Λάμπρος Κατσώνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Γεννήθηκε στη [[Λειβαδιά|Λιβαδειά]] και σε νεαρή ηλικία έλαβε μέρος στα [[Ορλωφικά]]. Το [[1774]] κατατάχθηκε ως αξιωματικός στο ελληνικό τάγμα του Ρωσικού στρατού, όπου ανήλθε μέχρι τον βαθμό του λοχαγού.

Με την έναρξη του Ρωσοτουρκικού πολέμου, το [[1787]], πήγε στη [[Τεργέστη]], όπου παρέλαβε από τους εκεί Έλληνες ομογενείς μερικά πλοία με τα οποία ξεκίνησε τις επιδρομές και τις επιθέσεις κατά των Τουρκικών στο [[Ιόνιο Πέλαγος]]. Σταδιακά επεκτάθηκε και στο [[Αιγαίο Πέλαγος|Αιγαίο]], όπου στις [[31 Αυγούστου]] του [[1788]] στην [[Κάρπαθος|Κάρπαθο]] νίκησε τον τουρκικό στόλο. Για την νίκη του αυτή προήχθη σε υποχίλιαρχουποχιλίαρχο ενώ ο στόλος του ονομάστηκε ''«στόλος της Ρωσικής αυτοκρατορίας»''. Το [[1790]] συγκρούστηκε για μια ακόμη φορά με τον Τουρκικό στόλο, στη [[ναυμαχία της Άνδρου]], αλλά ηττήθηκε χάνοντας τα περισσότερα πλοία του, ενώ ο ίδιος τραυματίστηκε. Κατέφυγε στα [[Κύθηρα]], όπου η αυτοκράτειρα [[Αικατερίνη Β΄ της Ρωσίας|Αικατερίνη Β΄]] τον προήγαγε σε χίλιαρχοχιλίαρχο και τον διέταξε να συντονίσει τη δράση του με τον Ρωσικό Αυτοκρατορικό στόλο στη [[Μεσόγειος|Μεσόγειο]]. Κατάφερε να συγκεντρώσει στην [[Ιθάκη]] 24 πλοία, όμως πριν αναχωρήσει έφτασαν τα νέα για την ανακωχή μεταξύ των δύο αντιμαχόμενων Αυτοκρατοριών, που συνομολογήθηκε στις 11 Αυγούστου του 1791 με την εντολή να αναστείλει κάθε δραστηριότητα.

Παρά την άσχημη αυτή τροπή τον Απρίλιο του [[1792]] ο Λ. Κατσώνης κατέπλευσε στο [[Πόρτο Κάγιο]], του οποίου το λιμάνι άρχισε να οχυρώνει μαζί με τον [[Ανδρέας Ανδρούτσος|Ανδρούτσο]]. Όμως η [[Γαλλία]], φοβούμενη για τα εμπορικά της συμφέροντα, αφού από την περιοχή περνούσαν αρκετά γαλλικά εμπορικά πλοία, δύο γαλλικά πολεμικά μονόκροτα με τη συνεργασία 30 Τουρκικών πλοίων επιτέθηκαν κατά του στόλου του Κατσώνη τον Ιούνιο του [[1792]]. Μετά από τρεις μέρες αντίσταση και δεινή σφαγή όσοι αποβιβάζονταν από τους πολεμίους αφού είχε σχεδόν χάσει την μάχη, με δώδεκα συντρόφους του διέπλευσε στα [[Κύθηρα]], έπειτα με την προτροπή του Ηγεμόνα της Μάνης Τζανέτου Γρηγοράκη απέπλευσε για την [[Ιθάκη]], όπου μέσω [[Πάργα]]ς στη συνέχεια επέστρεψε στη [[Ρωσία]] και συγκεκριμένα στην [[Αγία Πετρούπολη]], όπου εγκαταστάθηκε μόνιμα με την οικογένεια του. Εκεί αν και δεν έτυχε εκ μέρους της Αυτοκράτειρας ευμενούς υποδοχής στη συνέχεια έχαιρε της εκτίμησής της, παρευρισκόμενος στις επίσημες δεξιώσεις. To [[1798]] του αναγνωρίστηκε ο βαθμός του συνταγματάρχη. Εξαιτίας όμως της κόντρας του με τον υπουργό των ναυτικών Μορντβίνοβ δεν κατάφερε να πάρει τιμητικά προαγωγή και να ανέλθει στον βαθμό του στρατηγού. Παραιτήθηκε από τον ρωσικό στρατό το [[1802]]. Από το [[1798]] είχε εγκατασταθεί στην [[Κριμαία]], σε κτήμα που του δώρισε η αυτοκράτειρα [[Αικατερίνη Β΄ της Ρωσίας|Αικατερίνη Β΄]] έκτασης 22.000 εκταρίων, το οποίο και ονόμασε ''ΛιβαδιάΛιβαδειά''.