον Οκτώβριο. Μετά ενσωματώνονται στο αρχικό κοπάδι, λαμβάνουν μέρος στην αναπαραγωγή και θα το ακολουθούν στις μετακινήσεις του. Κάτι αξιοσημείωτο για την τσιπούρα είναι ότι ενώ μπορεί να είναι σε διαδικασία αλλαγής φύλου από αρσενικό σε θηλυκό, μπορεί να τη διακόψει, και να ξαναπαράγει [[σπέρμα]] για την ερχόμενη αναπαραγωγική περίοδο.

Η τσιπούρα είναι το κύριο εκτροφεύσιμο ψάρι της Μεσογείου. Όσον αφορά το 2010, η εκτροφή τσιπούρας απέφερε κέρδη 831,355 εκατομμύριωνεκατομμυρίων [[δολλάριο ΗΠΑ|δολλαριών ΗΠΑ]], με την παραγωγή περίπου 142.500 τόνων ψαριών.<ref>{{cite web | url=http://www.fao.org/figis/servlet/SQServlet?ds=Aquaculture&k1=SPECIES&k1v=1&k1s=2384&outtype=html | title=Global Aquaculture production for Sparus aurata | accessdate=2013-04-29 | date=2013 | work=FAO Fishery Statistic | publisher=FAO}}</ref> Η κύρια μέθοδος εκτροφής τσιπούρας στη Μεσόγειο σε πλωτούς ή υποβρύχιους ή ημικαταδυόμενους [[ιχθυοκλωβός|ιχθυοκλωβούς]]. Ιχθύδια εισάγονται στους κλωβούς όταν έχουν βάρος 10 γραμμάρια και φτάνουν στο εμπορεύσιμο βάρος σε περίπου 1 χρόνο. Η γρήγορη ανάπτυξη της παραγωγής στους πλωτούς ιχθυοκλωβούς, έχει επιτρέψει στην ανάπτυξη του τομέα και τη μείωση των τιμών, όμως σήμερα τα περιθώρια κέρδους είναι μικρά και η παραγωγή μεγάλη.<ref name="ΣΕΘεκ">[http://www.fgm.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=98&Itemid=252&lang=el Τσιπούρα - Συστήματα Εκτροφής] ΣΕΘ. Ανακτήθηκε την 5 Σεπτεμβρίου 2012</ref>

Πέρα από τους ιχθυοκλωβούς υπάρχουν και άλλοι τρόποι εκτροφής. Στην Ισπανία χρησιμοποιούνται χερσαίες δεξαμενές χωρητικότητας 200 με 3000 τετραγωνικών μέτρων, γνωστές ως εστέρος (esteros). Αυτός ο τρόπος εκτροφής απαιτεί συνεχή χορήγηση [[οξυγόνο]]υ στο νερό της δεξαμένηςδεξαμενής. Τέλος, μπορεί να γίνει εκτατική ή ημι-εκτατική εκτροφή σε παράκτιες λιμνοθάλασσες, στις οποίες η ιχθυοπυκνότητα είναι μικρή.<ref name="ΣΕΘεκ"/>