Αερόσακος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Spiros790 (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 47:
Οι πλευρικοί αερόσακοι πλευρών (torso) βρίσκονται συνήθως στο κάθισμα (αν και πολλά παλαιότερα γερμανικά μοντέλα τους είχαν στις πόρτες) και φουσκώνουν μεταξύ του επιβάτη του καθίσματος και της πόρτας. Έχουν σχεδιαστεί να μειώνουν τον κίνδυνο τραυματισμού της πυέλου και των χαμηλότερων περιοχών της κοιλιάς. Μερικά οχήματα σήμερα είναι εξοπλισμένα με διαφορετικούς τύπους σχεδίων, με σκοπό την μείωση των τραυματισμών και της πιθανότητας να εκτοξευτεί ο επιβάτης έξω από το όχημα σε τροχαία που συνοδεύονται από ανατροπή του οχήματος.
 
Η [[Σουηδία|σουηδική]] εταιρεία '''Autoliv AB''' ήταν αυτή που κατοχύρωσε την πατέντα των πλευρικών αερόσακων τύπου torso, στις αρχές της [[Δεκαετία 1990|δεκαετίας του 1990]]. Για πρώτη φορά εμφανίστηκαν στο [[Volvo 850]] στα τέλη του [[1994]], για την σεζόν (model year) του [[1995]], ως στάνταρ στο 850 Turbo (sedan και station wagon) και με έξτρα χρέωση 500 [[Δολάριο ΗΠΑ|δολάρια]] στα μημοντέλα χωρίς Turbo.<ref>[http://consumerguideauto.howstuffworks.com/1993-to-1997-volvo-850-7.htm http://consumerguideauto.howstuffworks.com/1993 to 1997 Volvo 850]</ref> Από τα τέλη του [[1995]], έγιναν στάνταρ σε όλα τα μοντέλα της [[Volvo (αυτοκινητοβιομηχανία)|Volvo]]
 
Στα τέλη του [[1997]], τα μοντέλα της BMW [[BMW E38|Σειρά 7 E38]] και [[BMW E39|Σειρά 5 E39]] εφοδιάστηκαν με '''πλευρικούς αερόσακους κεφαλής σωληνωτού σχήματος''' (tubular side airbags), γνωστοί με το όνομα '''«Σύστημα Προστασίας Κεφαλής»''' (Head Protection System / HPS) και ως στάνταρ εξοπλισμός. Αυτή ήταν η πρώτη παγκοσμίως πατέντα για προστασία της κεφαλής κατά τις πλευρικές συγκρούσεις. Οι ίδιοι αερόσακοι είχαν εξ αρχής την ιδιότητα να διατηρούνται επίσης φουσκωμένοι για έως και 7 δευτερόλεπτα για προστασία σε τυχόν ανατροπή. Ωστόσο, αυτός ο σωληνωτού σχήματος αερόσακος αντικαταστάθηκε γρήγορα από τον αερόσακο που δημιουργεί ένα φουσκωτό «παραπέτασμα» για ακόμα καλύτερη προστασία.
Γραμμή 56:
Οι '''πλευρικοί αερόσακοι κουρτίνας με αισθητήρα ανατροπής''' (roll-sensing side curtain airbags) εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στα μέσα του [[2002]], στα SUV [[Volvo XC90]] πρώτης γενιάς, Ford Expedition δεύτερης γενιάς και Lincoln Navigator δεύτερης γενιάς. Μάλιστα στο XC90 είχαν, από την εισαγωγή του, την ικανότητα να προστατεύουν και τις 3 σειρές καθισμάτων - στα δίδυμα μεταξύ τους Ford Expedition και Lincoln Navigator επεκτάθηκαν στην τρίτη σειρά καθισμάτων με την εισαγωγή της τρίτης γενιάς τους, το [[2006]].
 
Τα τελευταία χρόνια, έχουν διαδοθεί κυρίως στα οχήματα που είναι πιο επιρρεπή σε ανατροπές, δηλαδή SUV, pick-up και MPV (πολυμορφικά ενός όγκου). Αναπτύσσονται, όταν ανιχνεύεται ενδεχόμενη ανατροπή. Το σήμα για ανατροπή προέρχεται από έναν αισθητήρα ανατροπής (angular rate sensor), ενώ επιπλέον ένας αισθητήρας [[επιτάχυνσηΕπιτάχυνση|επιτάχυνσης]] επιβεβαιώνει την ορθότητα του πρώτου. Το σύστημα αναγνωρίζει επερχόμενη ανατροπή του οχήματος πριν αυτό ανατραπεί και έτσι είναι σε θέση να κάνει μια γρήγορη και αξιόπιστη πυροδότηση των πλαϊνών αερόσακων. Συχνά υπάρχει ένας διακόπτης, με τον οποίο ο οδηγός μπορεί να απενεργοποιήσει τη δυνατότητα για όταν επιθυμεί να οδηγήσει το όχημα εκτός δρόμου.
 
Μελέτες έχουν δείξει ότι οι αερόσακοι τύπου κουρτίνας (curtain type) πετυχαίνουν μείωση των βαρέων τραυματισμών με εγκεφαλική βλάβη ή θανάτων έως και κατά 45% σε πλευρικές συγκρούσεις με οχήματα μεγάλου ύψους και ιδιαίτερα με SUV. Συνήθως τα νεότερα SUV και MPV έχουν μεγάλου μήκους αερόσακους τύπου κουρτίνας, που προστατεύουν και τις 3 σειρές καθισμάτων.
Γραμμή 66:
Το πρώτο μοντέλο με ξεχωριστό '''αερόσακο γονάτων οδηγού''' (driver's knee airbag) ήταν το SUV [[Kia Sportage]] του [[1996]] και ήταν στάνταρ εξοπλισμός από τότε. Tο [[Toyota Avensis]] δεύτερης γενιάς, του [[2003]] ήταν το πρώτο μοντέλο ευρωπαϊκής εισαγωγής με τέτοιου είδους αερόσακο, ενώ μεταγενέστερα τοποθετήθηκαν σε πολλά μοντέλα της [[Toyota]] και της πολυτελέστερης θυγατρικής [[Lexus]].
 
Για πρώτα φορά σε αυτοκίνητα ευρωπαϊκής παραγωγής, εισήχθησαν στα [[Peugeot 407]], [[Citroën C4]] και [[Citroën C5]], μέσα στο [[2004]], και μόλις λίγους μήνες μετά ακολούθησε το [[Citroën C6]], που παρουσιάστηκε τον Μάρτιο του [[2005]]. Από τότε, έχουν εισαχθεί σε κάποια μοντέλα και άλλων εταιρειών, αν και εξακολουθούν να συναντώνται σε ένα πολύσχετικά μικρό ποσοστό του συνόλου των αυτοκινήτων.
 
Τα τελευταία χρόνια έχουν εμφανιστεί και εμπρόσθιοι αερόσακοι γονάτων συνοδηγού, που ξεδιπλώνουν κοντά ή πάνω από το ντουλαπάκι σε μετωπική πρόσκρουση, αλλά εν έτει [[20152016]] παραμένουν εξαιρετικά σπάνιοι.
 
=== Αερόσακοι πίσω από τα προσκέφαλα ===
 
To μικροσκοπικό [[αυτοκίνητο]] πόλης (microcar) [[Toyota iQ]], που κυκλοφόρησε το [[2008]], είναι το πρώτο μοντέλο που φέρει πρωτοποριακό αερόσακο τύπου κουρτίνας, που ανοίγει πίσω από τα προσκέφαλα της δεύτερης σειράς καθισμάτων για την προστασία των πίσω επιβατών σε οπίσθιες συγκρούσεις. ΠροςΜέχρι το παρόνσήμερα, είναι και το μοναδικό μοντέλο παγκοσμίως με την πατέντα αυτή, και μάλιστα στάνταρ σε όλες τις εκδόσεις και όλα τα κράτη.
 
=== Αερόσακος μεταξύ των πίσω καθισμάτων ===
Γραμμή 98:
H Ηonda ισχυρίζεται ότι οι αισθητήρες στο μπροστινό πιρούνι μπορούν και να αποφασίσουν αν πραγματικά πρέπει να δώσουν εντολή να ανοίξει ο αερόσακος. Παράλληλα, ο ίδιος ο αερόσακος απορροφά ένα μέρος της ενέργειας πρόσκρουσης που ασκείται στον οδηγό και μειώνει την [[ταχύτητα]] με την οποία ο οδηγός κινδυνεύει να εκτιναχθεί από την μοτοσικλέτα.<ref>[http://www.motorcyclenews.com/MCN/News/newsresults/archive/86493/86922/86926/86935/?&R=EPI-86935 Τhe 2006 Honda Goldwing gets airbag]</ref>
 
Ο αερόσακος αυτός δοκιμάστηκε σε σχετικό crash test με ταχύτητα 72 km/h, από την γερμανική ADAC και αποδείχθηκε ότι όντως αυξάνει κατά πολύ τις πιθανότητες επιβίωσης.
 
== Βασικές προδιαγραφές των αερόσακων ==