Γραφείον της Δημοσίου Οικονομίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στο Γραφείο της Δημοσίου Οικονομίας διορίστηκαν λοιπόν το 1834 τρεις σύμβουλοι, ο [[Νικόλαος Πονηρόπουλος]], ο [[Αλέξανδρος Ρουζιού]] (Alexandre Roujoux) και ο [[Γκυστάβ ντ'Εϊστάλ|Γουσταύος Έιχταλς]] (Gustave d’Eichthal), με ένα μηχανικό, τον αρχιγεωμέτρη κο Γεβχάρδο ([[Dismas A. Gebhard|Gebhard]]), δυο γραμματείς και έναν γραφέα<ref>Τα ονόματα των [[Αλέξανδρος Ρουζιού|Αλέξανδρου Ρουζιού]] (Alexandre Roujoux) και [[Γκυστάβ ντ'Εϊστάλ|Γουσταύου Έιχταλ]] (Gustave d’Eichthal) στα ελληνικά είναι με την ορθογραφία της εποχής (ΦΕΚ 19, 26 Μαΐου 1834)</ref><ref>[https://books.google.gr/books?id=71FGAQAAMAAJ&pg=RA1-PA158#v=onepage&q&f=false ΦΕΚ 19, 26 Μαΐου 1834], [[Εφημερίς της Κυβερνήσεως]], Ναύπλιο, σελ. 158, Διορισμοί, «Δια του από 9 (21) Μαΐου Βασιλικού Διατάγματος διωρίσθησαν σύμβουλοι εις το παρά τη επί των Εσωτερικών Γραμματεία συστηθέν γραφείον επί της Δημοσίας Οικονομίας οι Κύριοι: ...»</ref>. Ο Εϊστάλ περιγράφει τον Πονηρόπουλο ως έναν άνθρωπο πενήντα ετών που είχε ασχοληθεί με το εμπόριο για δεκαπέντε χρόνια στη Μεσόγειο και την Αδριατική, ο οποίος κατά την επανάσταση είχε μαζέψει σώμα αποτελούμενο από χίλιους πεντακόσιους ανθρώπους από την Αρκαδία με το οποίο είχε σημαντικό ρόλο στην μάχη κατά του Δράμαλη, ενώ είχε εκλεγεί και στις εθνοσυνελεύσεις και είχε εμπειρία σε δημόσιες θέσεις. Αντίστοιχα, περιγράφει τον Ρουζιού ως έναν δυναμικό νέο εικοσιτεσσάρων ετών, με γνώση της ελληνικής γλώσσας και καλή συνεργασία με τους Έλληνες, χωρίς την ενεργητικότητα και την εργατικότητα του οποίου δε θα αναλάμβανε τέτοιο έργο<ref name="Eichtal">[http://archive.org/stream/lalanguegrecquem00eich#page/n23/mode/2up La langue Grecque (microform), Mémoires & notices, 1864-1884], Gustave d'Eichthal, Queux de Saint-Hilaire, 1837-1889, Παρίσι, έκδοση του Εugène d'Eichthal, 1887, σελ. 24-25</ref>.